Ο Ντιντιέ, πραγματιστής και άθεος και η Ελίζε, θρησκευόμενη και ρομαντική, ερωτεύονται παράφορα και ζουν μαζί έχοντας ως κοινό πάθος τη μουσική. Όταν ο καρπός αυτής της σχέσης, το μικρό τους κοριτσάκι αρρωσταίνει βαριά, η διαφορετικότητα των χαρακτήρων τους θα αναδυθεί και θα θέσει σε δοκιμασία την σχέση τους.
Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Γιόχαν Χέλντεμπεργκ, ο οποίος πρωταγωνιστεί στη ταινία και έχει συμμετάσχει στη γραφή του σεναρίου.
Κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της κινηματογραφικής αφήγησης, είναι η περίπλοκη δομική οργάνωση των πλάνων της, που στηρίζεται σε μια διαδοχή α-συνεχειών του χωροχρόνου. Ο φιλμικός χρόνος πηγαίνει συνεχώς μπρος πίσω, από το πάθος στην τραγωδία, καταγράφοντας ουσιώδεις στιγμές για την κατανόηση των θεμάτων που πραγματεύεται, με αποτέλεσμα αφενός να εμπλουτίζει τον τρόπο που βιώνεται η κινηματογραφική αυτή εμπειρία, αφετέρου, να εκτονώνει εκεί όπου χρειάζεται το συγκινησιακό της φορτίο. Άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό της κινηματογραφικής αφήγησης είναι η εξαίσια μουσική που λειτουργεί ως συνεκτικός παράγοντας του φιλμικού ρυθμού. Υπέροχα κομμάτια κάντρι συγχρονίζονται με τα συναισθήματα δυσάρεστα ή ευχάριστα, τονίζοντας την σύζευξη της μουσικής με όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Τέλος χωρίς τις δυνατές ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών που γεμίζουν την οθόνη με το πάθος, την ένταση και τους αντιθετικούς τους χαρακτήρες δεν θα μπορούσαν να επικοινωνήθουν επαρκώς τα όποια μηνύματα της ταινίας.
Κάποιες φορές τα στοιχεία του μελοδράματος εκβιάζουν το συναίσθημα και ο εμβόλιμος σχολιασμός για την θρησκεία και την επιστήμη σε μερικά σημεία ή ο σχολιασμός για την υποκρισία της αμερικανικής εξουσίας και πολιτικής, γίνονται λιγάκι αδέξια. Εντούτοις, η όλη κινηματογραφική προσπάθεια μπορεί να χαρακτηριστεί ικανοποιητική, έντιμη και αξιοπρεπής, αφού όχι μόνο συγκινεί βαθιά, αλλά η προβληματική της ακολουθεί τον θεατή και μετά το πέρας της προβολής, καθώς αφήνει τον χώρο, στο να δώσει τα δικά του απαντήματα. Το φιλμ εντέλει γίνεται ένας στοχασμός πάνω σε όλα εκείνα τα ζητήματα που χαρακτηρίζονται ως μείζονα για την ανθρώπινη ύπαρξη, πάνω στην αγάπη, στην πίστη, στην απώλεια, στην αντοχή, στο αναπόφευκτο, στον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο ο καθένας μας αντιμετωπίζει την πραγματικότητα και δικαίως είχε προταθεί για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
πηγή: myfilms-in.blogspot.gr
αν είσαι λάτρης του κινηματογράφου το My films-in είναι μια σελίδα που αξίζει να επισκεφθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου