επιθανάτια ερωμένη

Την παρατηρούσε ώρα
Πέρασε καιρός
Μια ακόμη αγάπη
Εκείνη κολλημένη εκεί
Στην καρδιά του
Καρικευμένη με θλιμμένα ποιήματα
Λόγια θανάτου
Έρωτας ανεκπλήρωτος
Μοναχικός
Σαν κάκτος που
Άνθισε ένα ωραίο λουλούδι
Μια φορά κι ύστερα
Έμεινε ανεξίτηλος κι ανεξίκακος
Στη μνήμη γεμάτος αγκάθια
Την παρατηρούσε ώρα
Έξυσε με προσοχή κάθε ένδειξη χαράς
Από το πρόσωπό της
Χάραξε κέρατα και αιμοβόρα δόντια
Ζωγράφισε τα μελιά μάτια της κίτρινα
Γατίσια τρομακτικά
Να μη χαμογελούν
Ήξερε πως αυτή
Θα τον περίμενε για πάντα
Μόνο σ' αυτή ΠΟΤΕ δε θα γύριζε
Μια νέα αγάπη θα τον παρηγορούσε κι αυτό το χειμώνα
Μια άλλη γυναίκα εξωτική
Θα έδινε άρωμα και γεύση στις μέρες του
Όχι εκείνη
Εκείνη έπρεπε να μείνει πληγή
Να τη φέρει ανοιχτή επάνω στην καρδιά ως το τέλος
Εκείνη όφειλε να την κρατήσει ανέγγιχτη
Απείραχτη άφθαρτη κι άμωμη
Ως το τέλος
Μ' εκείνη αγκαλιά σαν όνειρο
Θα είχε το θάρρος ν' αγκαλιάσει το έρεβος.

Χρύσα Βελησσαρίου

ή νεοεκδοθείσα ποιητική συλλογή της Χρύσας έχει τίτλο Momenta Aurantia και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άλλωστε