Ελληνικός τίτλος: Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ, 1967
Κοινωνική ταινία σε σκηνοθεσία Stanley Kramer , με τους Spencer Tracy, Sidney Poitier, Katharine Hepburn, Katharine Houghton.
Πρωτοποριακή και σπουδαία αυτή η ταινία του σκηνοθέτη με τις προοδευτικές απόψεις, του Stanley Kramer και με απίθανες ερμηνείες, από εξίσου υπέροχους και όμορφους ηθοποιούς.
Για την εποχή της, πριν πενήντα περίπου χρόνια, θεωρήθηκε και ως η πρώτη ταινία του Χόλιγουντ, που αναφέρθηκε στο ζήτημα της διαφυλετικής ένωσης ατόμων, ενός ακόμα θέματος ταμπού και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή, που βίαιες φυλετικές ταραχές επικρατούσαν σε πολλές πολιτείες της Αμερικής, αφού ο διαφυλετικός γάμος ήταν παράνομος μέχρι και το 1967 σε 17 τουλάχιστον πολιτείες του Νότου.
Ταινία ορόσημο λοιπόν το “Guess who's coming to dinner” ή “Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ” σύμφωνα με τον Ελληνικό του τίτλο, με τους Katharine Hepburn και τον Spencer Tracy στους ρόλους δύο αμήχανων γονιών, που πρέπει να αντιμετωπίσουν ψύχραιμα … το γάμο της κόρης τους.
Η απελευθερωμένη Joanna (Katharine Houghton), η κόρη του αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εκδότη μιας φιλελεύθερης εφημερίδας, Matthew Drayton (Spencer Tracy) και της αριστοκράτισσας γυναίκας του Christina (Katharine Hepburn), ιδιοκτήτριας μιας μοντέρνας γκαλερί τέχνης, επιστρέφει στο σπίτι της, μετά τις διακοπές της στη Χαβάη, μαζί με το φίλο της, που σκοπεύει να παντρευτεί, τον John Prentice (Sidney Poitier), έναν διακεκριμένο μαύρο γιατρό. Οι γονείς της Joanna δεν γνωρίζουν ότι ο υποψήφιος γαμπρός τους είναι μαύρος και αιφνιδιάζονται. Η Christina δέχεται την απόφαση της κόρης της να παντρευτεί τον John, αφού η ίδια την μεγάλωσε χωρίς προκαταλήψεις, αλλά ο Matthew έχει σοκαριστεί απ΄ αυτή τη διαφυλετική ένωση. Το ίδιο και οι γονείς του γιατρού έχουν “τρομοκρατηθεί”. Τελικά οι γονείς κάθονται μαζί και προσπαθούν να λύσουν το "πρόβλημά", αφού τα παιδιά είναι αμετάπειστα στην απόφασή τους ...
Ο Stanley Kramer έχει σκηνοθετήσει την ταινία του αυτή με μεγάλη διορατικότητα, θίγοντας ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα ( για την εποχή εκείνη), εξετάζοντάς το σε βάθος, με φιλελεύθερο τρόπο, χιούμορ και πολλή μεγάλη ευαισθησία.
Η ταινία είναι θαυμάσια κι αποτελεί ένα πραγματικό κινηματογραφικό θησαυρό. Έγινε από ένα από τα “μεγαλύτερα” ζευγάρια του Χόλιγουντ, στη ζωή και στην οθόνη, την Katharine Hepburn και τον Spencer Tracy καθώς και από τον αξιόλογο Sidney Poitier.
Ήταν μια επιτυχία ενάντια στα ρατσιστικά δεδομένα εκείνης της χρονιάς, του 1967 και ήταν υποψήφια για 10 όσκαρ, εκ των οποίων όμως, μόνον η Katharine Hepburn κέρδισε το όσκαρ για τον καλύτερο γυναικείο ρόλο και ο William Rose για το σενάριο. Ο Sidney Poitier αγνοήθηκε, παρά τις καταπληκτικές εμφανίσεις, που είχε την ίδια χρονιά και στις ταινίες “To Sir, With Love” και “ In the Heat of the Night”, που τελικά κέρδισε και το όσκαρ της καλύτερης ταινίας.
Το 1975 ο Stanley Kramer σκηνοθέτησε και μια νέα έκδοση της ταινίας του για την τηλεόραση.
To 2005 γυρίστηκε, με πρωταγωνιστή τον Ashton Kutcher, η ταινία “Guess Who”, ένα χαλαρό remake, που έφερνε περισσότερο στην κωμωδία και με τους ρόλους να έχουν αντιστραφεί. Η μαύρη κόρη φέρνει στο σπίτι το νεαρό λευκό άνδρα, που έχει επιλέξει για να παντρευτεί.
Και μερικές λεπτομέρειες :
Η τελευταία οκτάλεπτη σκηνή της ταινίας, ο περίφημος μονόλογος του Spencer Tracy, είναι μία από τις ωραιότερες σκηνές του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Σ΄ αυτόν, τον κλασσικό πλέον μονόλογο, τα δάκρυα και η συγκίνηση της Hepburn είναι αληθινά. Και οι δυό τους, Hepburn και Tracy, ήξεραν ότι αυτές θα ήταν και οι τελευταίες φράσεις του υπέροχου ηθοποιού, σ΄αυτή την τελευταία ταινία του.
Ο Spencer Tracy πέθανε 17 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας.
Η ταινία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1967, έξι μήνες μετά τον θάνατό του.
Η Hepburn δεν θέλησε ποτέ να δει ολόκληρη την ταινία, ιδίως το τέλος, επειδή η ανάμνηση του Tracy ήταν πολύ οδυνηρή για εκείνη.
από τον Φίλο kst
Κοινωνική ταινία σε σκηνοθεσία Stanley Kramer , με τους Spencer Tracy, Sidney Poitier, Katharine Hepburn, Katharine Houghton.
Πρωτοποριακή και σπουδαία αυτή η ταινία του σκηνοθέτη με τις προοδευτικές απόψεις, του Stanley Kramer και με απίθανες ερμηνείες, από εξίσου υπέροχους και όμορφους ηθοποιούς.
Για την εποχή της, πριν πενήντα περίπου χρόνια, θεωρήθηκε και ως η πρώτη ταινία του Χόλιγουντ, που αναφέρθηκε στο ζήτημα της διαφυλετικής ένωσης ατόμων, ενός ακόμα θέματος ταμπού και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή, που βίαιες φυλετικές ταραχές επικρατούσαν σε πολλές πολιτείες της Αμερικής, αφού ο διαφυλετικός γάμος ήταν παράνομος μέχρι και το 1967 σε 17 τουλάχιστον πολιτείες του Νότου.
Ταινία ορόσημο λοιπόν το “Guess who's coming to dinner” ή “Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ” σύμφωνα με τον Ελληνικό του τίτλο, με τους Katharine Hepburn και τον Spencer Tracy στους ρόλους δύο αμήχανων γονιών, που πρέπει να αντιμετωπίσουν ψύχραιμα … το γάμο της κόρης τους.
Η απελευθερωμένη Joanna (Katharine Houghton), η κόρη του αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εκδότη μιας φιλελεύθερης εφημερίδας, Matthew Drayton (Spencer Tracy) και της αριστοκράτισσας γυναίκας του Christina (Katharine Hepburn), ιδιοκτήτριας μιας μοντέρνας γκαλερί τέχνης, επιστρέφει στο σπίτι της, μετά τις διακοπές της στη Χαβάη, μαζί με το φίλο της, που σκοπεύει να παντρευτεί, τον John Prentice (Sidney Poitier), έναν διακεκριμένο μαύρο γιατρό. Οι γονείς της Joanna δεν γνωρίζουν ότι ο υποψήφιος γαμπρός τους είναι μαύρος και αιφνιδιάζονται. Η Christina δέχεται την απόφαση της κόρης της να παντρευτεί τον John, αφού η ίδια την μεγάλωσε χωρίς προκαταλήψεις, αλλά ο Matthew έχει σοκαριστεί απ΄ αυτή τη διαφυλετική ένωση. Το ίδιο και οι γονείς του γιατρού έχουν “τρομοκρατηθεί”. Τελικά οι γονείς κάθονται μαζί και προσπαθούν να λύσουν το "πρόβλημά", αφού τα παιδιά είναι αμετάπειστα στην απόφασή τους ...
Ο Stanley Kramer έχει σκηνοθετήσει την ταινία του αυτή με μεγάλη διορατικότητα, θίγοντας ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα ( για την εποχή εκείνη), εξετάζοντάς το σε βάθος, με φιλελεύθερο τρόπο, χιούμορ και πολλή μεγάλη ευαισθησία.
Η ταινία είναι θαυμάσια κι αποτελεί ένα πραγματικό κινηματογραφικό θησαυρό. Έγινε από ένα από τα “μεγαλύτερα” ζευγάρια του Χόλιγουντ, στη ζωή και στην οθόνη, την Katharine Hepburn και τον Spencer Tracy καθώς και από τον αξιόλογο Sidney Poitier.
Ήταν μια επιτυχία ενάντια στα ρατσιστικά δεδομένα εκείνης της χρονιάς, του 1967 και ήταν υποψήφια για 10 όσκαρ, εκ των οποίων όμως, μόνον η Katharine Hepburn κέρδισε το όσκαρ για τον καλύτερο γυναικείο ρόλο και ο William Rose για το σενάριο. Ο Sidney Poitier αγνοήθηκε, παρά τις καταπληκτικές εμφανίσεις, που είχε την ίδια χρονιά και στις ταινίες “To Sir, With Love” και “ In the Heat of the Night”, που τελικά κέρδισε και το όσκαρ της καλύτερης ταινίας.
Το 1975 ο Stanley Kramer σκηνοθέτησε και μια νέα έκδοση της ταινίας του για την τηλεόραση.
To 2005 γυρίστηκε, με πρωταγωνιστή τον Ashton Kutcher, η ταινία “Guess Who”, ένα χαλαρό remake, που έφερνε περισσότερο στην κωμωδία και με τους ρόλους να έχουν αντιστραφεί. Η μαύρη κόρη φέρνει στο σπίτι το νεαρό λευκό άνδρα, που έχει επιλέξει για να παντρευτεί.
Και μερικές λεπτομέρειες :
Η τελευταία οκτάλεπτη σκηνή της ταινίας, ο περίφημος μονόλογος του Spencer Tracy, είναι μία από τις ωραιότερες σκηνές του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Σ΄ αυτόν, τον κλασσικό πλέον μονόλογο, τα δάκρυα και η συγκίνηση της Hepburn είναι αληθινά. Και οι δυό τους, Hepburn και Tracy, ήξεραν ότι αυτές θα ήταν και οι τελευταίες φράσεις του υπέροχου ηθοποιού, σ΄αυτή την τελευταία ταινία του.
Ο Spencer Tracy πέθανε 17 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας.
Η ταινία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1967, έξι μήνες μετά τον θάνατό του.
Η Hepburn δεν θέλησε ποτέ να δει ολόκληρη την ταινία, ιδίως το τέλος, επειδή η ανάμνηση του Tracy ήταν πολύ οδυνηρή για εκείνη.
από τον Φίλο kst
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου