του Ντοστογιέφσκι η μάνα

-Τι είναι αυτά που γράφεις, παιδάκι μου; Μήπως να
ψάξουμε γιατρό να σε κοιτάξει;
-Τι λες, ρε μάνα; Λογοτεχνία είναι! Γιατί το παίρνεις
τόσο προσωπικά;
-Τι λογοτεχνία μου λες; Αυτά δεν είναι ωραία
πράγματα… Μήπως να πάμε σε παπά να σε
διαβάσει;
-Καλά είμαι, σου λέω. Μην μπερδεύεσαι. Άλλο εγώ
και άλλο τα βιβλία.
-Πώς άλλο, δηλαδή;
-Να, κοίτα. Ας πούμε ότι, λέμε τώρα, ερχότανε ο
Ντοστογιέφσκι και σου ζητούσε το διαμέρισμα που
έχουμε από πάνω. Εσύ, θα του το νοίκιαζες;
-Και βέβαια. Γιατί να μην το νοίκιαζα στον άνθρωπο;
-Ναι, ε; Κι ας έγραψε εκείνο το βιβλίο, όπου ο ήρωας
σκοτώνει την σπιτονοικοκυρά του με τσεκούρι;
-Τι λες; Το ίδιο είναι;
-Είδες; Άλλο αυτός και άλλο τα βιβλία του…
-Όχι, δεν εννοώ αυτό.
-Αλλά;
-Για τον Ντοστογιέφσκι ας ανησυχήσει η μάνα του
Ντοστογιέφσκι. Εγώ έχω εσένα για να ανησυχώ.
Πεινάς; Μήπως να σου ζεστάνω τα γεμιστά να φας;

Γιάννης Αντάμης

για να διαβάσεις ολόκληρη την συλλογή των κωμικών αποσπασμάτων με τίτλο " Το Ηπειροκεάνιο" πάτησε εδώ.