Σχισμένες σελίδες μιας ζωής,
ξεχασμένες σ' ένα άδειο κουτί.
Μουτζουρωμένες λέξεις,
μ' ακαθόριστο νόημα
και ένα τσιγάρο ξεχασμένο στο τασάκι.
Μια φυλακή κλεισμένη στα χέρια μου
και ένα χαμόγελο το κλειδί,
που ακόμη το ψάχνω.
Ένα κερί τρεμοπαίζει κοντά στο παράθυρο
και οι σκιές χορεύουν ταγκό
στους ρυθμούς της κραυγής μου.
Οι τύψεις χτυπάνε την πόρτα μου
και 'γω κρύβομαι μπρος στον καθρέφτη.
Ψεύτικο είδωλο η αλήθεια μου,
ακόμη αναζητώ τον εαυτό μου.
Σταματία Βλάγκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου