η νύχτα κείτεται γκαστρωμένη
ηδυπαθή σαλιγκάρια ρουφούν τ αστέρια
απ τη κοιλιά της
μόνο για ένα τραγούδι σηκώνομαι
πεισματάρικο σαν νοσταλγία
βαρύ σαν θανατική ποινή
αυτό το σπίτι τρίζει από παντού
εργαστήριο ασύρματων εφιαλτών
γνήσιο δαιμονισμένο κύτταρο
ο ύπνος άπιαστο όνειρο
ένα ποτάμι κυλάει στα μάτια σου
το νερό του ξεδίψασε τους αυτόχειρες
και τ άλογα τους
δωμάτιο με θέα τη κόλαση
με μια μοναδική ξύλινη καρέκλα
ένα μωσαϊκό διάσπαρτο με γαλάζια μανιτάρια
επικίνδυνοι μικροί έρωτες
κάθε υγρή υπόσχεση
οδηγεί στο επόμενο βήμα
όταν μεγαλώσω και τελειώσει ο χορός
σκότωσε με
Γιώργος Τρίκερι
photo by Ben Hopper
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου