πρωινό

Όμως όλα από ένα αδιάφορο πρωινό ξεκινούν.
Ένα αδιάφορο πρωινό που δεν είναι σαν τ' άλλα. Ξαφνικά νιώθεις να ακούς μουσική. . Κόσμος είναι αυτό που φτιάχνεις εσύ. Αναπνέεις βαθιά. Εκτιμάς το ατέλειωτο οξυγόνο. Λατρεύεις το κρύο που ακουμπά το μάγουλά σου. Ξαφνικά σ' αρέσει ακόμα κι ο χειμώνας. Τι αξία θα είχαν άλλωστε τα καλοκαίρια, χωρίς τους χειμώνες, επαναλαμβάνεις. Δυναμώνεις τη μουσική, αρχίζεις να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου . Ξαφνικά οι καθρέφτες ξεθολώνουν και βλέπεις καθαρά. Αυτό που βλέπεις σου αρέσει. Ξαφνικά ερωτεύεσαι. Τη ζωή. Κι εσένα. Κι αν δεν είσαι φίλε μου, ερωτευμένος με τον άνθρωπο που βλέπεις στον καθρέφτη κάθε πρωί, δεν πας πουθενά.
Κλείνεις το μάτι συνωμοτικά στο σύμπαν.
Η συμφωνία σας υπογράφηκε.

Νεφέλη Ζ