Jazzmine says...........Αναμονή..

Πολύ μπερδεμένα τα πράγματα.

Σκέφτεσαι, γράφεις, ξανασκέφτεσαι, πίνεις, καπνίζεις, αναστενάζεις, δαγκώνεις την μύτη του μολυβιού σου και βάφεις τα χείλη σου μολυβί.

(Πάντα αναρωτιόμουν αν αυτό περνάει για χρώμα στο "Όνομα, Ζώο, Πράγμα", ξέρεις, σαν το ουρανί, ροδακινί κτλ.)

Ακούς μουσική έπειτα σηκώνεσαι και την κλείνεις.

Δεν υποφέρεις το θόρυβο που κάνουν οι σκέψεις μου.

Ξανασηκώνεσαι και την ανοίγεις.

Μετά λες τους άντρες τρελούς. Μάλιστα. Όπως λέει κι η μάνα σου,

σκότωνε τρελούς, πλήρωνε τζερεμέδες.

Αλλάζεις την ώρα στο κινητό κάμποσο μπροστά απ τη σωστή.

Εσύ ορίζεις το χρόνο, ας έρθει το αύριο γρηγορότερα.

Όχι ότι περιμένεις απ το αύριο κάτι, αλλά τουλάχιστον να φύγει το γαμημένο σήμερα.

Αύριο είναι μια άλλη μέρα, σωστά?

Κατά βάθος είσαι αισιόδοξος άνθρωπος.

Σάββατο αύριο.

Κατά μια έννοια είναι καλό γιατί δεν θα πας στο γραφείο.

Από την άλλη βέβαια οι βάρβαροι ήταν κι αυτοί μια λύσις.

Θέλω να πω το γραφείο έχει και τα καλά του.

Ενώ τώρα έχεις άπειρο χρόνο να κοιτάς το κινητό και να αναλώνεσαι σε ατελείωτες συζητήσεις μαζί του (του κινητού) για το θεμελιώδες και διαχρονικό ζήτημα του Μη Χτυπάειν.

Και πραγματικά δηλαδή, μεταξύ μας τώρα, γιατί δεν παίρνει?

Γιατί δεν απλώνει το κουλαδάκι του να στείλει ένα μήνυμα, ε?

Τον διαβεβαιώνω ότι είναι απολύτως ασφαλές.

Για την ακρίβεια δεν πρόκειται καν να του απαντήσεις.

Ορκίζομαι ότι έχεις αποφασίσει να μην το ξανασηκώσεις.

Αλλά να, δυσκολεύσαι λιγουλάκι να την κρατήσεις αυτή την απόφαση δεδομένου οτι δεν παίρνει!!

Δηλαδή πως θα καταλάβει ότι ΔΕΝ το σηκώνεις αν ΔΕΝ πάρει, μου λες?

Και καλά εσύ, έχεις τους λόγους σου που δεν θέλεις να το ξανασηκώσεις διότι αυτός είναι κάτι μεταξύ Φαντομά στην ομώνυμη ταινία και μια παραλλαγή σκωτσέζικου ντους :

Κρύο - Κρύο - Ζεστό - Κρύο - Κρύο.

Μπούζι. Ξεπαγιάσαμε.

Ωραίααααααα ας κλείσουμε το παράθυρο.

Προς ώρας, που λέει κι η σοφή φίλη μου Άννα Ζάνα.

Αυτός?? Τι λόγο έχει?

Ας σου πει επιτέλους κάποιος πως γίνεται να σου λέει ¨σ' αγαπώ"

και μετά να εξαφανίζεται λες και τον ψέκασες μ αυτό για τα τζάμια που τα κάνει αόρατα.

(by the way αν κάποιος ξέρει πως λένε το συγκεκριμένο προϊόν να μου το γράψει εδώ,

τα τζάμια μου είναι σύχρηστα τώρα που τα βλέπω, που μυαλό για δουλειές)

Λοιπόν όσο περιμένουμε εμείς να ΜΗΝ πάρει γιατί το αντίθετο θα ήτο μια ουτοπία μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί δεν παίρνει?

Και δεν είναι καθόλου απλό το ζήτημα.

Δηλαδή ας πούμε ότι δεν παίρνει, γιατί δεν θέλει.

Ωραία ναι αυτό το καταλάβαμε, αλλά πως γίνεται να μη θέλει?

Δηλαδή δε λες εσύ ότι είμαι η δεν ξέρω γω ποια, τώρα δε μου ρχεται,

Α! η Εύα Μέντεζ ας πούμε και δε γίνεται να μη θέλει γιατί έχω τον ωραιότερο κώλο του Hollywood και όπως και να το κάνουμε αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα.

Όχι.

Μακράν όχι.

Αλλά αυτός σου είπε πως σ' αγαπάει.

Σου στέλνει μηνύματα τα ξημερώματα και σε ψάχνει.

Σε φέρνει, σε διώχνει. Δεν του ζήτησες εσύ να σου το πει.

Του ζήτησες να ΜΗΝ το πει (κι αυτό μεταξύ άλλων για να μη βάλεις κι άλλες ιδέες στο κεφάλι σου -αρκετές έχεις από μόνη σου)

Οπότε τι εννοούμε, δεν θέλει?

Ε, άμα δε θέλεις ρε φίλε κάτσε στ' αυγά σου!

Σβήσε το τηλέφωνο άμα δεν μπορείς η πιάσε ένα άλλο.

Από αριθμούς ο τηλεφωνικός κατάλογος τίγκα.

Από γκόμενες έξω, πιάσε και μέτρα!

Και μάλιστα με αυτούς που κυκλοφορούν το νούμερο που σου αναλογεί είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπορείς να κάνεις κουμάντο.

Άιντε με τις ευχές μου!

Και όντως καλό κατευόδιο από καρδιάς κι όχι μαλακίες, δεν το παίζεις υπεράνω εσύ, αυτό τουλάχιστον να σου το αναγνωρίσει, πιο ειλικρινής από σένα έχει βάσιμες ελπίδες για το Γκίνες.

Αλλά επειδή θα σε ξαλάφρωνε, όχι απ την αγάπη, αλλά απ την αναμονή.

Γιατί καλά όλα αυτά και το γούστο τους έχουν και περιπέτεια είναι και η ερωτική απελπισία έχει την απόλαυση της, πως βγήκαν τα καψουροτράγουδα?

Ναι καλά και άγια αλλά βλέπεις εγώ τα χω ζήσει πολλές φορές και ξέρω ότι καμιά φορά ξεχνιέσαι κι είναι το ευκολότερο του κόσμου να σε πάρει η μπάλα και να ξυπνήσεις ένα ωραιότατο πρωί και να έχουν περάσει 5 επίσης ωραιότατα χρόνια απ τη ζωή σου ασχολούμενη μ ένα ψέμα.

Το οποίο κατά κύριο λόγο εσύ το λες στον εαυτό σου, αλίμονο κ αυτός όταν λέει σ' αγαπώ, στον εαυτό του το απευθύνει όχι σε σένα.

Δεν μπορείς να χαθείς εσύ.

Γιατί εσύ το εννοείς. (Τόσο σου κόβει κι εσένα)

Κι αυτό είναι η πανοπλία σου.

Τι να σου κάνει το ψέμα του?

Τι μπορεί να σου κάνει?

Και τελικά τι έχει μείνει να σου κάνει που δεν το έχεις κάνει εσύ στον εαυτό σου?

Οπότε που είμαστε?

Σε θέλει ναι μεν αλλά όχι τόσο όσο.

Και ναι σε φέρνει αλλά εδώ που τα λέμε δεν ξέρει και τι να σε κάνει.

Και ναι μεν σε διώχνει αλλά να μην πας και πολύ μακριά γιατί όσο να ναι, τον φτιάχνεις κομματάκι που του δίνεις αυτή την εξουσία πάνω σου.

Κι ας μην ξέρει τι να την κάνει.

Η εξουσία είναι ωραίο πράγμα όπως και να το κάνουμε.

Και καλά αυτός.

Εσύ?

Απολαυστικό το κυνήγι, σύμφωνοι.

Και το καρδιοχτύπι όταν σκάει το μήνυμα στις 5 το πρωί.

Με σκέφτεται, λες.

Και πράγματι έτσι είναι.

Και λοιπόν?

Τι να τον κάνεις έτσι που είναι αλήθεια?

Τι θα τον έκανες τον ήξεις - αφίξεις σου, που ναι μεν,
αλλά όχι άλλο τόσο?

Τι θα τον έκανες τον μπακάλη σου αν υποθέσουμε ότι έπεφτε ένα αστέρι ζαλισμένο πάνω στο κεφάλι του και του άλλαζε τα μυαλά κ έβγαινε κ σένα η ευχή σου?

Αλήθεια τώρα στα σοβαρά το σκέφτεσαι?

Να σου πω εγώ.

Θα τον βαριόσουνα μέχρι θανάτου.

Θα έπεφτε στα μάτια σου πάνω στο μήνα.

Γιατί ότι τον κρατάει εκεί πάνω τώρα, είναι που δεν τον έχεις.

Που δεν τον ξέρεις.

Που μπορεί να είναι ακόμα ο πιο διαφορετικός και ο πιο λαμπερός άντρας του κόσμου.

Γιατί αν γίνει δικός σου, θα γίνει ένας μίζερος πρώην, στο χρόνο που χρειάζεσαι να τρέξεις κατοστάρι από δω μέχρι την κοντινότερη πιάτσα ταξί και πίστεψε με ένα πράγμα.

Δεν θα το χεις τρέξει γρηγορότερα.

Οι καλύτεροι άντρες που γνώρισα ήταν αυτοί που δεν απέκτησα ποτέ.

Επειδή μόνο από μακριά μπορούν να υποστηρίξουν το μύθο.

Αν κάνεις να πλησιάσεις ανακαλύπτεις ότι ο τύπος που ονειρευόσουν τόσο καιρό είναι ίδιος με σένα, στο χειρότερο.

Κι αν σου "αντιστέκεται" είναι επειδή ο φόβος του είναι μεγαλύτερος απ τη λαχτάρα.

Δεν υπάρχει αιώνιος έρωτας.

Ούτε αιώνια ευτυχία.

Υπάρχει όμως αιώνια ανία.

Βάλτο καλά στο νου σου κι αστον εκεί που είναι, να τον κοιτάς

Στη ασφαλή εκείνη απόσταση που σου επιτρέπει να φτιάξεις την εικόνα του στα μέτρα σου.

Κι αγάπησε αυτόν που θα φοβάται λιγότερο και θα λαχταράει περισσότερο.

Που θα λέει μόνο όσα χρειάζονται κι εσένα θα σου φτάνουν.

Φτιάξτε μια αλήθεια μαζί.

Μικρή.

Και θα νιώσεις πολύ καλύτερα απ το να ζεις ένα μεγάλο ψέμα μόνη σου.

Jazzmine to you buddy :-)