Subject: Βεστιάριο

Είναι μερικές φορές που αναγκάζεσαι να τακτοποιήσεις την ντουλάπα σου.
Και αν είσαι τύπος σαν και εμένα......Γάμησε τα!!!!
Σπάνια πετάω κάτι. Επίσημη δικαιολογία;;;
Ότι βαριέμαι!!!Πραγματική;;;
Δυσκολεύομαι να αποχωριστώ οτιδήποτε !!!!
Ή πιο σωστά αδυνατώ. Γι αυτό και δεν το κάνω κιόλας.
Γι αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου έναν πολύ ταλαντούχο ρακοσυλλέκτη αναμνήσεων .......κάποιες φορές !
Κάποιες άλλες έναν αδίστακτο γευσιγνώστη συναισθημάτων που θέλει να νιώσει μεμιάς τα πάντα!!!!

Αγάπη, έρωτα, ηδονή, φιλία, εγκατάλειψη, πόνο, απώλεια, ειρωνεία, κοινωνική αναγνώριση, θάνατο, γοητεία, πείνα, δίψα, τύχη, ατυχία, επιτυχία και άλλα αμέτρητα.
Που παρασέρνει και Όλους όσους έχουν την ατυχία (προσωπική εκτίμηση)
ή την τύχη (εκτίμηση κάποιων εξ αυτών )
στην δίνη αυτών των συναισθημάτων,
με τον προσποιητό μπονβιβερισμό του και τον κτηνώδη κυνισμό του!!!

Ποτέ δεν κατάλαβα πως γίνεται και πάντα υπάρχουν άνθρωποι που εθελοντικά και πολύ στωικά υποβάλλουν τον εαυτό τους σε αυτό το βασανιστήριο!!!

Κυρίως γυναίκες !!!Τις θαυμάζω!!!!

Αλλά τώρα που κοιτάζω την ντουλάπα μου συνειδητοποιώ ότι δεν αγάπησα ποτέ καμιά .......τελικά....

Ίσως να αγάπησα κάποιες για λίγο....πολύ λίγο όμως!!!!

Και μετά τις κρέμασα στην ντουλάπα μου....και τις φοράω που και πού....

Άλλες είναι χειμωνιάτικες ....άλλες καλοκαιρινές...μερικές μυρίζουν σαν υπέροχα ανοιξιάτικα πρωινά....και άλλες εκπέμπουν την θλιμμένη μελαγχολία ενός βροχερού φθινοπωρινού δειλινού.

Μοναδικές όλες.

Κοιτάζοντας την ντουλάπα μου ανακάλυψα ακόμα και την νοσηρή ντροπαλότητα που εξέπεμπα όταν ήμουν πιο νέος.
Δεν υπάρχει πλέον το παραμικρό της ίχνος πάνω μου....είναι εγκαταλελειμμένη στο βεστιάριο της δεκαετίας του 90.


Καλώς ή κακώς.



Commandante Horhito