Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

κυκλοφορεί το καινούργιο τεύχος της Σχεδίας σε λίγες μέρες


Οι συγγραφείς Βασίλης Αλεξάκης, Αύγουστος Κορτώ και οι ηθοποιοί Γιούλικα Σκαφίδα, Χρήστος Λούλης και Γιώργος Πυρπασόπουλος υποστήριξαν την Σχεδία, πουλώντας για μια ημέρα το ελληνικό περιοδικό δρόμου στο κέντρο της Αθήνας. Η Σχεδία δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου, όπως περίπτερα, αλλά αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικά πληθυσμιακές ομάδες: άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού το 50% πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή. Αποτελεί μια ξεχωριστή ευκαιρία να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο, αξιοπρεπές εισόδημα, αλλά και μέσο απεγκλωβισμού από το φαύλο κύκλο της κοινωνικής απομόνωσης και του αποκλεισμού. Αποτελεί επίσης ένα επιπλέον κίνητρο να ξαναχτίσουν τις ζωές τους.

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Κερασία je t'aime


θα πλέξω το εγκώμιο της ευρύστερνης γυναίκας
που από όλους τους θεούς προσκυνά μοναχά τον έρωτα
με το ιδρωμένο μου σημειωματάριο
στέκομαι στη πλατεία του χωριού
και περιμένω να φανεί
εμπνέομαι από το προκλητικό της περπάτημα
χωρίς αιδώ λικνίζεται
χαρίζει το απρεπές της χαμόγελο
σε όλα τα αγόρια της γειτονιάς
καθώς βολτάρει
το κορμί της ένα γυαλιστερό βιολοντσέλο
η μοίρα της ορίζει να χαρίζει ηδονές
μια απλή της κίνηση εγείρει ευγενικά πάθη
δεν θέλω να είμαι πια ο ντροπαλός ποιητής
που γράφει στρογγυλά φωνήεντα
για να παινέψω τις αμαρτωλές της καμπύλες
το μόνο που λαχταρώ 
είναι την ασέλγεια να γνωρίσω
στη ζεστή και ευρύχωρη αγκαλιά της.

Γιώργος Τρίκερι



στο Γιάννη


πόσο σπάνια είναι η γαλήνη μέσα στη πολύβουη λεωφόρο ...
λίγες οι στιγμές του απόλυτου μέσα στη καθημερινότητα ...
μια καθημερινότητα που την σκεπάζει η σιωπή, η μοναξιά, οι φωνές που δεν έχουν να πουν τίποτε ...
Ένα φως σε μια ατέλειωτη αλάνα ...
Από αυτές που στολίζουν τις εφηβικές μας αναμνήσεις, τα τελάρα της εξαρτημένης σκέψης, τους Αυγουστιάτικους ματωμένους αγγέλους ...
Κάθε επαφή με την πραγματικότητα, οδυνηρός φόρος στις εμπειρίες της ζωής.
μιας ζωής που φωτίζεται από φαντασιώσεις μπαλκονιών που λούζονται στο φεγγάρι και πεθαίνουν στις φιλοδοξίες κάποιου ανέλπιδου έρωτα. Ο ιστός της αράχνης κυκλώνεται από κόκκινα σύννεφα μιας βραδιάς που τελείωσε πριν καν αρχίσει ...
Μέσα σε λίγα λεπτά μια νύχτα γεμάτη από όλα αυτά που περίμενες ζωές ατέλειωτες θα δύσει ...
Χωρίς να μάθεις. Χωρίς ίσως να θέλεις να ξέρεις πως το αύριο θα είναι κιόλας παρόν σε υπερβολική ταχύτητα κι οι στιγμές που χάνεσαι, ξεμπλέκοντας τα δάχτυλα από το χτες, θα είναι αναμνήσεις ...

 για σένα που προσθέτεις μια μοναδική νότα σε όλα
Στάδιο 1:10 26 Γενάρη
Christina93

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Το μπλε χρώμα στον κινηματογράφο


του 

Μπλε: Το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας, το χρώμα της γαλήνης, αλλά παράλληλα και της μελαγχολίας. Το μπλε είναι ένα από τα πιο συχνά συναντώμενα χρώματα στη φύση. Γι αυτό και έχει χρησιμοποιηθεί στη ζωγραφική όσο λίγα χρώματα.

Μία ιστορία-θρύλος λέει πως ένας προπονητής ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ είχε βάψει κάποτε τα αποδυτήρια των φιλοξενούμενων μπλε και έτσι νίκησε όλους τους αγώνες της σεζόν, που παίζονταν στην έδρα της ομάδας του. Στην ουσία, επηρέασε, λένε, τους αντιπάλους, ρίχνοντας τους ψυχολογικά με το μπλε, ενώ παράλληλα έκανε τους δικούς του παίκτες να αισθάνονται δυνατοί βάφοντας τα δικά τους αποδυτήρια κόκκινα. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί αυτή η ιστορία, δείχνει ξεκάθαρα, έστε και μέσω παραβολής, ότι το μπλε είναι το χρώμα της αδυναμίας, του εύθραυστου.

Το μπλε στον κινηματογράφο έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως με αυτή του την ιδιότητα. Άλλες φορές χρησιμοποιείται για να συνοδεύσει έναν αδύναμο χαρακτήρα και άλλες φορές απλώς για να δημιουργηθεί μία ψυχρή ατμόσφαιρα, που θα κάνει το θεατή να νιώσει αδύναμος.

Στα θρίλερ, το μπλε είναι το πιο κοινό χρώμα, ως το κατεξοχήν ψυχρό χρώμα. Δίνει την αίσθηση του κρύου, αφιλόξενου περιβάλλοντος.
Όμως και εκτός των θρίλερ, έχει χρησιμοποιηθεί και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως η «εύκολη λύση» σε ένα μεγάλο μέρος του κινηματογράφου, καθώς σχηματίζει αντίθεση με το χρώμα του δέρματος. Θα έλεγε κανείς ότι πάντα η χρωματική αντίθεση στην εικόνα δημιουργεί αισθητικό ενδιαφέρον. Μετά από τόση χρήση, παρ” όλα αυτά, όπως αναφέρεται και στο άρθρο μας Τι είναι τελικά το film look;, η αντίθεση μπλε-πορτοκαλί έχει αρχίσει να κουράζει. Για παράδειγμα, δες την πλειοψηφία των posters από χολυγουντιανά blockbusters.

Μια εξαίρεση ως προς αυτό αποτελούν οι ταινίες του Aki Kaurismäki, ο οποίος χρησιμοποεί το μπλε στις ταινίες του καθαρά σημειολογικά. Η αντίθεση μπλε και κόκκινου συνοδεύει τις αντιθέσεις στα συναισθήματα ή τα κίνητρα των χαρακτήρων του και χρησιμοποιείται προσεκτικά, όχι ως διακόσμηση, αλλά ως αφηγηματικό σύμβολο.

Κλασικός, πλέον, είναι ο χρωματισμός του κόσμου που έφτιαξε ο Tim Burton για την ταινία του Corpse Bride (2005). Θέλοντας να δείξει πως ο κόσμος των ζωντανών είναι ο πραγματικά νεκρός, επέλεξε να χρωματίσει την πόλη σε τόνους τους μπλε και του γκρι, ενώ παράλληλα έδωσε στον κόσμο των νεκρών έντονα, ζωντανά χρώματα.
Στην τελευταία σκηνή της Melancholia (2011) του Lars Von Trier, το μπλε έχει την τιμητική του – και πώς θα γινόταν μην την έχει, άλλωστε. Δύο αδύναμοι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με την καταστροφή του κόσμου, που συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους. Όλο το σκηνικό γίνεται μπλε καθώς ο πλανήτης πλησιάζει με ταχύτητα καταπάνω τους. Εκεί βλέπουμε και τη διαφορά των δύο χαρακτήρων, καθώς η μία από τις δύο αποδεικνύεται πολύ πιο δυνατή απ” όσο φαινόταν. Ωστόσο, ο επικείμενος θάνατος κάνει και τις δύο να μοιάζουν τόσο αβοήθητες, όσο θα ήταν οποιοσδήποτε έβλεπε έναν ολόκληρο πλανήτη να έρχεται για να συνθλίψει τη Γη σε λίγα δευτερόλεπτα. Άλλωστε, ακόμα και ο χαρακτήρας που αντιμετωπίζει την κατάσταση με ψυχραιμία, το κάνει επειδή δεν έχει να ελπίζει πια σε τίποτα.

πηγή: http://fps.com.gr/


Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Χορεύω άρα επικοινωνώ


Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών πραγματοποιεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Dancing to Connect με στόχο να δώσει στους μαθητές την ευκαιρία να ανακαλύψουν κώδικες συνεργασίας και επικοινωνίας μέσα από το χορό. Την πρώτη χρονιά το πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε σχολεία της Αθήνας από την αμερικανική ομάδα Battery Dance Company και πέντε Έλληνες χορευτές-δασκάλους, με διαφορετικό χορευτικό υπόβαθρο ο καθένας τους. Μετά το τέλος του προγράμματος, οι δάσκαλοι-χορευτές δημιούργησαν την ομάδα Chapter Two και δούλεψαν για πρώτη φορά μαζί, με στόχο να ανακαλύψουν τη διαδικασία της «σύνδεσης» μέσω του χορού, σε μια χορογραφία που παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη τον Αύγουστο του 2013.

Και φέτος η Στέγη φέρνει τους εφήβους κοντά στο σύγχρονο χορό, πραγματοποιώντας το Dancing to Connect σε πέντε σχολεία της Αθήνας και πέντε σχολεία της Πάτρας. Τα αποτελέσματα του φετινού προγράμματος θα τα δούμε σε μια ιδιαίτερη παράσταση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, όπου θα παρουσιαστούν οι δέκα πρωτότυπες χορογραφίες από τα σχολεία της Πάτρας και της Αθήνας.

Πολλές, ενδιαφέρουσες και ετερόκλητες χορογραφίες, με έναν κοινό παρανομαστή: όλες είναι αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας και αυτοσχεδιασμών, αποκαλύπτοντας την ενωτική δύναμη του χορού, που αποτελεί και το ζητούμενο του προγράμματος.

Είσοδος ελεύθερη. Για περισσότερες πληροφορίες πάτησε εδώ.

τέσσερις τοίχοι

photo by Georgios Stylianopoulos
Βρίσκομαι πάνω στο χαλί.
Περπατάω προς την μέση και αργοσταματώ.
Γυρνάω στην πλάτη μου να δω ποιος είναι.
Δεν είσαι συ. Είσαι στο νου μου μοναχά.

Η μουσική παίζει χορό και εσύ φαίνεσαι κοντά.
Γυρνοβολάω μερικές φορές, κλείνω τα μάτια μου και
είσαι στην αγκαλιά μου αλλά ζαλίζομαι και χάνεσαι πάλι…

Αίσθηση σου παντού, αέρας αρωματισμένος με
τα πολύχρωμα μάτια σου. Θέλω να έρθεις κοντά
κι’ας μ’αρέσει που είσαι μακρυά μου, γιατί όσο είσαι
εκεί μπορώ να σ’ονειρεύομαι όσο ποθώ. Ποθώ πολύ.

Ζητάω ένα σου άγγιγμα, κι΄ας είναι να μην τελειώσει ποτέ.
Ξανά και ξανά και ξανά σε θυμάμαι και χαϊδεύω το μέλι σου
χωρίς να τ’ανακατώσω. Το παραμερίζεις για να δεις το απότομο πρόσωπό μου που σε θαυμάζει για να χαρίσεις στη διψασμένη μου ψυχή ένα ακόμη λάκισμα των χειλιών, δρόσισμα στην απόγνωση μου.

Ο πρώτος τοίχος είναι γαλάζιος και έχει πατημασιές σου στην
άμμο. Πόσα ωραία δάχτυλα μπορεί να έχει κανείς; Περισσότερα απ’αυτά που βλέπω κι΄ας είναι γιομάτα λύπες γιορτινές.

Ο δεύτερος κάτασπρος με ένα παράθυρο. Το τζάμι του φαντάζει ουρανός ατέλειωτος… και δάκρυα στάζουν απ’τα σύννεφα που  αγγίζουν το χέρι μου και το δροσίζουν γαλήνη.

Όνειρα, προσδοκίες, ένα φεγγάρι υφασμένο από νερό στέκει
απέναντί μου και δεν τολμώ να το δω κατάματα μήπως χαθεί για πάντα…

Γυρίζω για τρίτη φορά και βλέπω τον καθρέφτη. Κοιτάζω αυτό που θα είμαι. Φουρτουνιάζω, ζητάω τους φίλους μου, οι δικοί μου άνθρωποι μου λένε τώρα μπορείς, κάνε το βήμα σου. Μετέωρα περπατάω τώρα κι αν θα χαθώ θα έχω μια μέρα σου στη μνήμη μου. Ανάμνησή μου και βίωμά μου σ΄αντάρες, γλυκό κρασί σε κάποιο κακόφημο λιμάνι με καφέ
ουρανό και ένα φάρο που στέκει ορθός στ’ανταριασμένα κύματα.

Άνοιξα το πουγγί μου και έριξα κάθε σου σκέψη και μια απορημένη σου ματιά, όπως με κοιτάς συνήθως, όπως μ’ακουμπάς… Τώρα μπορώ να κλείσω
την πόρτα πίσω μου και να γυρίσω την πλάτη μου ¨ ανάσα, ανοίγω τα μάτια σφίγγω λαχταριστά το πουγγί στην καρδιά μου που χτυπά σταθερά πια και κάνω τα πρώτα μου βήματα στο βρεγμένο πλακόστρωτο. Το φως που σκορπιέται στη νύχτα είναι μωβ, βελούδινο και δαντελωτό. Ένας ξένος απλώνει το χέρι του. Είναι σκληρό και ρυτιδιασμένο, η όψη του όμως είναι η δικιά σου. Ο αέρας είναι το άρωμά σου. 
Ο κόσμος είναι εσένα γιομάτος σ’όλα.



Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

πρωινό


το σπίτι μυρίζει κουκιά
και φλούδες πορτοκάλι
άφησες στιχάκια πάνω στο τραπέζι
και φιλιά δίπλα στη πόρτα
θυμήθηκα τότε που ντράπηκες να με φιλήσεις
τη φωτογραφία που σου έστειλα
με τον ψίθυρο "σε θέλω"
δεν θα μάθω ποτέ
πόσο σαγάπησα στις άλλες τις ζωές
σ'ευχαριστώ μονάχα 
που έγινες αδελφή της μοναξιάς μου
και ηρωίδα των ονείρων μου.

Γιώργος Τρίκερι




Μισό λεπτό


Ο ήλιος με κοιτάζει στα μάτια
γύρω βουή πολλή
άνθρωποι μουρμούρες
σαν μεγάλα ψάρια σε μια απόχη που μόλις βγήκε από τη θάλασσα
κι οι ακτίνες του ήλιου με τυφλώνουν
κίτρινα κρυσταλλάκια στα βλέφαρά μου
γελάει ο κόσμος
γελάει
πρόσωπα χαμένα στην αστράφτουσα αερική σκόνη
μιλάει ο κόσμος
μιλάει
στόματα κλειστά βυθισμένα στη σιωπή της δύσης
"έρχομαι,έρχομαι,μισό λεπτό"-ο σερβιτόρος
βιαστικές,άτσαλες κινήσεις της ασπρόμαυρης μορφής με το δίσκο
"γαμώ το κέρατό μου"-παραμιλά αναστενάζοντας
και τα δευτερόλεπτα περνούν
κι ο ήλιος αλλάζει θέση
ήρεμος και στιβαρός
Σε μισό λεπτό η φιγούρα με το δίσκο θα έχει φτάσει
τότε που ο ήλιος θα'χει χαθεί πίσω από το μπλε
Σε μισό λεπτό...
Ας το γευτώ
το ηλιοβασίλεμα
αυτό

Βίκυ Μιχαλοπούλου



Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η διατροφική αξία των οσπρίων


Στην  οικογένεια των οσπρίων ανήκουν τα φασόλια, οι φακές, τα ρεβίθια, η φάβα, τα κουκιά, ο αρακάς, κ.α. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη θρεπτική  αξία (περίπου 350 θερμίδες ανά 100 γρ.) και αποτελούν πλούσια πηγή σύνθετων υδατανθράκων βραδείας απορρόφησης, αμινοξέων, φυτικών ινών, βιταμινών (Β, C και E),  ιχνοστοιχείων και φυσικά, πρωτεϊνών. Τα όσπρια  έχουν μηδενικά λιπαρά και ζάχαρα και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης μεσογειακής διατροφής και της ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας.

Τα όσπρια περιέχουν πλούσιες ποσότητες φυτικών ινών (κυρίως διαλυτές αλλά και άπεπτες) πολύ περισσότερες μάλιστα ακόμα και από τα δημητριακά. Οι φυτικές ίνες (άπεπτες) βοηθούν στην αποβολή του λίπους από τα έντερα παρέχοντας προστασία από τη δημιουργία καρκίνου του εντέρου, ενώ μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες (διαλυτές) συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιοπαθειών καθώς βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης.

Το φυλλικό οξύ ανήκει στην ομάδα των βιταμινών του συμπλέγματος Β και βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στα όσπρια. Έρευνες έχουν δείξει ότι αυτή η βιταμίνη είναι σημαντική για την πρόληψη των καρδιοπαθειών και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Τα ρεβίθια, οι φακές και τα φασόλια είναι μια πολύτιμη πηγή ασβεστίου, απαραίτητη για έγκυες, γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση και τα παιδιά. Οι φακές και τα μαυρομάτικα φασόλια περιέχουν μεγάλες ποσότητες σιδήρου. 

Τα όσπρια περιέχουν πολλούς σύνθετους υδατάνθρακες και έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Με τον όρο γλυκαιμικό δείκτη εννοούμε πόσο γρήγορα απορροφώνται από τον οργανισμό οι υδατάνθρακες που περιέχονται σε μια συγκεκριμένη τροφή. Οι τροφές που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες (όσπρια) αυξάνουν σταδιακά στο αίμα τα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης. Έρευνες αναφέρουν ότι ακολουθώντας μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε σύνθετους υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη μειώνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2.

Οι καλύτεροι συνδυασμοί 
Είναι χρήσιμο να συνδυάζουμε τα όσπρια με δημητριακά, ξηρούς καρπούς και σπόρους (ηλιόσπορους κ.λπ.)  ώστε να συμπληρώνουμε το αμινοξύ μεθειονίνη καθώς λείπει από τις φυτικές πρωτεΐνες των οσπρίων.

Τα όσπρια πρέπει να συνδυάζονται με τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C  (π.χ. ντομάτες, πράσινες πιπεριές, πορτοκάλι κ.λπ.), β-καροτένιο (π.χ. καρότο) και μηλικό οξύ (π.χ. λευκό κρασί), καθώς οι ουσίες αυτές αυξάνουν την απορρόφηση του μη-αιμικού σιδήρου που περιέχουν.

Επειδή σε πολλούς ανθρώπους τα όσπρια προκαλούν φούσκωμα, καλό είναι να συνδυάζονται με πράσινες σαλάτες. Επιπλέον, η προσθήκη αρωματικών φυτών, όπως σέλινο, δάφνη, μάραθος, θυμάρι κ.α. βοηθούν στην ενεργοποίηση των γαστρικών υγρών του στομάχου και κατά συνέπεια στην ευκολότερη αφομοίωση των οσπρίων.

πηγή:  http://www.arosis.gr/


Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

TERRAPIN unplugged


Το JustIn Case Prog Radio (www.justincaseradio.com) και το Rock Bar AITNA σας προσκαλούν στο τρίτο μουσικό γεγονός για το 2014! 

Το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου στις 22.00 το space-folk σχήμα των TERRAPIN φιλοξενείται σε ένα από τα πιο ιστορικά bar της πόλης για ένα ακουστικό σύνολο. Ο Βασίλης Αθανασιάδης των NO MANS' LAND και ο Γιώργος Παπαγεωργιάδης θα μας προσφέρουν ένα περιπετειώδες ταξίδι σε προοδευτικές φόρμες μουσικής και όχι μόνο. 

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει ένα ξεχωριστό dj set με τίτλο "Prog music special' με τον Dj "All Around" στα decks της Αίτνας για ένα ταξίδι στις 5 δεκαετίες της προοδευτικής μουσικής με έμφαση σε ψυχεδελικούς, space και folk ήχους σύμφωνα και με τα μουσικά δεδομένα της βραδιάς! 

Η προοδευτική μουσική είναι για ακόμη μια φορά εδώ! 

τι ξέρουν οι άγιοι από έρωτες?

photo by Will Davidson

θα γίνω ποιητής σήμερα
θα γεμίσω στίχους το κορμί σου
σαν σκύλος θα σαγαπήσω
σαν να ήταν η τελευταία βραδιά στη γη
από τη γιορτή θα κλέψω λίγο φως
έρωτας για σένα θα γίνω.

Γιώργος Τρίκερι




Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

εξ-man


μου αρέσουν οι λέξεις που αρχίζουν από εξ
εξιλέωση
εξέλιξη
εξαγνισμός
μου αρέσει το έξι
μου θυμίζει το σέξι
μου αρέσει ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο
όταν ήμουν μικρός
μου άρεσε ο Στιβ Μακ Κουίν
στη Μεγάλη Απόδραση
το είχα δει στον Άτταλο
στη Νέα Σμύρνη
μου αρέσουν οι ήχοι
που κάνουν τα πουλιά
το πρωί όταν πετούν πάνω από τη θάλασσα
όλα τα πουλιά
σε όλες τις θάλασσες
μου αρέσει το Σαν Φρανσίσκο
κι ας μην πάω ποτέ
μου άρεσε μια κοπέλα στο γυμνάσιο
δεν της το είπα ποτέ
μετά από πολλά χρόνια
γνώρισα τυχαία μια ανιψιά της
μου είπε ότι έχει γίνει μια γοητευτική γυναίκα
και αν θέλω να κανονίσει
μια συνάντηση
είπα όχι
μου αρέσουν οι ανεκπλήρωτοι έρωτες.

Γιώργος Τρίκερι


Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα


Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.


Ζοζέ Σαραμάγκου

Νομπελ Λογοτεχνίας 1998




Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Η τηλεμεταφορά

Whale Watching by Catrin Welz Stein
Και τι σας ζητάμε κύριοι που ασχολείστε με τη Φυσική; Να ανακαλύψετε την τηλεμεταφορά. Αυτό και τίποτα άλλο. Διότι σκεφτείτε το..Με ένα άνοιξε-κλείσε των ματιών σου βρίσκεσαι εκεί που θες. Στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη, στα Καλύβια για μπριζόλες, στο σπίτι σου..
Φυσικά αυτό θα σήμαινε την κατάρρευση των συγκοινωνιών..Πάνε τα αεροπλάνα..Και τα πλοία..Ίσως μόνο για εμπορικούς λόγους να χρησιμοποιούνταν..Και εντάξει, εμείς σκοτιστήκαμε για το αν θα έχει αεροπλάνα.. Αφού τηλεμεταφορά. Οι ταλαίπωροι οι μεγιστάνες όμως..Αχ μωρέ τα κακόμοιρα..
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει κάποιο κόστος για την τηλεμεταφορά.Ναι μεν-αλλά, που λέμε. 
Δηλαδή, θα είχε ο καθένας από εμάς κάποιο όριο..Θα μπορούσε να τηλεμεταφερθεί 1-2 φορές τη μέρα..ή 4-5 την εβδομάδα..Αυτό επίσης θα είχε ως συνέπεια την κατανάλωση ενέργειας. Θέλω να πω, τελειώνεις από τη δουλειά σου, που βρίσκεται στου διαόλου το κέρατο (με καίει το ζήτημα-καταλαβαίνετε) γύρω στις 6:00. Ανοιγοκλείνεις τα μάτια και τσουπ!Είσαι στο σπίτι σου στις 6:03! Είσαι όμως το ίδιο κουρασμένος με το να είχες χρησιμοποιήσει λεωφορείο, μετρό (τρένα,αεροπλάνα και βαπόρια σκουριασμένα) και να χες φτάσει στις 8:00 πίσω. Ποιο το όφελος θα μου πείτε; Ε, έχεις ρε αδερφάκι μου τις 2 ώρες που θα έτρωγες στο δρόμο για τη πάρτη σου..Και μη μου πείτε πως δεν είναι σημαντικό αυτό. 
Σκέψου και το άλλο.Ας πούμε-σενάριο δεύτερο- έχεις σχέση από απόσταση. Αράζεις σπίτι..Αντί να μιλήσεις στο σκαιπ, ανοιγοκλείνεις τα μάτια, και σε 5 λεπτά είσαι Παρίσι ξέρω γω. Οκ..Κουρασμένος, σαν να είχες πετάξει 6 ώρες, αλλά μαζί με το έτερον σου ήμισυ που το χεις σε εκτίμηση. 
Πολύ ωραία σενάρια. Όλοι μας ευχαριστημένοι και χωρίς να καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία. 
Γι αυτό επαναλαμβάνω στους απανταχού Φυσικούς! Την τηλεμεταφορά και τα μάτια σας παιδιά! Και γρήγορα! 

(Μη με παρεξηγείτε για τις παραπάνω σκέψεις. Έγιναν έπειτα από μεθύσι, με χανγκόβερ, και αναλύθηκαν, με την επίσης χανγκοβεριασμένη αδερφή μου, διεξοδικά!)

Μαργκώ
επισκεφτείτε το μπλογκ της Μαργκώ πατώντας εδώ 

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Τσαρλς Μπουκόβσκι: Σημείώσεις Ενός Πορνόγερου

The Speaking Clock by Catrin Welz-Stein

Το όνομά του ήτανε Χένρυ Μπέκεττ κι ήτανε Δευτέρα πρωί, μόλις είχε σηκωθεί από το κρεβάτι. Κοίταξε έξω απ' το παράθυρο, είδε μια γυναίκα να περνάει μ' ένα πολύ κοντό φουστάνι και σκέφτηκε ότι ο περισσότερος
κόσμος το συνήθισε κι αυτό, μια ιδέα είναι κι η γύμνια. Όπως κι αν το κάνεις, μια γυναίκα πρέπει να φοράει κάτι πάνω της αλλιώς πώς θα τη γδύσεις. Το σκέτο κρέας δεν σε προκαλεί.
Πήγε όπως ήτανε με το σώβρακο στο μπάνιο για να ξυριστεί. Κι όπως κοίταξε το πρόσωπό του στον καθρέφτη διαπίστωσε ότι το δέρμα του είχε πάρει μια έντονα χρυσαφένια απόχρωση με πράσινες βούλες. Κι όπως
στεκότανε εκεί με το πινέλο στο χέρι κοίταξε ξανά και ξανά το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Το πινέλο έπεσε στο πάτωμα αλλά το πρόσωπό του στον καθρέφτη παρέμενε το ίδιο: χρυσό με πράσινες βούλες. Οι τοίχοι του
μπάνιου άρχισαν να στριφογυρίζουν γύρω του: κρατήθηκε στο νιπτήρα.
Με κόπο σύρθηκε πίσω στο δωμάτιο κι έπεσε στο κρεβάτι. Έμεινε ξαπλωμένος για ένα πεντάλεπτο κι ένιωθε το μυαλό του να ραγίζει.
Πνιγότανε κι έκλαιγε μ' αναφιλητά τελείως χαμένος. Μετά σηκώθηκε, πήγε στο μπάνιο και ξανακοίταξε στον καθρέφτη: χρυσοπρόσωπος με πράσινες βούλες.
Πήγε στο τηλέφωνο. «Ναι, εμπρός. Είμαι ο Χένρυ Μπέκεττ. Σήμερα
δυστυχώς δε θα μπορέσω να έρθω, είμαι άρρωστος. Πώς; Α, ναι... είναι χάλια το στομάχι μου, ναι τελείως χάλια».
Έκλεισε το τηλέφωνο.
Ξανά πάλι στο μπάνιο. Ήταν ανώφελο. Το πρόσωπό του πάντα στην ίδια κατάσταση. Άνοιξε τη βρύση του μπάνιου, άφησε το νερό να τρέχει και ξαναπήγε στο τηλέφωνο. Η βοηθός του γιατρού ήθελε να του κλείσει ένα ραντεβού για την άλλη Τετάρτη.
«Ακούστε, είναι επείγον! Πρέπει να δω το γιατρό οπωσδήποτε σήμερα!
Πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου! Όχι, δεν μπορώ να πω σ' εσάς αλλά σας παρακαλώ πολύ να μου κλείσετε ένα ραντεβού για σήμερα, σας παρακαλώ πρέπει να βρείτε κάποια ώρα για να μπορέσω να έρθω!»
Του έδωσε ένα ραντεβού για τις τρεισήμισι. Έβγαλε το σώβρακο και χώθηκε στο μπάνιο. Παρατήρησε ότι όλο του το κορμί είχε αυτό το χρυσοκίτρινο χρώμα και ήταν διάστικτο πράσινο. Η κοιλιά, η πλάτη, τα πόδια, ολόκληρος... μέχρι και η ψωλή του. Σαπουνίστηκε κι άρχισε να
τρίβεται με το σφουγγάρι. Δεν έφευγε. Σηκώθηκε και βγήκε από την μπανιέρα, σκουπίστηκε και φόρεσε το παντελόνι. Το τηλέφωνο χτύπησε.
Σήκωσε το ακουστικό. Ήταν η φίλη του η Γκλόρια. Δούλευε στην ίδια εταιρεία που δούλευε και αυτός.
«Γκλόρια, δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι συμβαίνει. Είναι τρομερό. Όχι δεν έχω σύφιλη. Είναι κάτι πολύ χειρότερο. Δεν μπορώ να σου πω. Έτσι κι αλλιώς αποκλείεται να με πιστέψεις».
Εκείνη του είπε ότι θα 'ρχότανε στη διάρκεια της μεσημβρινής διακοπής.
«Όχι, σε παρακαλώ, μωρό μου, μην έρθεις. Αν έρθεις, σ' το λέω, θα σκοτωθώ».
«Έρχομαι αμέσως τώρα!» του είπε.
«Όχι, σε παρακαλώ όχι, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...»
Είχε ήδη κλείσει το τηλέφωνο. Κοίταξε τη συσκευή, μετά κατέβασε το ακουστικό και ξαναπήγε στο μπάνιο. Καμιά αλλαγή.
Ξαναγύρισε στο υπνοδωμάτιο, ξάπλωσε και βάλθηκε να κοιτάζει τις πτυχές στην κουβέρτα. Για πρώτη φορά πρόσεχε αυτές τις πτυχές.
Φαινόντουσαν σαν ρυτίδες σ' ένα φιλικό πρόσωπο γέρου. Άκουγε απ' έξω το θόρυβο των αυτοκινήτων, πότε πότε κι ένα κελάηδισμα πουλιού, φωνές
από τον κόσμο που πέρναγε στο πεζοδρόμιο - μια μάνα μίλαγε στο παιδί της: «Άντε επιτέλους, προχώρα λιγάκι πιο γρήγορα», πότε πότε ο βόμβος κάποιου αεροπλάνου που πέρναγε ψηλά πάνω απ' το σπίτι.
Χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Εκείνος πήγε στο χολ και τράβηξε λίγο την κουρτίνα στο παραθυράκι. Ήταν η Γκλόρια. Με μια άσπρη μπλουζίτσα και ένα ελαφρό μπλε φουστανάκι. Ήταν πολύ όμορφη, δεν θυμότανε να την είχε ξαναδεί σε τέτοιες ομορφιές. Ξανθιά με μαλλιά σαν στάχυα. Γεμάτη ζωή. Η μύτη της ήταν λίγο μεγαλούτσικη, αλλά τη
συνηθίζει κανείς, κι εκείνου του άρεσε. Αισθάνθηκε την καρδιά του να χτυπάει δυνατά και ρυθμικά σαν ωρολογιακή βόμβα σε άδειο δωμάτιο.
«Δεν μπορώ να σ' αφήσω να μπεις, Γκλόρια!»
«Άνοιξε επιτέλους την καταραμένη πόρτα!»
Την έβλεπε καθώς εκείνη προσπαθούσε να τον τσακώσει να κοιτάζει
μέσα από το κουρτινάκι.
«Γκλόρια, δεν καταλαβαίνεις...»
«Σου είπα, ΑΝOlΞΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ!»
«Εντάξει», είπε εκείνος, «εντάξει, πανάθεμά με!»
Ένιωσε τον ιδρώτα να μαζεύεται πίσω από τ' αυτιά του και να κατεβαίνει
στη ραχοκοκαλιά του. Τράβηξε μ' όλη του τη δύναμη την πόρτα.
«ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!» Ξεφώνισε μισοπνιγμένα εκείνη. Το δεξί της χέρι
σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στ' ανοικτό στόμα της
«Στο ΕΙΠΑ, προσπάθησα να σ' το ΠΩ, στο ΕΙΠΑ!»
Υποχώρησε μερικά βήματα μέσ' στο δωμάτιο. Εκείνη έκλεισε την πόρτα πίσω της και τον ακολούθησε.
«Τι είναι αυτό.»
«Πού να ξέρω, Θεέ μου, δεν έχω ιδέα. Μη μ' αγγίζεις, μη μ' αγγίζεις... ίσως
είναι κολλητικό».
«Φτωχέ μου Χένρυ, αχ φτωχό μου παιδί...»
Ήρθε κοντά του, εκείνος οπισθοχώρησε πιο πίσω και σκόνταψε σ' ένα καλάθι αχρήστων.
«Στο διάολο! Σ' το είπα να μην έρθεις!»
«Μα γιατί. Είσαι σχεδόν το ίδιο όμορφος όπως πρώτα!»
«ΣΧΕΔΟΝ!» Ούρλιαξε. «ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΟΥΛΑΩ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Ε;!»
Ξεσπάσανε κι οι δυο στα γέλια. Ξαφνικά κάθισε στον καναπέ κι έκλαψε.
Κρατούσε το χρυσοπράσινο πρόσωπο στα χέρια του κι έκλαιγε.
«Θεέ μου, γιατί να μην έχω καρκίνο ή καρδιακό έμφραγμα, κάτι τέλος πάντων φυσιολογικό και ξεκάθαρο; Ο Θεός έχει χέσει πάνω μου, να αυτό είναι! Ο Θεός έχεσε πάνω μου!»


το βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόβσκι "Σημειώσεις Ενός Πορνόγερου" εκδόθηκε στις ΗΠΑ το 1969 με αυθεντικό τίτλο "Notes of a Dirty Old Man" . Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τον Τέο Ρόμβο το 1980. για να κατεβάσεις ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf πάτησε εδώ.



25 part III


Philip Seymour Hoffman. Ένας από τους σημαντικότερους νέους Αμερικανούς ηθοποιούς βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμα του. Οι πρώτες πληροφορίες λένε για θάνατο από υπερβολική δόση ναρκωτικών. 
Η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα του αναμφίβολα ήταν η βράβευσή του με όσκαρ Α' αντρικού ρόλου το 2005 για την εξαιρετική  ερμηνεία του στην ταινία Capote. 
Και περνάω στα δικά μας! Ξεκινάω με την ταινία Saving Mr Banks. Η συγγραφέας P .L .Travers(Έμα Τόμσον) ταξιδεύει από το Λονδίνο στο Χόλιγουντ καθώς ο σπασαρχί%^&#ς Walt Disney (Tom Hanks) ετοιμάζεται να προσαρμόσει το μυθιστόρημα της Mary Poppins για τη μεγάλη οθόνη. Μια ωραία γλυκανάλατη ταινία-ειδικά για όσους αγαπάνε την υπέροχη νταντά- που θα σας κάνει όμως να θέλετε να κάψετε την Disneyland και τον ίδιο τον Disney! The Book Thief. Μία συγκινητική ιστορία γύρω από την ζωή της μικρής Λίζελ, ενός κοριτσιού με αστείρευτο κουράγιο, που δίνεται για υιοθεσία σε ανάδοχη οικογένεια, στη Γερμανία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κουράζει η μεγάλη διάρκεια της ταινίας κατά τα άλλα βλέπεται ευχάριστα. Σας προτείνω να δείτε και τις ταινίες ''Ο Λαβύρινθος του Πάνα'' & ''The Boy in the Striped Pyjamas'' έτσι για την ποικιλία!! Dallas Byers Club. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που χρειάστηκε να βουλιάξει σε όλα αυτά τα οποία αφόριζε, για να βρει τελικά τον εαυτό του! Σαν ταινία δεν μου τα'πε! Σαν ερμηνείες και του Μακόνεχι αλλά και του Λέτο ήταν πολύ αξιόλογες. Αλλά-υπάρχει και αλλά φυσικά- Έλεος! Τι κάνει ένας άνθρωπος για να πάρει ένα όσκαρ! ''Ματαιότης ματαιοτήτων...''
The Counselor. Λαμπρό κάστ, από τις χειρότερες ταινίες της σεζόν δεν μπαίνω καν στον κόπο να σχολιάσω!! Από κει και πέρα αξίζει να σημειωθεί η συνεργασία έκπληξη του Κόλιν Φάρελ στην νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου! '' Μία ιστορία αγάπης, χωρίς να είναι μια συμβατική ερωτική ιστορία... μπλα μπλα μπλα...'' Κουλτούρα να φύγουμε λέω εγώ! 
ΥΓ1. True Detective. Το must της φετινής χειμερινής τηλεοπτικής σεζόν.
ΥΓ2.Ο Λίαμ Νίσον θα συνεργαστεί με τον ''Δάσκαλο'' Μ. Σκορτσέζε. Εγώ το αποκαλώ ΔΙΚΑΙΩΣΗ!
ΥΓ3. Κούνα όσο θες! Κούνα όσο θες!Κούνα όσο θες! Κούνα όσο θες.....ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Π. Πόντικας.

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Ελεύθερη η μεταφορά ζώων με ΚΤΕΛ εντός του χώρου επιβατών.


Με απόφαση του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων (ΑΔΑ: 4Α861-ΒΩΟ )  επιτρέπεται η μεταφορά ζώου υποχρεωτικά εντός  του χώρου επιβατών 

Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τα τραγικά περιστατικά θανάτων ζώων που σημειώθηκαν, επειδή οι αγενείς, ανενημέρωτοι και καταχραστές εξουσίας οδηγοί των ΚΤΕΛ διέταξαν τους φιλόζωους ιδιοκτήτες τους να τα βάλουν στον ακατάλληλο χώρο των αποσκευών.
Με την απόφαση του το Υπουργείο βάζει ένα τέλος στο χάος της  μεταφοράς ζώων με τα ΚΤΕΛ. Απαγορεύεται τοποθέτηση ζώου στις αποσκευές. Απαγορεύεται ταξίδι ασυνόδευτου ζώου. Τα μικρόσωμα ζώα (ως 10 κιλά σύμφωνα με το νόμο 4039/2012) ταξιδεύουν με τον ιδιοκτήτη στην καμπίνα επιβατών. Ορίζονται από τα ΚΤΕΛ δρομολόγια όπου επιτρέπονται τα ζώα.

Η απόφασή έχει ως εξής:

Προς διευκρίνιση και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων για τη μεταφορά ζώων με λεωφορεία των ΚΤΕΛ Α.Ε., σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:

1. Προκειμένου να επιτραπεί η μεταφορά μικρών κατοικίδιων ζώων, αυτά θα πρέπει να συνοδεύονται υποχρεωτικά από τον ιδιοκτήτη ή κάτοχο τους. Ο ιδιοκτήτης ή κάτοχος θα πρέπει να επιδεικνύει το διαβατήριο του ζώου ή το βιβλιάριο υγείας, το οποίο να είναι ενημερωμένο τουλάχιστον κατά την τελευταία διετία.

2. Οι ειδικότερες ρυθμίσεις της μεταφοράς των ζώων συνοδείας αναπήρων (ουσιαστικά σκύλων συνοδείας τυφλών) καθώς και των μικρών κατοικίδιων, ανάλογα με τον τύπο του
λεωφορείου, έχουν ως ακολούθως:

Α.Ζώα σε  Λεωφορεία Αστικών ΚΤΕΛ:
Τα ζώα συνοδείας αναπήρων ανεξαρτήτως μεγέθους καθώς και τα μικρά κατοικίδια ζώα μεταφέρονται εντός ειδικού καλαθιού μεταφοράς με μέγιστες διαστάσεις 50Χ40Χ70 εκατοστά, κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στους συγκοινωνιακούς φορείς αστικών

συγκοινωνιών Αθήνας και Θεσσαλονίκης και τοποθετούνται υποχρεωτικά εντός του χώρου επιβατών. Τα ζώα συνοδείας αναπήρων δεν τοποθετούνται σε καλάθι αλλά φέρουν υποχρεωτικά φίμωτρο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Β. Ζώα σε  Λεωφορεία Υπεραστικών ΚΤΕΛ:
Στα λεωφορεία που εξυπηρετούν υπεραστικές συγκοινωνίες λόγω του μικρότερου διαθέσιμου χώρου, περιορίζονται οι μέγιστες διαστάσεις του ειδικού καλαθιού μεταφοράς.

 Έτσι, τα ζώα συνοδείας αναπήρων ανεξαρτήτως μεγέθους και τα μικρά κατοικίδια ζώα, σύμφωνα με το νόμο 4039/2012 που υπερισχύει, μικρόσωμα είναι τα ζώα ως 10 κιλά -  που μεταφέρονται εντός ειδικού καλαθιού μεταφοράς διαστάσεων 50Χ40X35 εκατοστά είναι επιτρεπτό να μεταφέρονται με τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ & ΚΤΕΛ Α.Ε. που εξυπηρετούν υπεραστικές συγκοινωνίες και τοποθετούνται υποχρεωτικά εντός του χώρου επιβατών. Τα ζώα αυτά θα τοποθετούνται είτε στο διάδρομο είτε στα κλιμακοστάσια των λεωφορείων, πλησίον σε κάθε περίπτωση του ιδιοκτήτη τους. Τα ζώα συνοδείας αναπήρων, όπως προαναφέρθηκε, δεν τοποθετούνται σε καλάθι αλλά φέρουν υποχρεωτικά φίμωτρο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Για λόγους καλύτερης εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, τα υπεραστικά ΚΤΕΛ & ΚΤΕΛ Α.Ε. είναι επιτρεπτό να περιορίζουν τη μεταφορά των κατοικίδιων ζώων,
(α) σε ότι αφορά στον αριθμό σε δύο κατοικίδια ανά λεωφορείο και

(β) σε ορισμένα μόνο από τα εξυπηρετούμενα δρομολόγια τα οποία πάντως θα αποτελούν το 30% τουλάχιστον των δρομολογίων κάθε γραμμής (και κατ’ ελάχιστο ένα δρομολόγιο ανά ημέρα), κατανεμημένα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Εφόσον αποφασιστεί από το οικείο υπεραστικό ΚΤΕΛ Α.Ε. ή ΚΤΕΛ να γίνει χρήση του ως άνω (β) περιορισμού, θα πρέπει η πληροφορία αυτή να παρέχεται σε κάθε ενδιαφερόμενο ενώ θα πρέπει να έχει αναρτηθεί εμφανώς σχετική ανακοίνωση στους σταθμούς και πρακτορεία του ΚΤΕΛ. Ο περιορισμός των δρομολογίων θα δύναται να εξυπηρετήσει και τις ανάγκες αλλεργικών ατόμων που ευλόγως αποφεύγουν το συγχρωτισμό με κατοικίδια ζώα. Σε κάθε περίπτωση βέβαια είναι ενδεδειγμένη η κατάλληλη διευθέτηση των επιβατών εντός του λεωφορείου. 

Τα συλλογικά όργανα των ΚΤΕΛ Α.Ε. παρακαλούνται για την ενημέρωση των μελών τους ενώ οι ΚΤΕΛ Α.Ε. για την ενημέρωση του προσωπικού και των μετόχων τους.

να να διαβάσεις ολόκληρη την απόφαση και να μπορέσεις να την εκτυπώσεις πάτησε εδώ.

πηγή: http://www.adespoto.gr

just breathe

Violinista, Napoli, 1955 by Vittorio Pandolfi

έφαγα όλες τις πεταλούδες
για πρωινό
ξεκίνησα γυμνός να πάω στη δουλειά
τα ρούχα με βαραίνουν
στις τσέπες χάνω τα όνειρα
η γειτόνισσα στο ασανσέρ
με κοιτούσε περίεργα
ήθελα να της πω
"είναι οχτώ το πρωί
κι η ανάσα σου μυρίζει
σοκοφρέτα και φτηνό κρασί"
κανείς δεν μου δίδαξε
αυτοεκτίμηση
αυτοπεποίθηση
μόνο αυτοκίνητα προσπάθησαν να μου πουλήσουν
στις σκουριασμένες τους τηλεοράσεις
ο αδελφός μου έγινε
συγγραφέας αστρολόγος
τα βράδια τα σπάει σε σκοτεινά μπαράκια
με ανάδρομες ξανθιές
εμένα οι γονείς μου
με θεωρούν άχρηστο
όταν ήμουν μικρός
σε όλες τις φωτογραφίες έβγαινα κουνημένος
και ποτέ δεν φτάνω στη δουλειά
κάθομαι στη στάση του λεωφορείου 
και γράφω στιχάκια.

Γιώργος Τρίκερι