Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

έτυχε να είναι Κυριακή


Τι γυρεύει η Τζένη στο SOULPIE?

Με προσκάλεσε ο Γιώργος να γράψω
Και στον Γιώργο δεν λες όχι.
Είναι τόσο γλυκός……………………

Μπούρδες. Τα παραπάνω τα έγραψε ο ίδιος.

-Αλήθεια γιατί με πιέζεις;

-Σε παρακαλώ μέχρι το βράδυ,

γράψε μόνο δέκα γραμμούλες, μόνο δέκα.

Εχθές τον αγαπούσα.

Σήμερα, όχι.

Πως μπορώ να βάλω σε τάξη,

τόσα αντικρουόμενα συναισθήματα,

που έχω αυτήν την απαίσια , Κυριακή.

Στις αργίες, όταν είμαι μόνη, πιστεύω ότι όλοι οι άλλοι είναι

ευτυχισμένοι, εκτός από μένα. Ίσως, νάμαι καλύτερα αύριο,

που θα χιονίζει! Να κλειστούν όλοι σπίτια τους, όπως εγώ.

Ο ήλιος μπαινοβγαίνει.

Καλύτερα να μην ξαναβγεί.

(μόνο για σήμερα,μην τρελαθούμε)! Θέλω παγωνιά, όπως η μοναξιά μου.

Ναι, σήμερα είμαι κακιά. Κακό είναι;

Δεν με νοιάζει , εγώ έτσι νιώθω.

Ζήλεια! Καταπληκτικό! Κακία και ζήλεια μαζί! Υπέροχα!

Σήμερα, δεν σκέφτομαι τους ανθρώπους που υποφέρουν στα νοσοκομεία.

Τα παιδιά που πεινάνε. Τους άστεγους.

Τους άνεργους και το χειρότερο τα ζώα, που υποφέρουν από τον άνθρωπο.

ΧΕΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Σήμερα, είμαι μόνον ΕΓΩ στον κόσμο.

Προσπαθώ να ηρεμήσω , με τις ωραίες αναμνήσεις της ζωής μου.

Ε! Και; Πάνε αυτά τελειώσανε, καπούτ. Τώρα τι κάνουμε !

Η ζωή διαρκεί μόνον μία μέρα. Την περνάς καλά; Γεμάτα; Κουράζεσαι;

Πίνεις καφέ με τσιγαράκι με έναν- όχι πολλούς- φίλο;

Δημιουργείς με το πνεύμα ή με τα χέρια σου ; ξέρεις ν αγαπάς ; μπορείς ν αγαπηθείς; Να κάνεις έρωτα;
Με λίγα λόγια να κουράζεται η ψυχή σου και το σώμα σου;
Και όταν τελειώνει η μέρα… στην θαλπωρή της θεάς Εστίας, να κοιμάσαι μ ένα χαμόγελο στα χείλη, στην αγκαλιά- ……δεν ξέρω… του Μορφέα….. του ……. δεν ξέρω ποιού- θα δηλώνει την αναμονή, της νέας ζωής, που έρχεται.

Καινούργιες εμπειρίες, για να μην καταντάει « το αύριο σαν αύριο να μην μοιάζει» .
Αυτό δεν το λέω εγώ. Εάν δεν ξέρετε ποιος το είπε, κακό του κεφαλιού σας.

Σας είπα, είμαι κακιά , μόνη και είναι Κυριακή.

ΥΓ Μου πήρε πολλές ώρες να το γράψω στον υπολογιστή, γιατί δεν ξέρω.

Τώρα που το ξαναδιάβασα ,λατρεύω τον Γιώργο.

Μ έβαλε να ψάξω την ψυχή μου. Η καρδιά μου άρχισε να μαλακώνει.

Τελικά ήταν ωραία, αυτή η Κυριακή.

Σ' ευχαριστώ, Γιώργο
 
    Τζένη Μιχαηλίδου.









4 σχόλια:

  1. Αγαπημένη Τζένη, είμαι ευλογημένη που έχω την φωνή σου μέσα μου, να το διαβάζει.
    Και κάθε φορά ακούω και κάτι ακόμα, κάτι που μου ξέφυγε την πρώτη φορα, κάτι που μου κρύφτηκε την δεύτερη..
    Ζει μες την καρδιά μου κάτι πολύτιμο για κάποιον και αυτή την Κυριακή, έγραψες και για κείνον όπως και για όλους μας.

    Νιώθω ευγνωμοσύνη. Σου φιλώ τα χέρια, ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. apla, lita, xoris kradasmous, me ayapi, me antropini kakia, alithina, xekathara, xoris pollapolla,...pies ton kafe sou, kane to tsiyaro sou, skepsou oti thes, GIA SENA...to xoume oloi anagi!!!
    s;ayapao tzenaki mou,
    Annaxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι νιφάδες που πέφτουν, σήμερα Τρίτη,χαϊδεύουν την καρδιά μας...
    Αύριο; Κανείς δεν ξέρει!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. λυπάμαι που δεν ήσουν ποτέ δασκάλα μου... αλλα τώρα που το σκέφτομαι η πρώτη που με είδε να εκτίθεμαι... που με ρώτησε "και κοριτσάκι μου εσύ γιατί θες να γίνεις ηθοποιός?"... έλα ντε, τι το΄θελα... και τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή