Την οραματίζομαι τη σκηνή… την έχω μπροστά στα μάτια μου… μια ατέλειωτη ουρά από μικρές διαβαστερές πιστές θαυμάστριες του βασικού ήρωα του “Πενήντα αποχρώσεων του γκρι¨. Ήταν αυτές που είχαν για ρίνγκτοουν το “Άι Φόλλοου Ρίβερς¨, αυτές που είχαν κόβερ φώτο από το “Ημερολόγιο¨ (κατά προτίμηση τη σκηνή με το φιλί στην παραλία),αυτές που διάβαζαν “Τα πέντε κλειδιά” της Μαντά το καλοκαίρι κάτω από μια φραγκοσυκιά και λούζονται με σαμπουάν με εκχύλισμα μύρτιλου.
Αφού βρέξουν καλά καλά τα βρακάκια τους παρακολουθώντας την ταινία, θα περιμένουν την ημέρα του Αγίου-Βαλεντίνου να κάνουν αυτά τα ladies night και να λένε “όλοι οι άντρες ίδιοι¨και θα μετράνε στο κομποσκοίνι τους, ρόζο-ρόζο ένα ακόμη χρόνο χωρίς σεξ.
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου