Χωμάτινος και δε φτιάχνεσαι από τη γη,
στραβοπόδης και ερμαφρόδιτος
σε μάζεψα με το βλογιοκομμένο σου πρόσωπο
μέσα σε ένα σχολείο με ναρκωτικά στις τσέπες
και έλεγες απρέπειες.
Σου είπα ¨σταμάτα¨ και σου έμαθα να μιλάς από την αρχή.
Μια μέρα άφησα ανοιχτή την πόρτα του σπιτιού
και βγήκες αιμοδιψής και επικίνδυνος.
Σε συμβούλεψα να μην κυκλοφορείς τη νύχτα
ενοχικός και απρόσκλητος.
Μου είπες πίστη αντιορθολογιστική.
Έκανα άγιες σκέψεις
νοθευμένες
και εσύ έφτιαξες ένα ολοστρόγγυλο πανδαιμόνιο
και χόρευες φορτωμένος με κορμιά στις πλάτες.
Τρόμαξα και σε παράτησα.
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου