αυτοχειρία

Κανείς δε με πλήγωσε, όσο εσύ
και τόσο ασύστολα.
Υπήρξα ανεπιθύμητη,
όσο ο έρωτας έγδερνε την καρδιά μου.

Προκαλούσα οργή,
όσο πιο βαθιά αγαπούσα.
Προκαλούσα πανικό κι απέχθεια,
όσο πιο τρυφερά πλησίαζα.

Κι όμως,
όσο βαριά
κι αν προσπαθώ
να σε καταραστώ,
που ποδοπάτησες τόσο
μόνο από φόβο την ψυχή μου,
διστάζω, αρνούμαι, με απωθεί
την ίδια την καρδιά μου με τα χέρια να σφαγιάσω.
Το νιώθεις, γι' αυτό, δειλέ, τόσο σκληρά μου φέρεσαι.

Κι έτσι πάλι έρμη σέρνομαι,
όπως χαιρέκακα μου πέταξες,
χωρίς την παρουσία σου
καν να υποκλέπτω
να μη σου δίνω το ελεύθερο
να λες πως ηδονίζομαι
στη θλίψη να εντρυφώ.
Αυτοκτονώ, γλυκέ μου,
υποσυνείδητα, ασυνείδητα
πιθανόν ενσυνείδητα,
μα σίγουρα ευσυνείδητα
αυτοκτονώ.
Γιατί δεν είμαι τίποτε,
απ' όσα μου εφόρτωσες,
παρά η γυναίκα, που
της είσαι απαραίτητος.

Copyright 2012 Χρύσα  Βελησσαρίου

 πίνακας:The-Suicide-Of-Lucretia-by Lucas The Elder Cranach