Σηκώθηκα απ το γραφείο, έκλεισα το pc.
Στο μυαλό μου μιά λέξη.
Εσβησα το φως, έκλεισα την πόρτα, πήρα την εφημερίδα, κατέβηκα τις σκάλες.
Βιαστικά.
Δεν πήρα το ασανσέρ. Δεν μπορούσα να περιμένω.
Ζήτησα το κλειδί απ το φύλακα.
Έφτασα μέχρι το πάρκινγκ.
Γύρισα πίσω, ανέβηκα στον 2ο, μίλησα, χαμογέλασα.
Στο μυαλό μου μια λέξη.
Βγήκα. Παγωμένος άνεμος.
Περπατησα, μπήκα σ' ένα αμάξι. Συζήτησα. Κανονικά.
Σαν να μην έιχε γίνει τίποτα.
Φτάσαμε στο μπαρ. Γέλια, ουίσκυ, μουσική.
Φλερτ απ τη γωνία της μπάρας. Σφηνάκια. Κι άλλα χαμόγελα.
Στο μυαλό μου μια λέξη.
Το αλκοόλ κατευνάζει, το ξημέρωμα ξαφνιάζει.
Επιστρατεύονται γυαλιά ηλίου.
Περισσότερα γέλια. Μεθυσμένα αυτή τη φορά.
Αποχαιρετισμοί.
Βόλτα στην πόλη. Ερωτήσεις. Απαντήσεις.
Στο μυαλό μου μια λέξη.
Επιστροφή.
Πέταγμα ρούχων απ το παράθυρο. Μουσική.
Τελευταίο τσιγάρο με το μέτωπο κολλημένο στο τζάμι,
καλωσορίζοντας την πρώτη ζεστή αχτίδα.
Στο μυαλό μου μια λέξη.
"Βασανιστικά......."
Jazzmine plays Blackjack
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου