Μετά τον Καντάφι

Mάνα γυρίζω ακόμη στα ξένα, οι κόρνες και τα φρένα δεν έχουν σταματήσει να ηχούν. Σε μια χώρα είμαι παρίας, σε άλλη απεργός πείνας. Ξένος ανάμεσα ξένων. Δεν μιλώ την γλώσσα τους μα ξέρω πως γράφεται η λέξη ελευθερία.

Γιατί άραγε αυτή η ελευθερία πρέπει πάντα να γράφεται με αίμα και να μυρίζει ιδρώτα στα σοκάκια των πόλεων?

ανώνυμη ψυχή