21 Μαρτίου..........

Όταν θυμάμαι τη ζωή μου, σκέφτομαι κι εκείνη...
Όταν θυμάμαι την εφηβεία μου, είμαι μαζί της...
Όταν θυμάμαι τους πρώτους αδιέξοδους έρωτες, κλαίω στην αγκαλιά της....
Όταν σκέφτομαι τα αδιέξοδα που έπεφτα πάνω τους με φόρα, την βλέπω να περιποιείται τις πληγές μου....
Όταν θυμάμαι τις πρώτες μου εξόδους, χορεύω ξέφρενα μαζί της....
Όταν θυμάμαι την πρώτη φορά που οδήγησα, τη βλέπω στη θέση του συνοδηγού, έτοιμη για τα μεγάλα μας ταξίδια στη ζωή....
Όταν θυμάμαι τα πρώτα μου ξενύχτια, μιλάω μαζί της στο τηλέφωνο ως το χάραμα....
Όταν θυμάμαι τον πρώτο μου μισθό, της κάνω το τραπέζι στο jelsomino….. μια πίτσα και σαλάτα του σεφ....
Όταν θυμάμαι το γάμο μου, θυμάμαι τον σφιχτό κότσο και το μαύρο της φόρεμα....
Όταν θυμάμαι τον χωρισμό μου, θυμάμαι το χαμόγελο της....
Όταν κοιτάω τον γιο μου, την ακούω να λεει «το παιδί μας».....
Όταν σκέφτομαι τις στιγμές της μεγαλύτερης απόγνωσής μου, την βλέπω ξαπλωμένη στο άδειο κρεβάτι του νοσοκομείου, δίπλα μου......
Όταν με θυμάμαι να προσπαθώ να ξαναπάτησω στα πόδια μου και να χαμογελάσω πειστικά, την βλέπω να κουβαλάει το κλουβί της Κλέας και να σφίγγει τα δόντια....
Όταν θυμάμαι όλες τις φορές της ζωής μου που απελπίστηκα, απογοητεύτηκα και γονάτισα, ακούω τη φωνή της να μου λεει «αχ!!! Αν μπορούσες να σε δεις με τα μάτια μου!!!!»......
1989-2011
ή μια ζωή μαζί
ή ο απολογισμός των 40.....
δύσκολο να διαλέξεις τον τίτλο. Είναι σαν να ψάχνεις, τι τίτλο θα βάλεις στην ζωή σου.... Μπορείς;
Γράφω-σβήνω εδώ και μια ώρα. Τι να γράψω, πως να το γράψω και το κυριότερο από που να αρχίσω.
Τόσο καιρό μου λεει –και χθες μου το είπε- γράψε κάτι. Έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα.
Ιδιαίτερη μέρα σήμερα. Πολλές παγκόσμιες μέρες!!!! (ξέρει αυτή).
Εγώ, γιορτάζω μόνο μία. Την δική της. Όπως 22 χρόνια τώρα.
Πως να χωρέσουν σε λέξεις όλα όσα νοιώθω και όλα όσα θέλω να πω;
Τι κάνει μια φιλία δυνατή; Ακόμη δεν ξέρω, αν και έφτασα και εγώ τα 40.
Ξέρω μόνο ότι η ζωή δεν είναι ίδια όταν αυτή λείπει και ας προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου και εκείνη για το αντίθετο....
Ξέρω ότι τα λόγια της μόνο, μπορούν να απαλύνουν τις πληγές μου....
Ότι μόνο η αγκαλιά της είναι το σπίτι μου....
Ότι η μόνο η ζεστασιά της καρδιά της, μπορεί να με ζεσταίνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα....
Είναι η καλύτερη μου φίλη, και κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.....
Μεγαλώσαμε, αλλάξαμε, ταξιδέψαμε για διαφορετικούς προορισμούς, αλλά η φιλίας μας, το παρελθόν μας, τα νιάτα μας, οι αναμνήσεις μας, τα δάκρυά μας, είναι ατσάλινοι κρίκοι που μας κρατούν ενωμένες....
Για πάντα.....
Χρόνια Πολλά
Ευτυχισμένα Γενέθλια
Η κολλητή σου, για πάντα.....!!!!!!!!!!