η θαυματουργή Αλόη Βέρα

Η ιστορία του φυτού της Αloe Vera, ανάγεται σε μερικές χιλιάδες χρόνια και είναι συναρπαστική όσο και ένας μύθος της αρχαιότητας. Σε πολλούς από τους αρχαίους πολιτισμούς η Αloe Vera, ήταν μέρος των θρησκευτικών τελετών και
δοξασιών. Η πρώτη ιστορική αναφορά στις θεραπευτικές ιδιότητες της Αloe Vera, βρίσκεται σε εικόνες αγγείων της εποχής του Σουμέριου βασιλιά Akkad.
Η Αloe Vera, ήταν το φυτό που το «αίμα» τού έδινε ομορφιά, υγεία και αιωνιότητα. Οι Φαραώ τη θεωρούσαν ελιξίριο μακροβιότητας και κατά την ταφή των νεκρών προσφερόταν φύλλο Αλόης σαν σύμβολο αιώνιας ζωής. Η «Κοιλάδα των
Βασιλέων» και η περιοχή γύρω από τις πυραμίδες ήταν φυτεμένες με Αloe Vera, για να συνοδεύει τους Φαραώ στο υπερπέραν. Είναι δε γνωστό ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς
χρησιμοποιούσαν την Αλόη σαν ένα από τα υλικά για το βαλσάμωμα των Φαραώ.
Οι Αιγύπτιοι όμως είχαν ανακαλύψει και τις καλλυντικές ιδιότητες της Αloe Vera,Ο μύθος λέει ότι η Κλεοπάτρα χρωστούσε το υπέροχο, λείο δέρμα της στη χρήση μιας λοσιόν που κατασκεύαζε μια Νουβία σκλάβα της με βάση την Αλόη.
Η Αloe Vera, συμβόλιζε την ομορφιά, την υπομονή, την τύχη και την υγεία. Ο Ιπποκράτης περιγράφει μερικές από τις θεραπευτικές ιδιότητες της , επούλωση τραυμάτων, ανακούφιση από εντερικές διαταραχές και το γαστρικό άλγος.
Ο μύθος λέει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την πορεία του προς την Αίγυπτο τραυματίστηκε από βέλος, σε μια μάχη στην περιοχή της Γάζας, της σημερινής Παλαιστίνης. Ενώ είχε ήδη φτάσει στην έρημο της Τρίπολης, το τραύμα όχι μόνο δεν είχε επουλωθεί, αλλά και επιμολύνθηκε επικίνδυνα. Όταν στρατοπέδευσε στην όαση Άμμων, όπου και ανακηρύχτηκε ως «Υιός του Διός», ο δάσκαλός του Αριστοτέλης, που είχε εν τω μεταξύ πληροφορηθεί το γεγονός, έστειλε έναν ιερέα με λάδι από Αλόη, που εφύετο άφθονη στη νήσο Socotra της Αραβικής θάλασσας. Ο ιερέας
περιποιήθηκε το τραύμα, το οποίο σύντομα θεραπεύτηκε. Λέγεται επίσης ότι ο Αριστοτέλης έπεισε τον Αλέξανδρο να στείλει ναυτική αποστολή για την κατάκτηση της νήσου , ώστε να εξασφαλίσει το«πολύτιμο φάρμακο» για τη θεραπεία των τραυμάτων των στρατιωτών του. 
Για τους Ινδιάνους της Αμερικής, η Αλόη ήταν ένα από τα 16 φυτά που ονομάζονταν «θεϊκά φυτά». Χρησιμοποιούν παραδοσιακά την Αλόη για να θεραπεύουν τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, έλκη, δυσεντερία, δαγκώματα φιδιών,
αλλά και για να βελτιώνουν τη σεξουαλική λειτουργία. 
Η λέξη Αλόη προέρχεται από την αραβική alloeh ή την αραμαϊκή hatal, που σημαίνει «πικρή γυαλιστερή ουσία». 
Εξωτερικά το φυτό αυτό μοιάζει με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών (Liliacaeae). Είναι δηλαδή πολύ-cactus. 
Το παρέγχυμα των φύλλων είναι σπογγώδες και έχει την ικανότητα να κρατάει νερό, το οποίο φιλτράρεται από τις ρίζες αλλά και από τα ίδια τα φύλλα. Με κάποιο πολύπλοκο μεταβολισμό το νερό μετασχηματίζεται σε ένα διαφανές υγρό με ζελατινώδη υφή, που είναι άλλωστε και το χαρακτηριστικό όλων των ιαματικών ιδιοτήτων του φυτού της Αλόης.
Ο χυμός της αλόης αποτελεί ένα καλάθι με πολύτιμα θρεπτικά και θεραπευτικά συστατικά. Σήμερα έχουν αναγνωριστεί από τους επιστήμονες περισσότερα από 150 και ο αριθμός αυτός έχει αυξητικές τάσεις, καθώς οι έρευνες
συνεχίζονται για να αποκαλυφθούν όλα τα μυστικά του φυτού. Ανεξάρτητα όμως από τις επιμέρους ουσίες που περιέχονται στο χυμό, οι πραγματικοί γνώστες της αλόης
πιστεύουν ότι δεν υπάρχει μια και μόνη συγκεκριμένη μαγική ουσία. Είναι ο συνδυασμός και η συνεργική δράση όλων των επιμέρους παραγόντων που προσφέρουν τις μοναδικές θεραπευτικές και θρεπτικές ιδιότητες της αλόης.
Οι δράσεις της Αλόης μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
Δρα ως ισχυρός αντιφλεγμονώδης παράγοντας.
Διεγείρει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Βοηθάει στην εξόντωση βακτηριδίων, ιών, μυκήτων και παρασίτων.
Βοηθάει στην απορρόφηση ύδατος.
Βελτιώνει το συνολικό μεταβολισμό και τη λειτουργία του κυττάρου.
Διεγείρει τη δραστηριότητα του μυελού των οστών.
Βελτιώνει την αλλεργική συμπεριφορά του οργανισμού.
Διεγείρει την παραγωγή ινοβλαστών για την απελευθέρωση κολλαγόνου.
Προκαλεί λιπαντική δράση στις αρθρώσεις. 
Η Αλόη επίσης έχει αντιοξειδωτική δράση λόγω της περιεκτικότητας της σε βιταμίνες E,A,C και β-καροτίνη. Είναι επομένως βασική υποχρέωσή μας να
εμπλουτίζουμε το καθημερινό μας διαιτολόγιο με αντιοξειδωτικές ουσίες, που είναι διαθέσιμες γύρω μας, αρκεί να γνωρίζουμε και να ευαισθητοποιούμαστε προς αυτή
την κατεύθυνση .

μια περίληψη από την πολύ ενδιαφέρουσα πτυχιακή εργασία της Θάλειας Παπαδάκη. Για να διαβάσεις ολόκληρη την εργασία ή να την κατεβάσεις σε μορφή pdf και να μάθεις πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις το πολύτιμο αυτό φυτό πάτησε εδώ.