Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Jazzmine says....................... Ελληνική ταινία

Σ’ όλες τις ελληνικές ταινίες, τις ταινίες εκείνες που μας μεγάλωσαν και μας γαλούχησαν, ο τύπος είναι παλικάρι.
Λεβέντης. Λόγια λίγα και σταράτα. Σκληρός, έντιμος, μαζεμένος και σοβαρός.



Ότι λέει το εννοεί και ο λόγος του είναι συμβόλαιο. Περήφανος και αδέκαστος.
Αυτή που τον αγαπάει είναι αυτό που λέμε καλό κορίτσι. Φτωχό και τίμιο.
Παρθένα. (το παρθένα είναι αυτονόητο τι σόι καλό κορίτσι θα τανε χαλασμένη?)
Νοικοκυρά, άξια, λιγομίλητη και υπομονετική.
ΠΟΛΥ υπομονετική δεδομένου ότι μπορεί να κάνει και 10 χρόνια να τον παντρευτεί αλλά σκέψου ότι δεν έχει και τίποτα άλλο να κάνει.
Ζει περιμένοντας να την πάρει.
Η να τελειώσει η ταινία.

Αυτός τώρα μπορεί να είναι τυχερός.
Μπορεί να βρει γρήγορα δουλειά να ξεπεράσει τα εμπόδια που βάζει ο πατέρας – αδερφός – κοινωνία -  στο φτωχό πλην έντιμο κορίτσι του και να τη βγάλει απ τη μιζέρια της και να την παντρευτεί.
Δηλαδή να την βάλει σε μια άλλη, αλλά τέλος πάντων εδώ τελειώνει και η ταινία αλλιώς αν συνέχιζε δεν θα ήταν happy end.
Ούτε happy.

Μπορεί όμως να είναι άτυχος.
Μπορεί ας πούμε πριν να χει βγει μια άλλη παρόμοια ταινία και ο σκηνοθέτης να πρέπει να πάει στο plan Β. 
Την Άλλη.
Που πάνω που ο λεβέντης μας έχει δρομολογήσει τη ζωούλα του, πάνω που χει διαλέξει το δαχτυλίδι που θα βάλει στα ασθενικά και σκασμένα απ τη λάτρα δάχτυλα της καλής του, πάνω στην ώρα δηλαδή, πέφτει πάνω στην Άλλη.

Μα τι είναι αυτή η Άλλη δηλαδή? Χα! Ο διάολος μεταμορφωμένος!
Κατ’αρχήν είναι ωραία.
Πολύ ωραιότερη από την καλή μας που και στραβός να σαι, ε, όσο να ναι τη σύγκριση την αποφεύγεις.
Όλες οι γκομενάρες της εποχής έχουν παίξει και μια Άλλη.
Λάσκαρη, Ναθαναήλ, Χρονοπούλου στο να χέρι το τσιγάρο στ’άλλο χέρι το μπεγλέρι. Πιάνεις την εικόνα?
Φοράει μίνι, οδηγεί και καπνίζει.

Φλερτάρει ασύστολα, δεν κάθεται κώλο μέσα, οι μπουζουκερί την ξέρουν με το μικρό της, βγαίνει, χορεύει, διασκεδάζει και δε δίνει δεκάρα για τη γνώμη του κόσμου.



Είναι τώρα αυτό κορίτσι για σπίτι?
Ούτε συζήτηση! Γιατί αν κι αυτό είναι κορίτσι για σπίτι, εγείρονται ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τη χρησιμότητα του προαναφερθέν κοριτσιού στο πλάνο
Όχι παιδιά. Η Άλλη δεν είναι για τέτοια.
Το παλικάρι μας θα την πατήσει.
Αναλόγως του σεναρίου μπορεί να πάθει διάφορα, όλα κακά.
Θα την ερωτευτεί. 
Αυτή θα παίξει με την καρδιά του.
Αυτός θα πληγωθεί. 
Μπορεί να χάσει τη δουλειά του γιατί θα ξενυχτάει για να την κυνηγάει από πίσω. Η γειτονιά δεν θα του μιλάει γιατί πούλησε την Αννούλα το καλύτερο κορίτσι, που ΤΟΣΑ χρόνια τον περίμενε να της βάλει στεφάνι κεντώντας και φροντίζοντας τα 6 μικρότερα αδελφάκια της και του έφτιαχνε κολατσιό για την οικοδομή και τώρα θα μείνει γεροντοκόρη ΑΛΛΑ δεν του κρατάει κακία διότι είναι αδαμάντινος χαρακτήρας μεταξύ άλλων.
Η μάνα του – αν δεν είναι ορφανός, πράγμα βολικό- ντρέπεται γι αυτόν γιατί τον ξεμυάλισε αυτή η σουρλουλού κι έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα, και δεν είναι πια αυτός που ήτανε αλλά ένας άλλος, χειρότερος και η μάνα βλέπει και ξέρει.
Η δικιά του μιλάει κιόλας και δεν ξέρω καμιά που να μην το κάνει.

Τέλος πάντων χωρίς δουλειά, τιμή, γειτονιά και Αννούλα τα πράγματα είναι δύσκολα για τον τύπο που αυτά είναι όλα κι όλα που τον προσδιορίζουν και εύκολα ήταν λεβέντης με την Αννούλα από πίσω κερί αναμμένο και εύκολα ήταν μάγκας στον μικρόκοσμό του αλλά που χωρίς αυτά είναι κανένας.
Απλά κανένας.
Και τώρα που δεν είναι κανένας τι να τον κάνει η Άλλη?
Τι να τον κάνει τον κλαψιάρη που τα θυσίασε όλα αυτά για κείνη που κανένας δεν του το ζήτησε εδώ που τα λέμε και ποια είναι τα όλα αυτά τέλος πάντων, πάμε πάλι??
Η Άλλη τον αφήνει.
Που σιγά μην τον κρατούσε δηλαδή έτσι που χει γίνει σκυλάκι του καναπέ.
Τώρα αυτός, άμα ο σκηνοθέτης είναι πολύ βιτσιόζος μπορεί και να σκοτωθεί.
Σοβαρά τώρα μιλάω ο τύπος είναι γιούχου.
Πηγαίνει πέρα δώθε ακουμπώντας την καρδιά του (και την τιμή του βεβαίως)
όπου λάχει κι άμα τα πράματα δεν πάνε όπως τα χει σχεδιάσει το φτωχό του το μυαλό τον παίρνει η κατηφόρα.

Όχι αυτή με τη Λάσκαρη, την άλλη, την κανονική, την π ρ ο ς τα κ ά τ ω.

Μέχρι κι από γκρεμό μπορεί να πέσει. Η να πέσει με τ’αμάξι. 
Άμα έχει. Η με το δικό της. Που μαλακία να της χαλάσει και τ ‘αμάξι αλλά θολωμένος είναι ο άνθρωπος τι να πεις.
Πάντως αυτή είναι η δεύτερη χειρότερη περίπτωση.
Η πρώτη είναι να την καθαρίσει επειδή δεν του κάθισε όπως έπρεπε, να πάρει δηλαδή την Άλλη να την κάνει Αννούλα πράγμα που δεν γίνεται λέμε, και εμείς το είχαμε καταλάβει από την αρχή ότι θα φάει τα μούτρα του, άσε που του το λεγε και η μάνα του – εκτός πάλι αν ήταν ορφανός.
Τέλος πάντων αυτός χαμπάρι δεν παίρνει, μουλάρι ξεκαπίστρωτο και μπορεί να την καθαρίσει όπως ο Φούντας τη Στέλλα αλλά είναι σπάνιο.




Γιατί συνήθως πρέπει να τον συμπονέσεις το μαλάκα και όσο να πεις άμα γίνει φονιάς ένα μέρος του κοινού το χάνεις.

Το σύνηθες πάντως στο τέλος έχει happy end.
Αυτός καταλαβαίνει το λάθος του (αφού έχει εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες)
και τον ξαναπαίρνουν στη δουλειά, (γιατί στο μυστρί δεν υπάρχει καλύτερος)
και παίρνει και την Αννούλα, οπότε του ξαναμιλάει κι η γειτονιά κι η μάνα του ξαναβρίσκει τα μούτρα να πάει στον μπακάλη.
Εκτός αν η Αννούλα έχει πάρει φαρμάκι που ήταν πολύ διαδεδομένο εκείνη την εποχή και δεν τη θέλει πια τη ζωή της.
Συνήθως όμως τη θέλει, και αυτός την παντρεύεται και του το ταΐζει το φαρμάκι με το κουταλάκι για όλη του τη ζωή γιατί δεν ήταν λίγο το χουνέρι που της έκανε, στο παρά τσακ να την αφήσει στο ράφι και τσάμπα τόσο κέντημα στα προικιά.
 
HAPPY END

Και τα βλέπουμε σήμερα και γελάμε.

Και μετά βγαίνουμε έξω και ψάχνουμε τον λεβέντη, τον μάγκα, τον άξιο δουλευτή που μας πιπιλίζει τα αυτιά η μάνα μας να βρούμε να τον βάλουμε κορώνα στο κεφάλι μας, που δεν υπάρχει (ούτε αυτός ούτε το κεφάλι μας) που δεν υπήρξε ποτέ και ούτε θα υπάρξει και ευτυχώς και δόξα τον Αλλάχ που δεν υπάρχει!!

Και βγαίνετε κι εσείς και ψάχνετε την Αννούλα με την ελπίδα αντί γι αυτήν να πέσετε πάνω σε καμιά Άλλη να ζήσετε κι εσείς λιγουλάκι βρε αδερφέ πριν κουκουλωθείτε την Αννούλα γιατί σας διαβεβαιώ ότι οι Άλλες αυτού του κόσμου δεν σας παίρνουν 
που να μείνετε ο ένας και μοναδικός βλαξ στον κόσμο.


Μην το προσπαθήσετε καν. Δεν έχετε καμιά πιθανότητα.

Το έχει δείξει η Ιστορία,
Δείτε και καμιά ταινία!



Jazzmine watching movie

4 σχόλια:

  1. Μήπως όμως τελικά η Αννούλα και η Άλλη είναι το ίδιο πρόσωπο? και ο ήρωας μας ψάχνει απλά την μαμά του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποσο πιο κατατοπιστικο

    Και βγαίνετε κι εσείς και ψάχνετε την Αννούλα με την ελπίδα αντί γι αυτήν να πέσετε πάνω σε καμιά Άλλη να ζήσετε κι εσείς λιγουλάκι βρε αδερφέ πριν κουκουλωθείτε την Αννούλα γιατί σας διαβεβαιώ ότι οι Άλλες αυτού του κόσμου δεν σας παίρνουν
    που να μείνετε ο ένας και μοναδικός βλαξ στον κόσμο.

    θελω αυτη τη στιγμη ν σ αγκαλιασω ν σ φιλησω κ ν σ πω με ενθουσιασμο πως θα κανουμε τους αντρικους εγκεφαλους ν συνηδητοποιησουν την παγιδα που βαζουν αυτοι οι ιδιοι στον εαυτο τους..ΟΠΩΣ Κ Ν ΧΕΙ ΧΑΜΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ...ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να μας πει κάποιος τελικά ποιόν ψάχνουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την αγάπη, φίλε.
    Πάντα την αγάπη, με όποιο τρόπο, με κάθε τίμημα, σε κάθε πιθανό ή απίθανο μέρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή