Μοιάζεις με φιλί. Αν σε ακουμπήσω λιγώνομαι. Μοιάζεις με δάκρυ. Άμα μου φύγεις ξεθυμαίνω. Μοιάζει η διπλή ταυτότητά μου με τα χείλη σου δυστυχiσμένα που δεν μεταλαμβάνουν το φιλί σου. Μοιάζω με το κόκκινο που μου έγραψες και ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο η ντροπή μου. Ανάμεσα στις παλάμες μου έχει λιποθυμήσει ένας ουρανός και μόλις που ξεχώρισα τα μάτια σου ανάμεσα στα αστέρια.
Φτάνει.
Ένα μικρό λουλουδάκι για σένα, σου κάνω δώρο το όνομα σου. Μύρισες ήδη...
Δ.Π.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου