Έτσι σε θυμάμαι.
Τα μάτια μας συναντήθηκαν μια στιγμή.
Πώς να το περιγράψω;
Γυμνοί ηλιοκαμένοι ώμοι. Λευκό καλοκαιρινό φόρεμα. Φόντο ένα φεγγάρι.
ΕΣΥ. Νόμιζα πως ήσουν τουρίστας.
Ε ΓΩ. Δεν είμαι.
ΕΣΥ. Επιτέλους μιλάς.
Σκόρπιες λέξεις από τον μακρινό γαλαξία των αναμνήσεων.
Αλμυρά χείλη + αξύριστο μάγουλο + reggae beat.
Σκιές χορεύουν ξυπόλητες στη βεράντα.
Μια σαύρα σκαρφαλώνει τον τοίχο.
Αδιαφορώντας ότι είχα μαγευτεί από σένα.
Κι εσύ από εμένα.
Το πρωί εγκαταλείψαμε το καλοκαίρι σε δυο άδειες σεζλόνγκ.
Επιστρέψαμε στις τακτοποιημένες πατρίδες μας.
Υ. Γ. Νοσταλγία είναι η ικανότητα να ξεχνάμε όλα αυτά που ήταν χάλια όταν προσπαθούσαμε να τα κάνουμε τόσο τέλεια.
Γιάννης Λιάτσικας
Σχέδιο:ARIS TSOUTSIKAS
τι να πρωτοθυμηθώ απο αρώματα και χρώματα και ελπιδες???τι να φανταστώ απο της καρδιάς σου το κελάρι???πως να σταματησω την ωρα που τα ματια μου αντικρυσαν την υπέρτατη αγαπη και εγιναν ενα με τα σωθικα???ησουν εκει...ημουν εκει....και ζουσαμε ενα ονειρο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήD.L.