Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

αφιερωμένο!




Ξυπόλυτα τα όνειρά σου
γελαστά, μεγάλα, ιερά....
δεν τα χωράει το δωμάτιο..
με κείνο το αστραφτερό βλέμμα,
που έχει την αγιότητα του αλήτη,
τα κάνεις γκράφιτι στους τοίχους,
τα καρφώνεις ανάμεσα
στα μάτια των μεγάλων
σα σφαίρα.....
τραγουδάς,τινάζοντας τα
μαλλιά σου μ'αναίδεια
και νιώθεις πανίσχυρος....
Είναι η ζωή που σου χαρίζεται..
είναι οι άπειρες ανατολές που
θα φωτίσουν τους φόβους σου,
είναι κι εκείνη η αναζήτηση
του έρωτα,στο κοκκίνισμα
του προσώπου, που σε κάνει
αντάξιο της λάβας του
καλοκαιριού....
είναι το τώρα και το αύριο
που σε θυμώνει και φτύνεις
στους δρόμους που χάραξαν άλλοι...
...άλλος είμαι κι εγώ...
ανάξιος να χλευάσω
την ορμή σου...
κακός...γιατί
σου κλέβω λίγο λίγο
τη χαρά.......
με όσα κάνω
κι όσα δεν κάνω....
συγγνώμη.............


Dafni Koumouli
Αφιερωμένο στο γιο μου και σε όλους τους εφήβους...τα παιδιά μας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου