Η μουσική είναι ένα πιόσιμο στιγμιαίο και αιώνιο. Έναν ήχο τον τραβάς μαζί σου αέναα και δεν τον ξεχνάς. Μαθητεύεις δίπλα του διαφορετικά από τον καθένα.
Η μουσική έχει σπορογόνο δράση. Δημιουργεί συνειρμούς και σκέψεις ποικίλους και ανεξιχνίαστους για σένα τον ίδιο. Τα σπέρματά του είναι συναισθήματα και συνδυασμοί λέξεων, κινήσεων και γεύσεων. Από το αυτί σε κυριεύει και σε οδηγεί θέαση πρωτότοκη , γεύση αδοκίμαστη, αφή αόρατη.
Η μουσική έχει περιορισμένο λεξιλόγιο, μα κατανοητό από όλους. Οι λέξεις της δεν είναι δυσκολοχώνευτες… τις οικειοποιείσαι σαν μητρικό χάδι, σα φιλική κουβέντα, σαν συμβουλή δασκάλου.
Η μουσική δε σου αλλάζει τη ζωή, στη συνοδεύει, στη θεριεύει, στην πασπατεύει με τον ρυθμό της.
Παρθενικό ταξίδι, που καμιά άλλη τέχνη δε μπορεί να φτάσει, γιατί η μελωδία είναι προσδοκία και επανάληψη μέσα από κάθε αρχή της.
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου