Jazzmine says...........Lovers

Θέλω να ξημερωθείς μια νύχτα στην αγκαλιά μου, μία και μοναδική νύχτα.

Θέλω να είναι σούρουπο όταν θα συναντηθούμε, εκείνη τη μελαγχολική ώρα που συναντιέται κι ο ήλιος με το φεγγάρι πριν πάρουν τους αντίθετους δρόμους που η μοίρα τους όρισε.

Θέλω να οδηγήσεις σιωπηλά και να μ’ αφήσεις να κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο, το δρόμο, τα δέντρα, το σκοτάδι που θα πλησιάζει γοργά, οτιδήποτε εκτός από σένα και το καθρέφτισμα μου πάνω σου.

Θέλω να μας πας σ’ εκείνο το μέρος...

Ένα μέρος που μέχρι τώρα θα έχει ένα όνομα αδιάφορο και από απόψε και για πάντα θα λέγεται πια «εκείνο το μέρος» και που εγώ δεν θέλω ποτέ να το ξαναδώ.

Το δωμάτιο θα είναι ένα συνηθισμένο δωμάτιο ξενοδοχείου, ένα κρεβάτι, δύο καρέκλες, δύο κομοδίνα, ένα ξύλινο τραπέζι.
Δίχως φως.

Θέλω να αφήσεις την ασπίδα σου στο πάτωμα να λιώσει σε μια καταραμένη κηλίδα.

Θέλω να με κρατήσεις μέσα στα χέρια σου με προσοχή, να ηρεμήσεις τους χτύπους της καρδιάς μου, να μυρίσεις τα μαλλιά μου, να χαϊδέψεις τη ραχοκοκαλιά κι έπειτα να με φιλήσεις..

Δεν θα φύγω αυτή τη φορά. Δεν έχω που να πάω.

Θέλω όταν θα με κάνεις δική σου, να με κοιτάξεις. Δεν θα με ξαναδείς ποτέ. Αύριο θα γίνω μια γνωστή φυσιογνωμία ανακατεμένη σ’ ένα πλήθος ανώνυμων. Δεν θα μ’ αναγνωρίζεις.

Κοίτα με.

Αύριο θα σε σβήσω σε μια απρόσεκτη κίνηση, αύριο θα σε σβήσω σε μια μελετημένη πρόταση, αύριο είναι ο χρόνος που δεν μας αφορά, κοίτα με.

Είμαι άπειρα κομμάτια κρυφά και φανερά που είναι όλα δικά σου απόψε και που έχεις τη δύναμη να τα σκορπίζεις σε κάθε σου άγγιγμα..απόψε.

Μην υποτιμάς την παντοδυναμία του Θεού του εφήμερου.

Μπορεί να σου κοστίσει την ψυχή σου.

Θέλω να κοιμηθείς πάνω στην καρδιά μου, θέλω να σε δω μια φορά χωρίς το προστατευτικό σου περίβλημα, παραδομένο, ανθρώπινο, ατελή, θνητό.

Θέλω να φύγεις το ξημέρωμα.

Ποθώ να δω την αγαπημένη φιγούρα σου να απομακρύνεται στην υπόσχεση της καινούργιας μέρας.

Λαχταρώ να μείνω μόνη με τη μυρωδιά σου, το αποτύπωμα σου, το σημάδι σου.

Δεν σε χρειάζομαι πια.

Είσαι μια σκιά που ξεμάκρυνε κόντρα στον ήλιο, ένας άντρας που έφυγε μισός κι άφησε εμένα ολόκληρη.

Θέλω να ξημερωθείς μια νύχτα στην αγκαλιά μου, μία και μοναδική νύχτα..

Κι έπειτα δεν θα ζητήσω τίποτα άλλο, θα ξαναχωθω μες τα χαρτιά μου, θα αφήσω το χρόνο να ξεθωριάσει τα μαλλιά μου και ν’ αφήσει τα ίχνη του παντού εκτός απ το μέρος το μυστικό που θα χω κρύψει την ανάμνηση σου, αλώβητη, ανίκητη, αγέραστη.

Jazzmine's desire