Έκλαψα τόσο πολύ…..
Έλα μαζί μου να δανειστούμε το φως
Απ’ το αστέρι που για μας θα
Ανατείλει
Έλα, θα δεις πως θα ανθίσει
Το βλέμμα μου όταν σε ξαναδώ
Πως θα διαλυθεί το πένθος μου
Όταν το στόμα σου πάλι θα μου
Μιλήσει
Σε ανάερες πολιτείες περπατώ
Με πρόσωπο σβησμένο
Έλα ντυμένος με κόκκινο
Σωσίβιο να κολυμπήσουμε μαζί
Για να κρατήσουμε τη βάρκα στο νερό
Ακολούθησε τον ψίθυρο του απόβροχου
Τα λυσσασμένα μου αχνάρια
Τις ματωμένες σημαίες μου που ανεμίζουν
Με φόντο έναν τρύπιο ουρανό
Ιωάννα Αβραμίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου