σκασμένη ρόδα...

έτσι είναι η σχέση μας...μια σκασμένη ρόδα...
που μια την φουσκώνω εγώ με ενδιαφέρον και έρωτα...μια εσύ....
τρέχουμε με ιλιγγιώδεις ταχύτητες μα με άδεια σαμπρέλα...
κι έτσι το ταξίδι μας έχει τόσες αναταράξεις
που στο τέλος θαρρώ η ρόδα θα ξεχαρβαλωθεί με την φόρα που έχουμε πάρει...
είναι η αλήθεια πως προσπαθώ τόσες πολλές φορές να φουσκώνω συνέχεια την
σαπισμένη μας ροδίτσα και να την φτιάξω με όλα τα καλά μπαλώματα που έχω βρει!
ΜΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ μάταιος ο κόπος...
έχω μονάχα δυό χεράκια κι η μεγάλη μας σαμπρέλα για άλλαγμα θέλει άλλα δύο
μα συ δεν τα βάζεις...πρώτα με καθοδηγείς στο πως να φτιάξω την ροδίτσα μας
για να χουμε ένα υπέροχο και μακρινό ταξίδι μα ποτέ δε με βοηθάς στην πράξη...
πάντα κάνεις κάτι άλλο...
ΚΑΙ ΓΩ ΣΤΟ ΛΕΩ ΣΤΟ ΦΩΝΑΖΩ, ΚΟΥΝΑΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΕ ΑΠΟΤΟΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΒΗΞΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩΩΩ ΕΕΕΕΕ??
μα εσύ τίποτα, παρωπίδες...και όταν εντέλει πάω να σου προτείνω βοήθεια η να αφήσω την ροδίτσα όπως έχει παραδίδοντας τα όπλα..ΒΟΗΘΑ ΜΕ να δημιουργήσουμε μια ρόδα ακέραιη βάζοντας πέρα εγωισμούς, νεύρα και  πείσματα...και χαμογέλα γιατί σου πάει..


Άννα Τσαμ Αναστο.
(17 και κάτι μηνών)