Όλη η θάλασσα τα μάτια σου.
Πλεούμενο η κόρη
του Αιόλου
που βασιλεύει στο χείλος των βλεφάρων σου
εκεί
που ερωτοτροπούν
τ' ουρανού οι μαινάδες
με το πελαγίσιο βάθος των ματιών σου.
Κύμα το δάκρυ σου
που αργά αργά λυτρώνει
την ώρα που αγκαλιάζεις τις ακτές μου
την ώρα που ο χρόνος μας
τελειώνει
βαθαίνουν επιφάνειες
την ώρα αυτή
αθάνατοι γεννιόμαστε.
Νόπη Χατζηιγνατιάδου
(Η ποιήτρια από τη Δράμα είναι δημιουργός των ποιητικών συλλογών«Αναζητώντας το Άλφα» και «Ιέρεια ουρανού και θάλασσας»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου