Πως το χε πει ο Σοφοκλής … «έρως ανικατε μαχαν, έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις,…» Που να με άκουγε η Τζένη τώρα, η καθηγήτρια μου στο Λύκειο... «είτε το διαβάζεις από το πρωτότυπο, είτε το μεταφράζεις, ένα και το αυτό!»..θα μου έλεγε. Όπως και να χει Τζένη μου, η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις για να εκφραστεί…είναι γραμμένη στα μάτια!!
Με τον Γιώργο είμαστε πολλά χρόνια φίλοι. Και τι δεν έχουμε περάσει μαζί. Παρόλα αυτά, αν και διαφορετικοί χαρακτήρες, είναι αλήθεια ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια περίπου…ο Γιώργος, είναι ερωτευμένος με την Λίτσα. Μαζί σχολείο, αγγλικά, γαλλικά ,φροντιστήριο, αργότερα στο πανεπιστήμιο, κάνανε μια στάση … (για να πάει στρατό ο Γιωργάκης), και τώρα δουλεύουν στο ίδιο γραφείο, κάπου στο Γκύζη. Η Λίτσα με τον Πέτρο είναι σχεδόν επτά χρόνια ζευγάρι. Δηλώνει ευτυχισμένη και χαρούμενη που βρήκε ένα τέτοιο άντρα! Να σας πω την μαύρη μου αλήθεια, ο Πέτρος… μου θυμίζει: “ξεψωλιασμένη καπότα από μεμβράνη κροκόδειλου…”αλλά, άλλο αυτό! Ο Γιώργος χώρισε πρόσφατα με την Αριάδνη. Καλή κοπέλα δεν λέω αλλά τσιμπουκόβηχε στην ανηφόρα! Και τώρα πάλι μόνος να περιμένει…πως το χε πει μωρέ ο κοντός… «επικληθείς ως Μέγας»,… «η ωραιότερη από όλες τις γυναίκες είναι αυτή που εμείς έτυχε να αγαπήσουμε»!!
Αν δεν μπορείς να βρεις την λύση, βρες άλλο πρόβλημα….έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, αλλά ποιος με ακούει! Ο φόβος του να παραδέχεται ένας άνθρωπος τι αισθάνεται, αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο…διαφωνείτε? Καλύτερα να το βγάλεις από μέσα σου και ότι βγει, παρά να σε τρώει!
Γαμώτο μου τελείωσαν τα χαρτάκια! Κάτσε να κατέβω στον κυρ Μανώλη, να πάρω μερικά, και να τον πειράξω και λίγο! Ο κυρ Μανώλης είναι ο ψιλικατζής της γειτονιάς. Ένας χαρούμενος και γελαστός άνθρωπος, με το καλαμπούρι του, παρόλο που βιώνει την οικονομική υποβάθμιση καθημερινά, εξαιτίας των μεγάλων πολυκαταστημάτων, αλλά δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε.
- Πάλι με ανύπαρκτο πέναλτι κερδίσατε!
- Τον κακό σου τον καιρό! Που θα μου πεις εσύ…άμα δεν ξέρεις μη μιλάς!
- Μα επειδή δεν ξέρω, για αυτό ρωτάω!
- Άπαξ και ο αμυντικός χτυπήσει τον επιθετικό ενώ η μπάλα «παίζεται» στη δική του περιοχή….είναι πέναλτι! Το λέει ο νόμος!
- Ε άμα το λέει ο νόμος! Τα χαρτάκια μου και μια τηλεκάρτα.
Όπως καταλάβατε τραβάει χρόνια αυτή η κολόνια. Ίσως, και σε σας να έχει τύχει κάτι παρόμοιο, και να σταθήκατε τυχεροί. Εγώ πάλι κάθε φορά που το σκέφτομαι, άκρη δεν βγάζω! Πφφ μου ξέφυγε μια τζούφια…(συνομοταξία υπόκωφων πλην βορβορωδών κλανιών)…κάτσε να ανοίξω το παράθυρο να πάρει αέρα! Βλέπετε σήμερα είχα φακές. Do you know από φακές? Αγγειόσπερμο, δικόλυτο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια των Κυαμοειδών, ένα από τα πρώτα φυτά που ξεκίνησε να καλλιεργεί ο άνθρωπος! Πέρασε η ώρα, κάτσε να πάρω τα παιδιά να κανονίσουμε για το βράδυ. Λέμε να πάμε στου «Λαμόγια», για κανένα ποτάκι. Θα είναι και η Δανάη εκεί. Σήμερα λέω να της εκφράσω τα συναισθήματα μου……
Wave
Με τον Γιώργο είμαστε πολλά χρόνια φίλοι. Και τι δεν έχουμε περάσει μαζί. Παρόλα αυτά, αν και διαφορετικοί χαρακτήρες, είναι αλήθεια ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια περίπου…ο Γιώργος, είναι ερωτευμένος με την Λίτσα. Μαζί σχολείο, αγγλικά, γαλλικά ,φροντιστήριο, αργότερα στο πανεπιστήμιο, κάνανε μια στάση … (για να πάει στρατό ο Γιωργάκης), και τώρα δουλεύουν στο ίδιο γραφείο, κάπου στο Γκύζη. Η Λίτσα με τον Πέτρο είναι σχεδόν επτά χρόνια ζευγάρι. Δηλώνει ευτυχισμένη και χαρούμενη που βρήκε ένα τέτοιο άντρα! Να σας πω την μαύρη μου αλήθεια, ο Πέτρος… μου θυμίζει: “ξεψωλιασμένη καπότα από μεμβράνη κροκόδειλου…”αλλά, άλλο αυτό! Ο Γιώργος χώρισε πρόσφατα με την Αριάδνη. Καλή κοπέλα δεν λέω αλλά τσιμπουκόβηχε στην ανηφόρα! Και τώρα πάλι μόνος να περιμένει…πως το χε πει μωρέ ο κοντός… «επικληθείς ως Μέγας»,… «η ωραιότερη από όλες τις γυναίκες είναι αυτή που εμείς έτυχε να αγαπήσουμε»!!
Αν δεν μπορείς να βρεις την λύση, βρες άλλο πρόβλημα….έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, αλλά ποιος με ακούει! Ο φόβος του να παραδέχεται ένας άνθρωπος τι αισθάνεται, αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο…διαφωνείτε? Καλύτερα να το βγάλεις από μέσα σου και ότι βγει, παρά να σε τρώει!
Γαμώτο μου τελείωσαν τα χαρτάκια! Κάτσε να κατέβω στον κυρ Μανώλη, να πάρω μερικά, και να τον πειράξω και λίγο! Ο κυρ Μανώλης είναι ο ψιλικατζής της γειτονιάς. Ένας χαρούμενος και γελαστός άνθρωπος, με το καλαμπούρι του, παρόλο που βιώνει την οικονομική υποβάθμιση καθημερινά, εξαιτίας των μεγάλων πολυκαταστημάτων, αλλά δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε.
- Πάλι με ανύπαρκτο πέναλτι κερδίσατε!
- Τον κακό σου τον καιρό! Που θα μου πεις εσύ…άμα δεν ξέρεις μη μιλάς!
- Μα επειδή δεν ξέρω, για αυτό ρωτάω!
- Άπαξ και ο αμυντικός χτυπήσει τον επιθετικό ενώ η μπάλα «παίζεται» στη δική του περιοχή….είναι πέναλτι! Το λέει ο νόμος!
- Ε άμα το λέει ο νόμος! Τα χαρτάκια μου και μια τηλεκάρτα.
Όπως καταλάβατε τραβάει χρόνια αυτή η κολόνια. Ίσως, και σε σας να έχει τύχει κάτι παρόμοιο, και να σταθήκατε τυχεροί. Εγώ πάλι κάθε φορά που το σκέφτομαι, άκρη δεν βγάζω! Πφφ μου ξέφυγε μια τζούφια…(συνομοταξία υπόκωφων πλην βορβορωδών κλανιών)…κάτσε να ανοίξω το παράθυρο να πάρει αέρα! Βλέπετε σήμερα είχα φακές. Do you know από φακές? Αγγειόσπερμο, δικόλυτο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια των Κυαμοειδών, ένα από τα πρώτα φυτά που ξεκίνησε να καλλιεργεί ο άνθρωπος! Πέρασε η ώρα, κάτσε να πάρω τα παιδιά να κανονίσουμε για το βράδυ. Λέμε να πάμε στου «Λαμόγια», για κανένα ποτάκι. Θα είναι και η Δανάη εκεί. Σήμερα λέω να της εκφράσω τα συναισθήματα μου……
Wave
Στου "Λαμόγια"..χχαχα..Να εκφράσεις τα συναισθηματά σου στην Δανάη.Μόνο πρόσεχε μην σου σκιστεί η τσέπη και δεν έχεις να πληρωκεις και γίνεις και ρόμπα!:Ρ wave
ΑπάντησηΔιαγραφή