ημερολόγιο ενός performer.σκαρίφημα μονολόγου, μεγάλη πέμπτη

Η μέρα ποτέ δεν με συμπάθησε,
η μέρα είναι κουτσομπόλα.
αργόσχολη καλοθελήτρια.
Τη μέρα κυκλοφορούν οι φρόνιμοι κι οι αμφιβολίες.
τους φοβάμαι τους φρόνιμους, είναι επικίνδυνοι
κι οι αμφιβολίες το ίδιο.
Ξέρεις τι είναι οι αμφιβολίες;
κουνούπια που τσιμπάνε και ρουφάνε
όποια σταγόνα ρομαντισμού
μας έχει απομείνει.
Η νύχτα, αχ η νύχτα
τη νύχτα ξυπνούν οι γάτες, τεντώνονται
και σκαρφαλώνουν στα κεραμίδια
να ρουφήξουν έρωτα
γιατί κι ο έρωτας παιδί της νύχτας είναι
δαίμονας νυχτόβιος.
Ξέρω τι σκέφτεστε
το βλέπω στα μάτια σας
πως είμαι αιθεροβάμων
πως το μυαλό μου είναι κούνια τρέλα

είμαι εργάτης της τέχνης εγώ
οικοδόμος ψευδαισθήσεων
κουβαλητής της φαντασίας
εραστής ξάγρυπνων ονείρων
γαμιάς της νύχτας
γάτος ανένταχτος
αληθινός ποιητής της εποχής μου.

έχω τις παραξενιές μου κι εσείς τα θορυβώδη δόγματα σας
Ας δώσουμε όμως μια ευκαιρία 
στη τέχνη της αρμονικής συνύπαρξης
μην αφήσουμε τις λέξεις μας να σκουριάσουν
ας γίνουν τα κορμιά μας προσάναμμα
πυρομανείς άγγελοι
να κάψουν τις ιδέες μας
τα πεπρωμένα μας
τις ζωές μας τις ίδιες 
ώσπου να μείνουν πάνω από τις στάχτες τις ζεστές
μόνο τα παιδικά μας χαμόγελα

τότε επιτέλους θα ανασάνουμε

Γιώργος Τρίκερι