υπάρχει μια γλώσσα που γράφτηκε
με κύματα
σπασμένα μάρμαρα
και ξανθό κρασί
είναι η γλώσσα του Όμηρου
της Σαπφούς
και του Βάμβακάρη
μ αυτή τη γλώσσα ερωτεύτηκε ο Καβάφης
και βρήκε γαλήνη ο Καρυωτάκης
μ αυτή τη γλώσσα προσπαθώ
να σου πω πως σαγαπάω.
Μας γέννησαν χωριά σκαρφαλωμένα σε βουνοκορφές
ή ξαπλωμένα σε ακρογιαλιές
μια χούφτα όνειρα κρατάμε κι είναι το βιός μας όλο
κάνουμε κουράγιο κάθε πρωί
και χαμογελάμε
όλο και κάτι βρίσκουμε να ταΐζουμε
τις γάτες της γειτονιάς
είμαστε Έλληνες
κι είναι η γλώσσα μας ανέμελος χορός
οι σιωπές μας το ίδιο.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου