jet set blues

την κάλεσα να έρθει στη καμπίνα μου ...

δεν θυμάμαι που ήταν η καμπίνα αυτή

σε τρένο ή καράβι

στους νευρώνες του βρώμικου μυαλού μου

βρίσκεται γυμνή κι ερεθισμένη

και παίζει με τα προσυναπτικά κομβία

εγώ ο τέλειος εραστής

που λέει τα τέλεια γλυκόλογα

όρθιοι στη τουαλέτα του αεροπλάνου

σε μια ερημική παραλία

κόκκοι άμμου 

κολλημένοι στα κωλομέρια μας

μας γαργαλίζουν

δεν θέλουμε να διακόψουμε

το σοβαρό, πορνογραφικό σεξ

αλλά είναι τόσο αστείο

υπάρχει άμμος στο γλωσσόφιλο μας

και σαν παιδιά

γελάμε.

Γιώργος Τρίκερι

αποτοξίνωση

η μάνα μου βαρέθηκε τους άντρες 
αγόρασε μια μοτοσυκλέτα 
κι ένα πέτσινο παντελόνι
δεν πίνει πια κόκα κόλες
άφησε ένα σακουλάκι πίτουρο βρώμης
στο τραπέζι της κουζίνας για τον πατέρα μου
και το Δεύτερο Φύλο
της Σιμόν ντε Μποβουάρ
για μένα
το σημείωμα της έγραφε:
παραλίγο να πνιγώ
θα διασχίσω την Ιβηρική Χερσόνησο
θέλω να ζήσω πραγματικά. 

ο πατέρας άναψε τσιγάρο 
κι εγώ άρχισα να διαβάζω.
τις γυναίκες οφείλεις να τις καταλάβεις
πριν τις χάσεις.

Γιώργος Τρίκερι

σέλφι από Ανδαλουσία

όσα χωράνε σε μια αγκαλιά

Ας αγκαλιαστούμε με προσοχή
                                                                                                    -Κι αν σπάσεις; Κι αν τσαλακωθώ;
                                      Τρόπος:
                                      Οι προσόψεις των κορμιών μας να είναι σε επαφή. Το μάγουλό μου να κλέβει λίγο-λίγο τη ντροπή του δικού σου –δυο άχαρες πασπαλιές από ρουζ-
                                                                                           Ας γίνει το εξής:
                                                                        Θα κρατήσω την ανάσα μου.
                                                               Εσύ θα ξεφυσάς όπως γουστάρεις.
                                                            Η αναπνοή σου θα δίνει δύναμη και θα πηγαίνουμε προς τα πίσω σου ή προς τα μπροστά μου (όπως το δει ο καθένας) , σαν ανεμόπλοιο .
             Αμπαλάζ. Είμαστε σαν αμπαλάζ.
                                Αμπαλάζ παιδικού δώρου!
                                       -Κοίτα τα σύννεφα. Είναι από μαλλί της γριάς. Τι θες; Άσπρο ή ροζ; Πάρε ροζ .
                                                                                       Αμπαλάζ. Είμαστε σαν αμπαλάζ.
                                                                  Αμπαλάζ παιδικού δώρου.
Μ’ αρέσει όταν είμαστε αγκαλιά. Οι καρδιές μας είναι δίπλα. Οι παλμοί κυματίζουν στα στήθια μας, σαν αναταράξεις από δυο κέρματα ονειροπόλων που βούτηξαν στη λίμνη της πονηρής τσιγγάνας που τα κλέβει για να μπορέσουν τα όνειρα του ενός κέρματος ν’ αντικατοπτριστούν στην επιφάνεια. Κοίτα πως συγκρούονται οι αναταράξεις! Διαλύονται.
                                       Να με συγχωρείς όμως. Δε μπορώ να κρατήσω την ανάσα μου άλλο.
Το ξέρω. Αν ξεφυσάμε κι οι δύο θα μένουμε πάντα εδώ. Κι αυτό το μαλλί της γριάς…
Λιγώσαμε.
         Αμπαλάζ.
Αμπαλάζ παιδικού δώρου. Φοβάμαι πως το αμπαλάζ παιδικού δώρου, σκίζεται πρώτο στη σειρά.
                                             Μη με παρεξηγείς. Πάντα φοβάμαι τις αγκαλιές.
Φοβάμαι που δε βλέπω τα μάτια σου.
Φοβάμαι μην τα κρατάς ανοιχτά εσύ κι εγώ κλειστά και τούμπαλιν. Μην αντικρίσουμε, όσα είναι αλυσοδεμένα στις ράχες μας.Μην κοιτάμε πέρα μακριά. Μην.

Μαρίνα Οζόριο

ποιος είναι ο χειρότερος κακός του κινηματογράφου?

Norman Stansfield-Leon (1994)

Chucky-Child’s Play (1988)

Count Orlok-Nosferatu (1922)

Keyser Soze The Usual Suspects (1995)

Annie Wilkes-Misery (1990)

Alex Forrest-Fatal Attraction (1987)

Lord Voldemort-Harry Potter and the Goblet Of Fire (2005)

Daniel Plainview-There Will Be Blood (2007)

Freddy Krueger-A Nightmare On Elm Street (1984)

John Doe-Se7en (1995)

Gordon Gekko-Wall Street (1987)

Amon Goeth-Schindler’s List (1993)

Jack Torrance-The Shining (1980)

Nurse Ratched-One Flew Over The Cuckoo’s Nest (1975)

Hannibal Lecter-The Silence Of The Lambs (1991)

Darth Vader-Star Wars: The Original Trilogy (1977-1983)

το μοναχικό ταξίδι του Ivan Locke

θα σου πω αυτό που διάβασα πριν δω την ταινία 
-είναι μια ταινία που επί μιάμιση ώρα ένας άνθρωπός οδηγάει και δεν θα βαρεθείς ούτε λεπτό.
Ισχύει. ένας Βρετανός ο Ivan Locke οδηγάει από Μπέρμπιχαμ στο Λονδίνο επί 85 λεπτά για να βρεθεί κοντά σε μια γυναίκα με την οποία έκανε σεξ μια και μοναδική φορά κι απόψε γεννάει το παιδί του. αφήνει πίσω τη δουλειά του, την οικογένεια του γιατί νιώθει την ανάγκη να πράξει το σωστό. 
ο Tom Hardy που ίσως τον θυμάσαι να υποδύεται τον τερατόμορφο εχθρό του Batman στο The Dark Knight rises με κράτησε καθηλωμένο καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας καθώς πολεμάει με τους δαίμονες του με μόνο του όπλο το ασύρματο τηλέφωνο του αυτοκινήτου του. 
ακολούθησε τον κι εσύ στο μοναχικό του ταξίδι.

Γιώργος Τρίκερι

Cine News 27 Σεπτεμβρίου

Καλησπέρα, καλησπέρα τι κάνετε; Πλησιάζει ο Οκτώβριος και όπως μας έλεγαν και στο δημοτικό ''...Το Σεπτέμβρη τα σταφύλια, Τον Οκτώβρη τα κουδούνια...''. Στο ''ΙΙ'' τελικά πήγε το μεγάλο βραβείο των Νυχτών Πρεμιέρας! Ο Μάικλ Μαν επιστρέφει! Πρώτο trailer για το ''Blackhat''. Το ''Inherent Vice'' θα κάνει σύντομα πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, ενώ Η Ρέιτσελ Μακ'Άνταμς θα είναι τελικά η γυναίκα του ''True Detective''! Έκλεισαν βέβαια και οι ρόλοι των δύο ''Detectives'', Του Κόλιν Φάρελ και Βινς Βονς! Άντε γιατί μας κουράσατε.... O Roger Waters συνεχίζει να ''προκαλεί'' καθώς ερμήνευσε με συνοδεία ακουστικής κιθάρας το καινούργιο του τραγούδι με τίτλο ''If I Had Been God (Lay Down Jerusalem'') που σαφώς και περιέχει πολιτικό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό στίχο, - που λέτε; - στην αίθουσα του ευρωκοινοβουλίου όπου και συνεδρίαζε το Δικαστήριο των Λαών με θέμα την εμπόλεμη κατάσταση στη Γάζα!!!
Εννιά είναι οι ταινίες που θα κυκλοφορήσουν την Πέμπτη 02/10 στους κινηματογράφους. Επανεμφάνιση του Ντέβιντ Φίντσερ, η νέα ταινία του Πάνου κούτρα, η μεταφορά του σκανδάλου του Ντομινίκ Στρος – Καν στην οθόνη και η αργεντίνικη ταινία που έκανε πρεμιέρα στις Νύχτες πρεμιέρας, θα κεντρίσουν σίγουρα το ενδιαφέρον σας! ''Gone Girl'', ''Xenia'', Ιστορίες για Αγρίους'', ''Γροθιές στους Τοίχους'', ''Ο Μικρός Νικόλας πάει διακοπές'', ''Welcome to New York'', ''Ήσυχες Μέρες'', ''Rio I Love You'' σπονδυλωτή ταινία στα πρότυπα  των ''Paris Je T'aime''  και ''News York I Love You'', και τέλος η ταινία ''Battery'' με δύο πρώην παίκτες του Baseball να διασχίζουν μια γεμάτη ζόμπι Νέα Αγγλία!!!
Σήμερα έχει γενέθλια η Gwyneth Paltrow κλέινει τα....(άααντα..), ενώ σήμερα είναι η Παγκόσμια μέρα Τουρισμού! Μια μέρα σαν και αυτή μας ''άφησε'' ένας σπουδαίος κωμικός της χρυσής εποχής του Ελληνικού Κινηματογράφου, ο Χρόνης Εξαρχάκος. ''Βανζέλ Παπαντό, Βανζέλ όπως Βαν Γκογκ...''.
Σήμερα στην παράγραφο ''Home Cult & Classic'', θα προτείνω την ταινία ''Brazil''. Ταινία σκηνοθετημένη από τον Τέρι Γκίλιαμ, ένα φιλμ ''γροθιά'', γεμάτο πίκρα και αυτοσαρκασμό! Ο Γκίλιαμ δίνει μια σειρά από κοινωνικές παραμέτρους των μεθόδων λειτουργίας που χρησιμοποιεί το ''σύστημα'', για να πειθαναγκάσει το άτομο (πολίτη, κόσμο, εσένα, εμένα..) σε μια εκούσια αυτολογοκρισία της ελευθερίας του! Τι είπα τώρα;! Όλο αυτό μόνος μου το είπα;!!!
Ξεχωριστά αφιερώματα θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε αφενός από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος από τις 09 έως τις 19 Οκτωβρίου με αναφορά στον Ηλία Καζάν (τα φακελώματα έχουν καταργηθεί – η έτσι νομίζουμε- μπορείτε να πάτε ελεύθερα...), και αφετέρου στην Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης που ανοίγει την αυλαία της με έξι ταινίες της προ- δικτατορικής περιόδου του Νίκου Κούνδουρου. ''Η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών'', ''Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών'' (λογικά θα λειτουργήσει και φέτος αφού δεν έχει ''χρέη''), και η ''Εθνική Λυρική Σκηνή'', ετοίμασαν και σας παρουσιάζουν τα νέα τους προγράμματα, επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες ή ενημερωθείτε από τα εξουσιοδοτημένα καταστήματα. 
Ελάτε πάμε μία βόλτα για ποτό;! Από τα πιο επιτυχημένα μπαράκια της πόλης , το ''Drunk Sinatra'' κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει το ''talk of the town'', με υπέροχα cocktails και ψαγμένες μουσικές! Στην είσοδο σας υποδέχεται ποιος άλλος, ο Frank Sinatra, κάτι που σε βάζει απευθείας στο vintage κλίμα του μαγαζιού! Να δοκιμάσετε το cocktail Druk Sinatra (μαύρο ρούμι και άρωμα από εξωτικά φρούτα), ενώ στον υπόγειο χώρο του μαγαζιού φιλοξενούνται σημαντικές εκθέσεις από διάφορους καλλιτέχνες!
Ατάκα της Εβδομάδας που μας πέρασε: Ανήκει δικαιωματικά στον Τζέιμς Κάμερον ο οποίος δήλωσε: ''Η Βασίλισσα ''γουργούρισε'' από ικανοποίηση στο άκουσμα της επικράτησης του ''Όχι'' στο δημοψήφισμα''! Στην Καταλονία άραγε όταν θα ψηφίσουν τον Νοέμβριο θα έχουν φάει πριν πάνε στις ''κάλτσες''..κάλπες ήθελα να πω! Καλά να περνάτε και ότι κάνετε πάντα με στυλ, φαντασία και καλές ταινίες!!!

Π. Πόντικας.

οι δέκα πιο δυναμικοί θηλυκοί χαρακτήρες της έβδομης τέχνης

Scarlett O’Hara - Gone With the Wind
Annie Hall - Annie Hall
Ellen Ripley - Alien
Margo Channing - All About Eve
Marge Gunderson - Fargo
Daphne/Jerry - Some Like it Hot
Bonnie Parker - Bonnie and Clyde
Annie Wilkes - Misery
Melanie Daniels - The Birds
Oda Mae Brown - Ghost

σελίδες ενός ταξιδιωτικού ημερολόγιου

Εκεί που πήγα λοιπόν, είδα πολλά ωραία αλλά και παράξενα πράγματα, είχανε χρώματα και μυρωδιές και γεύσεις. Δεν ήταν πάντοτε όμορφα, αλλά ξέρεις γλυκό μου κι εσύ όταν μεγαλώσεις θα μάθεις πως οι εκπλήξεις σε κρατάνε ζωντανό, και κάνουν το μυαλό σου να δουλεύει.
Που λες, είδα έναν τεράαααστιο ιπποπόταμο να χορεύει βαλς τόσο ωραία που ντράπηκαν όλες οι σχολές χορού και κλείσανε. Είδα ένα αερόστατο πολύχρωμο και παραφουσκωμένο, που όμως το είχανε καρφώσει στο χώμα κι αυτό αργοπέθαινε από κατάθλιψη. Χε, χε, πήγα ένα βράδυ λοιπόν, σσς… μη μας ακούσει κανείς, καήκαμε… πήγα ένα βράδυ που λες και ξερίζωσα όλα τα καρφιά από το έδαφος και μεμιάς το αερόστατο έφυγε μακριά κουνώντας μου το τεράστιο καπέλο που φορούσε για να με ευχαριστήσει.
Δεν ήταν εύκολο αυτό ξέρεις. Α, όλα κι όλα!  Εβαλα όλη μου τη δύναμη, γιατί τα καρφιά είχανε ρίζες βαθιές, είχανε γίνει ένα με το χώμα κι είχανε αγκαλιάσει όλα τα ζωάκια που ζούνε κάτω από την επιφάνεια της γης, τα μυρμηγκάκια, τα σκουληκάκια, τα φιδάκια τα μικρά, τις σαυρούλες, τα ποντικάκια και τους δικαστικούς επιμελητές…
Είδα ψηλά στον ουρανό, ένα μεσημέρι που ο ήλιος έκαιγε, όλα τα πουλιά του κόσμου που μαζεύτηκαν εκεί που ήμουν, χόρεψαν έναν τρελό χορό, μαγευτικό, και μετά τα καημένα έπεφταν ένα ένα στη γη κάτω και σκοτώνονταν, μέχρι που δεν έμεινε κανένα. Κι έτσι εσύ τώρα δεν θα μάθεις τι θα πει κελάιδισμα κανονικό, παρεκτός από τη φωνη της αγάπης γλυκε μου…
Είδα τρένα τεράστια, με άπειρα βαγόνια να ξεδιπλώνονται σα φίδια στις έρημες επαρχίες, και να κατεβάζουν τους επιβάτες τους στη μέση του πουθενά, ενώ περνάγανε από τις αποβάθρες σα δαιμονισμένα, λες και δεν θα ξαναεμφανιστούν σταθμάρχες ποτέ…
Είδα… είδα…
Θέλεις να σου πω κι άλλα ψυχή μου, ή βαρέθηκες;
Θα σου πω.
Είδα ένα χοντρούλη κλόουν που ήτανε λυπημένος, επειδή το τσίρκο που δούλευε έφυγε, ένα βράδυ που αυτός κοιτούσε το φεγγάρι αγκαλιά με την κοπέλα του, σ’ ένα παγκάκι στον Θερμαϊκό. Αλλά του έδωσα μια κουρδιστή μπαλαρίνα (σαν κι αυτή που εχω για να κοιμάμαι τα βράδια, που κάνει γκλιν γκλον…) κι αυτός τη χάρισε στην κοπέλα του και χαμογέλασαν τόσο πλατιά κι οι δυο τους, που απλώθηκε στην παραλία ένα στρώμα γαλήνης κι ευτυχίας, κι όλοι οι άνθρωποι ξάπλωσαν επάνω του και κοιμήθηκαν ήρεμοι εκείνο το βράδυ, έχοντας αφήσει τις ελπίδες τους σε καλά χέρια.
Έπειτα ήμουν σ’ ένα τεράστιο καταπράσινο λιβάδι κι είδα εκεί παπαρούνες χιλιάδες κατακόκκινες κι ανάμεσά τους φράουλες και κυκλάμινα και νάνους και ξωτικά. Και τότε πέταξε από πάνω μας ένας πανέμορφος πελαργός κι άφησε στον καθένα από μια ευχή, που την είχε τυλίξει σε τούλια κι οργαντίνες και την είχε δέσει με κορδέλες ροζ και φούξια. Άνοιξα κι εγώ τη δική μου λαίμαργη και πεινασμένη μα βρέθηκα σ’ ένα μέρος σκοτεινό μωρό μου, που δεν είχε τοίχους πουθενά και δεν τελείωνε, κι από το βάθος άκουγα μοναχά σειρήνες και κλαδιά που σπάνε, κι είδα μέσα στο μισοσκόταδο μια σκάλα, στενή και ραγισμένη, ν’ ανεβαίνει προς τον ουρανό, δεν είχα που αλλού να πάω και φοβόμουν κι έτσι άρχισα να τρέχω προς το μέρος της, κι εκείνη σαν να απομακρυνόταν ολοένα κι εγώ έτρεχα ακόμα πιο γρήγορα, κι εκείνη, κι εγώ, κι εκείνη…
και μια μέρα χτύπησα δυνατά τα πόδια μου στη γη και τινάχτηκα πέρα μακριά και την έφτασα και γαντζώθηκα πάνω της κι ανέβαινα κι ανέβαινα… και κάποια μέρα έφτασα και είδα το σπίτι μας κι η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πάλι καρδιά μου, κι έβγαλα το κλειδί από τη μέσα τσέπη μου -πάντα στη μέσα τσέπη να το βάζεις φως μου κι εσύ, για να μην το χάσεις και δεν έχεις που να λυτρωθείς τα βράδια- κι άνοιξα την πόρτα  και πλύθηκα κι έτρεξα κοντά σου  να σ’ αγκαλιάσω και να σε φιλήσω.
Μωρό μου γλυκό…
Γιατί με κοιτάς μ’ αυτά τα τεράστια μάτια…
Όταν βρέχει, πιτσιλάει το πεζοδρόμιο απόνερα σακατεμένων σαββατοκύριακων χωρίς έρωτα, πάνω στο πανωφόρι μου, και μου το λερώνει. Κάποιοι λυτρώνονται στο διπλανό τριάρι, οι αμαρτίες τους βρωμάνε σα βρεγμένος σκύλος. Δεν καβαλάω τη μηχανή μου γιατί γλιστράει στη γλιτσιασμένη άσφαλτο και πέφτω και σκοτώνομαι, κι άντε μετά να ξαναζήσω όλες αυτές τις ανασφάλειες από την αρχή...
Όταν σταματάει να βρέχει, τεντώνω όλα μου τα ρουθούνια κι ακούω πως ψιθυρίζουν οι τοίχοι όταν φοβούνται. Καθαρίζω τις καρέκλες του κήπου να έρθουν να κάτσουν οι τρομαγμένες δεκαοχτούρες, μα αφήνω τις πιτσιλιές στα τζάμια για να θυμάμαι πως είναι η άφιλτρη ενατένιση των πραγμάτων. Σκληρή μάλλον. Τελικά. Με στίγματα. Πουά.
Όταν μετά νυχτώνει, δε βλέπω τίποτα. Κλείνω τα βλέφαρα, γέρνω λίγο πίσω το κεφάλι -αν ήμουν στο θέατρο θα ήταν ωραία πόζα για αφίσα αυτή, ασπρόμαυρη ή σέπια- χαϊδεύω τις φωνητικές μου χορδές με τον παράμεσο και κάνω ασκήσεις ορθοφωνίας, για να μη με βρει απροετοίμαστο η οντισιόν στο θέατρο με τις τύψεις για την εφηβεία μου.
Όταν ξημερώνει τελικά μια άλλη μέρα, έχω απορίες.
Πόσο θόρυβο κάνουν τα σύννεφα πριν ξαναγίνουν βροχή;

Μαρίνα Οζόριο

Και οι τηλεθεατές έχουν ψυχή!

Η δεκαετία του 90' θεωρείται από πολλούς σταθμός! Δεν χρειάζεται να πω πόσο σημαντική είναι η εφηβεία για κάθε άνθρωπο. Τι να πρωτογράψω για εκείνη την εποχή! Anyway σκοπός αυτού του κειμένου είναι να ''περάσουμε'' όμορφα και οι ''παλιοί'' να θυμηθούν και οι νέοι να μάθουν! Όσων αφορά την τηλεόραση λοιπόν – κοτζάμ τίτλο έβαλα- οι αλλαγές που έγιναν μέσα σε εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστιες, αφού η δημιουργικότητας της έφτασε στο απόγειό της, και ας την ''κράζουν''κάποιοι σήμερα που τότε ''τρέλαιναν'' τα μηχανάκια της AGB (ονόματα – υπολήψεις δεν θίγω). Ας θυμηθούμε τις καλύτερες στιγμές της Ελληνικής τηλεόρασης και όχι μόνο! Ήταν μια δεκαετία πολύ δυνατή και μουσικά και κινηματογραφικά. Επαναλαμβάνω θα αναφερθώ στην δεκαετία μόνο του 90'!
Γυρνούσα συνέχεια με μία μπάλα του μπάσκετ! Βλέπετε το μπάσκετ (Ελληνικό αλλά και NBA) τότε ήταν στις δόξες του, πόσοι ξενυχτούσατε για να δείτε τους Σικάγο μπούλς και την παρέα του Τζόρνταν, (εγώ έβλεπα και την παρέα του Χακίμ Ολάζουμ), στον Σκάι, με εκφωνητές των Σκουντή και τον Αλευρά, ύστερα όλοι (κυρίως τα αγοράκια) τρέχαμε να παίξουμε Game boy – παίζαμε όμως και κυνηγητό, κρυφτό, ποδόσφαιρο με τα κουτάκια της Coca Cola, είχαμε την επιλογή να δούμε πολλά παιδικά – αθάνατες φιγούρες, που είχαν όμως και διδακτικό περιεχόμενο- thundercats, scooby doo, τα στρουμφάκια, αστυνόμος σαίνις, χελωνονιτζάκια, φλινστόουνς, ''...ήταν οι καλύτερες εποχές, και ήταν οι χειρότερες εποχές...'', που θα έλεγε και ο Ντίκενς, οι όροι παγκοσμιοποίηση, Ευρωπαική Ένωση, Χρηματιστήριο ακούγονταν για πρώτη φορά, το ''life style'' είχε βρει τον τρόπο να σε ''αποχαυνώσει'' και να το ακολουθούν ''οπαδοί'' του πιστοί! 
Η Ραπ μουσική ωρίμασε, βγήκε από το περιθώριο, για πρώτη φορά είχαμε τόσα πολλά ροκ συγκροτήματα στην Ελλάδα, ενώ το λαϊκό τραγούδι είχε ήδη φθαρεί – αν εξαιρέσουμε κάποιους καλλιτέχνες – Robbie Williams, Mariah Carey, Shakira, Justin Timberlake, spice girls, backstreet boys (Ωχ Παναγία μου), ενώ στην Ελλάδα σίγουρα θα έχετε να θυμάστε τους Λάμπη Λιβιεράτο, Γιώργο Αλκαίο, Λίτσα Γιαγκούση, Στέλιο Κυριαζή. Σάκης Ρουβάς, Γιώργος Μαζωνάκης, Στέλιος Ρόκκος, Νότης Σφακιανάκης και Σωκράτης Μάλαμας ακόμα κάνουν καριέρα! Οι ταινίες που γυρίστηκαν τότε ήταν απλές – χωρίς εφέ- ενώ τα σενάρια και τα σκηνικά πιο προσεγμένα, ''Η Λίστα Του Σίντλερ'', ''Λεπτή Κόκκινη Γραμμή'', ''Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιν'', ''Η Σιωπή των Αμνών'', ''Χορέυοντας με τους Λύκους'', ''Breaveheart'', ''Pulp Fiction'', ''Forrest Gump'', ''Τιτανικός''....είναι χαρακτηριστικές εκείνης της εποχής. Αναδείχθηκαν – μέσα από ταινίες, αλλά και σειρές – νέες, ωραίες και μοιραίες, ''καυτή'' υπενθύμιση στους ''έρωτες'' των αγοριών! Σάρον Στόουν, Ελίζαμπεθ Χάρλει, Γιασμίν Μπλίθ, Σάλμα Χαγιέκ, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς...χαμός....
Και φτάνουμε στην τηλεόραση! Το ξεκίνημα της δεκαετίας του 90' μας βρίσκει ''καρφωμένους'' μπροστά από την τηλεόραση να παρακολουθούμε τις πρώτες μεσημεριανές αλλά και βραδινές εκπομπές, τα πρώτα τηλεπαιχνίδια, πολλές ξένες σειρές, αλλά και τις καλύτερες ελληνικές σειρές ,ως επί το πλείστον, κωμικές και σατυρικές, που σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ! (με τις επαναλήψεις των καναλιών και το internet δύσκολο). ''Ενώπιος Ενωπίω'', ''Μπράβο'', ''Ciao Αντέννα'', ''Ρούκ Ζούκ'', ''Κόντρες'', ''Ο τροχός της Τύχης'', ''Εσμεράλδα'', ''Οι Πεταλούδες ελεύθερα Πετούν'', φυσικά ''καρουζέλ'', ''Η Μαρία της Γειτονιάς'', τα ''δικά'' μας σήριαλ, ''Λάμψη'' και ''Καλημέρα Ζωή''....Όπως ανέφερα και παραπάνω η μεγάλη καινοτομία ήρθε με τις σατυρικές εκπομπές που έκανα την εμφάνιση τους για πρώτη φορά, σχολιάζοντας την επικαιρότητα με χιούμορ, ''Harry Klynn Special Shows'', ''Οι Διαπλεκόμενοι'', ''Δέκα Μικροί Μήτσοι''...
Ποιες όμως σειρές άφησαν εποχή; Ποιες είναι η πιο εμβληματικές σειρές της Ελληνικής Τηλεόρασης; ''Τρεις Χάριτες'', ''Το Ρετιρέ'', ''Χάι Ρόκ'', '' Οι Φρουροί της Αχαίας'', ''Αναστασία'', ''Οι Μεν και οι Δεν'', ''Της Ελλάδος Τα Παιδιά'', ''Πάτερ Ημών'', ''Ντόλτσε Βίτα'', ''Δύο Ξένοι'', ''Και οι Παντρεμένοι έχουν ψυχή'', ''Είμαστε στον Αέρα'', ''Κωνσταντίνου και Ελένης'', ''Άγγιγμα Ψυχής'', ''Εγκλήματα'', ''Η Ζωή μας μια Βόλτα'', ''Ψίθυροι καρδιάς'', ''Λόγω τιμής'', ''Λαβ Σόρι'', και φυσικά στην κορυφή των προτιμήσεων μου – αλλά σίγουρα και της δικά σας- ''Οι Απαράδεκτοι'', με άλλα λόγια, στο 4 της Οδού Αδάμαντος στον Λυκαβηττό θα μπορούσε να είναι το δικό μας σπίτι....
''Παρακαλώ να γελάτε πιο γρήγορα, δεν έχω πολλή ώρα στη διάθεση μου...'' Τάδε έφη Χάρρυ Κλυν!

Π. Πόντικας.

κυκλοφορεί το νέο cd του Thom Yorke

συνεχίζουν τις πρωτοποριακές κινήσεις τους τα μέλη του συγκροτήματος Radiohead στον τρόπο προώθησης του μουσικού τους προϊόντος. πριν από δέκα χρόνια περίπου το συγκρότημα προσέφερε το cd του In Rainbows στη τιμή που επέλεγε ο αγοραστής να πληρώσει (pay-what-you-want)
τώρα ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Thom Yorke προσφέρει τη δεύτερη σόλο δουλειά του  Tomorrow's Modern Boxes μέσω του Bit Torrent στη σχεδόν συμβολική τιμή των 6 δολαρίων. η τιμή ενός cd στις ΗΠΑ είναι γύρω στα 20 δολάρια.
"είναι ένα πείραμα για να δούμε αν ο κόσμος είναι έτοιμος να παρακάμψει τους μηχανισμούς του συστήματος" δήλωσε ο τραγουδιστής "αν αυτό το πείραμα πετύχει θα είναι ο ιδανικός τρόπος ώστε ο έλεγχος της διακίνησης πνευματικής περιουσίας να περάσει στα χέρια των δημιουργών χωρίς την ανάγκη ύπαρξης μεσαζόντων"
θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη του πειράματος. πάντως για την ιστορία μετά το πείραμα του In Rainbows το συγκρότημα επέστρεψε στους παραδοσιακούς τρόπους προώθησης και διανομής.
επίσης για τους ριψοκίνδυνους πειρατές το cd του Yorke διατίθεται ήδη δωρεάν.

Γιώργος Τρίκερι

Touch Of Evil

''Αν θες θέλεις να απαλλαχτείς από τις κακές σου προδιαθέσεις, πρέπει να αποφύγεις τις κακές συναναστροφές...'' είπε κάποτε ένας φιλόσοφος...
''Δεν είμαι κακιά απλώς με σχεδίασαν έτσι'' Όλοι θυμόμαστε την ατάκα αυτή από την ταινία ''Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ. Ο ''Τρελός'' του Hollywood Τζακ Νίκολσον κάποτε δήλωσε '' Όταν εμείς κάνουμε λάθη, το αποκαλούμε ''κακό'', όταν όμως ο Θεός κάνει λάθη, το αποκαλούμε ''φύση''! Σίγουρα το καλό είναι πιο δύσκολο από το κακό. Η δημιουργία είναι πιο δύσκολη από την καταστροφή. Τι ορίζουμε όμως καλό και τι κακό;  Ο ''κακός'' πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία! Έτσι και στην έβδομη τέχνη ο ''κακός'' χαρακτήρας είναι γεμάτος από αντιθέσεις, συχνά αναπτύσσει κοινωνικές, υπαρξιακές, ψυχολογικές και καταστροφικές απόψεις. Δοκιμάζει τα όρια της ηθικής μας αλλά και της αντοχής μας! 
Πως να ξεχάσω τον ανατριχιαστικό Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην ταινία ''Δαιμονισμένος Άγγελος'' του Άλαν Πάρκερ με συμπρωταγωνιστή τον Μίκι Ρούκ. Σε μια συνέντευξη του κάποτε ο Μίκι Ρούκ δήλωσε πως στην περίφημη σκηνή που ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο κρατάει ένα αυγό και το τρώει κοιτάζοντας τον ανατρίχιασε τόσο που θεώρησε πως είχε απέναντι του τον διάβολο! Πως να ξεχάσω τον Χένρι Φόντα στην ταινία ''Κάποτε στη Δύση'' του 'μεγάλου'' Σέρτζιο Λεόνε, ο οποίος μετατρέπεται για τις ανάγκες του ρόλου στον απόλυτο κακό και μάλιστα σκοτώνει ένα μικρό παιδί από την πρώτη κιόλας σκηνή που εμφανίζεται! Βέβαια δεν θα ξεχάσω και τον Λι Βαν Κλιφ τον περίφημο κακό της διάσημης παρέας που είχε και καλούς αλλά και άσχημους!
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Κέβιν Σπέισι στο ''Se7en'' που καθάρισε όσους θεωρούσε γρανάζια του ''συστήματος''! Έχοντας επίγνωση των όσων έκανε ο Κέβιν Σπέισι μας σύστησε έναν ''δολοφόνο'' που αδιαφορούσε πλήρως για τα λεφτά και ότι έκανε το έκανε απλώς γιατί ήθελε να αλλάξει τον κόσμο! Και στους ''Συνήθεις Ύποπτους'' όμως άφησε να αιωρείται το όνομά του! Keyser Soze!
Τα μόλις δέκα επτά λεπτά του Άντονι Χόπκινς στη ''Σιωπή των Αμνών'' του χάρισαν επαξίως τον τίτλο του πιο κακού χαρακτήρα στην ιστορία του κινηματογράφου! Χάνιμπαλ Λέκτερ! Από τότε καμία ψυχανάλυση δεν είναι πια η ίδια! Ο Τζακ Νίκολσον στην ταινία ''Λάμψη'' του Στάνλει Κιούμπρικ μας χάρισε ίσως μια από τις πιο μεγάλες ερμηνείες του στην ιστορία του κινηματογράφου! Μια παλιότερη συμπρωταγωνίστρια του η Λουίζ Φλέτσερ στην ταινία ''Στη φωλιά του Κούκου'' μας έκανε να την αντιπαθήσουμε τόσο πολύ, εγώ ακόμα δεν ξέρω ποια ''αντιπαθώ'' περισσότερο, την Λουίζ Φλέτσερ η την Κάθυ Μπέιτς στο ''Misery''. Για ρωτήστε και τον Τζέιμς Κάαν τι είχε τραβήξει! 
Τζό Πέισι! Θα πρέπει να αφιερώσω πολλές παραγράφους για τον κύριο αυτόν! Ποιος δεν θυμάται τις ερμηνείες του στα ''Καλά Παιδιά'' του Μάρτιν Σκορτσέζε ή στο ''Καζίνο'' πάλι του Μάρτιν....! Τον Έντ Χάρις στον ''Βράχο'' πιο πολύ τον συμπαθήσατε παρά τον μισήσατε! Όπως και τον ''συνάφελφο'' του τρομοκράτη Άλαν Ρίκμαν στην ταινία ''Πολύ σκληρός για να πεθάνει''. Αλλά αυτόν που σίγουρα λατρέψατε διότι κακά τα ψέμματα όλοι μας κρύβουμε έναν Tyler Derden είναι ο Μπράντ Πιτ στο ''Figth Club''. Εδώ θα μπορούσα να προσθέσω και τον Alex από το ''Κουρδιστό Πορτοκάλι'', φιγούρες που ταυτιστήκατε ενδεχομένως διότι σας προβλημάτισαν και σας έβαλαν σε σκέψεις ως προς τους καθημερινούς σας συμβιβασμούς!!!
Δεν έχει τελειωμό αυτό το άρθρο! Μπορώ να γράψω εκατό δέκα πέντε σελίδες για τους πιο ''κακούς'' στην ιστορία του κινηματογράφου! Ο Ντένις Χόπερ στο ''Μπλέ Βελούδο'', Ο Αλ Πατσίνο στον ''Νονό'', ο Άντονι Πέρκινς στο ''Ψυχώ'', Ο Κρίστοφερ Λί (για όπου και αν έπαιξε), και σίγουρα ο Χιθ Λέτζερ για την ερμηνεία του ως Τζόκερ που του χάρισε  και το Όσκαρ (έστω και μετά θάνατο). Ένας Τζόκερ φόβος και τρόμος. ''Είμαι ο κακός που αξίζει να έχει αυτή η πόλη, που αξίζει να με σέβεται γιατί θα φέρω την Αναρχία που τόσο πολύ επιζητεί'' θα πει προς το τέλος της ταινίας. Σίγουρα επηρέασε κάποιους αυτός ο χαρακτήρας – μην ξεχνάτε το μακελειό στο Ντένβερ- αλλά είπαμε για κάποιους η ''τέχνη'' δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές τους, από μια άποψη, το καλό ίσως και να είναι άβολο για κάποιους....

Π. Πόντικας.

η μικρή ζωγράφος

ο αυτισμός είναι μια νευρολογική διαταραχή για την οποία λίγα ξέρουμε και ακόμα λιγότερα καταλαβαίνουμε. επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να συμμετάσχει σε διάφορες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε αυτονόητες. 
η πεντάχρονη Iris Grace από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένα παράδειγμα από τα απροσδόκητα δώρα που προσφέρει η συγκεκριμένη διαταραχή ως ένα από τα συμπτώματα της. εξαιρετική εστίαση και προσοχή στη λεπτομέρεια.
η μικρή Iris παρακολουθεί μαθήματα λογοθεραπείας γιατί η λεκτικές της δεξιότητες είναι αντίστοιχες με ενός παιδιού δυο ετών.
οι γονείς της επίσης την ενθάρρυναν να ασχοληθεί με την ζωγραφική μέσα στα πλαίσια της θεραπείας της.

"εκεί ανακαλύψαμε πως έχει μια απίστευτη διάρκεια συγκέντρωσης περίπου δυο ωρών κάθε φορά που ζωγραφίζει. ο αυτισμός της έχει δημιουργήσει ένα ύφος της ζωγραφικής που δεν έχω δει ποτέ σε ένα παιδί της ηλικίας της. έχει μια εκπληκτική κατανόηση των χρωμάτων και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους" δήλωσε η μητέρα της η οποία , όπως και εμείς άλλωστε, περιμένει να δει ποια θα είναι η καλλιτεχνική εξέλιξη της κόρης της.

πηγή: boredpanda.com

για περισσότερες πληροφορίες πάτησε εδώ.

το μυστικό της

Shae DeTar

Μέρες και νύχτες ατέλειωτες
έψαξα
Ένα μυστικό- στα κουτάκια
σου
Μια ωραία εικόνα να την
ντυθώ
Μια καλή κουβέντα να την
ονειρεύομαι
Άνοιξα όλα τα βιβλία για μια
συνταγή
Άνοιξα και τα παράθυρα να
δεις
Τον ήλιο που σου έχω
χαρίσει
Και ένα κύμα για να
φεύγεις
Ούτε τζούρα δεν
κατέβηκες
Στο γυάλινο πατάρι σου προσπάθησα να
ανέβω
Αλλά δεν μπήκα.
Ποτέ
Τα φτερά μου δεν
χώρεσαν
Σε χαιρετούσα από εδώ
κάτω
Όταν ξημέρωσε μια
μέρα
Που έκοψα τα φτερά, πήδηξα στις
ταράτσες
Και κάθισα στο
σύννεφο.
‘ Το βρήκα’ φώναξα
Σιωπή πια σιωπή
Μόνο τα βλέφαρα μου ακούω που
ανοιγοκλείνουν
Και τα χάρτινα φτερά μου- πια – όταν
φυσάει.

Μαρίνα Οζόριο

Έρωτας και Χρόνος

The Teacup by Catrin Welz Stein

Από το χρόνο και τον έρωτα να γλυτώσουμε δε μπορούμε. Είτε κάτω από τη γη κρυφτούμε, είτε κάνουμε τους τρελούς, είτε αρχίσουμε τις προσευχές και τα λιβανίσματα, το σώμα και η ψυχή είναι θηράματα αξιόλογα για το χρόνο και τον έρωτα, εξίσου και για τα δυό. Και τα λαβώματά τους είναι το ίδιο αήττητα από τον άνθρωπο. Με κανένα μαντζούνι ή γιατρικό δε μπορείς να ξεχάσεις έρωτα ή να ξεμπλέξεις από το χρόνο. Πως μπορεί να κρύψει το φουντωμένο πρόσωπο μια νεαρή ερωτευμένη ή ένας άνδρας πληγωμένος να παύσει δυο κρεμασμένες σταγόνες από τις κόγχες των ματιών του; Ή μήπως μπορεί κανείς να σκεπάσει δυο χαρακιές στο μέτωπο και άλλες τόσες γύρω από τα χείλη; Ούτε ο πιο σπουδαίος Θεός δε μπορεί να τα νικήσει. Και αν κανείς λέει πως είναι κατακτητής του έρωτα και του χρόνου, έχει μπλέξει σε μια αυτολατρεία καταστροφική και απερίσκεπτη.

Βέρα J. Φραντζή

για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ. 

Cine News 20 Σεπτεμβρίου

Γεια σας! Τι μου κάνετε; Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ με τίποτα! Αν έχετε να μου προτείνετε τρόπους αντιμετώπισης της αϋπνίας είμαι όλος αυτιά!
Τι έγινε το ''κάψαμε''εχθές; Πως περάσατε στην Lady Gaga; Εγώ να δείτε τι έπαθα! Μπέρδεψα τα στάδια! Αντί να πάω στο Ο.Α.Κ.Α πήγα στο Καυτατζόγλειο! Πόσο χαρούμενος είμαι, μα πόσο; Matt Damon & Paul Greengrass επιστρέφουν στον ''Bourne''! Πάμε ρε παιδιά! Τρελαίνομαι! Έχουμε και το πρώτο trailer για το ''Big Eyes'', του Tim Burdon. Ο Σκηνοθέτης ''ζωγραφίζει'' το χρονικό ενός καλλιτεχνικού σκανδάλου!!! ''A Most Violent Year'', o J.C. Chandor επιστρέφει με μια ταινία που θυμίζει λίγο Scorsese..λίγο όμως! Τι θα γίνει ρε παιδιά με το true detective; Θα αποφασίστε για το casting; Νέα ονόματα ακούστηκαν για τη σειρά! Μπείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της σειράς και διαβάστε τα, βαριέμαι να τα γράφω!
Στις 25/09 θα έχουμε μία υπερδραστήρια Πέμπτη, με οκτώ νέες κυκλοφορίες παρακαλώ! Έτσι στις κινηματογραφικές αίθουσες θα δείτε να ξεχωρίζουν σίγουρα το ''Nymphomaniac'' του δογματικού Λαρς Φον Τρίερ, αλλά έχουμε και ελληνικό ενδιαφέρον στην νέα ταινία του Αθανάσιου Καρανικόλα, ''Στο Σπίτι'', το οποίο βραβεύτηκε στην Μπερλινάλε, έχουμε και μια ανεξάρτητη ταινία από την εγγονή παρακαλώ του Φράνσις Φορντ Κόπολα, τι dna είναι αυτό στο σόι; Όλοι με μια κάμερα στο χέρι....Έχουμε και την Αδελφή της Κάρλα Μπρούνι, Βαλέρια, να γράψει, να πρωταγωνιστεί και να σκηνοθετεί την ταινία ''Ένας Πύργος στην Ιταλία'', χαμός! Πως την έλεγαν εκείνη την ελληνική ταινία''Μια Ιταλίδα από Την Κυψέλη'', άσχετο αλλά μου 'ρθε! ''The Equalizer'' περιπέτεια με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, ''The Guest'', να και ένα θριλεράκι στην παρέα μας,''Ο Αξέχαστος μήνας''& ''Το Παιδί με την κουρδιστή καρδιά'', συμπληρώνουν το παζλ των ταινιών που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον σας.
Σήμερα είναι Παγκόσμια ημέρα εθελοντικού καθαρισμού των ακτών – εγώ κατέβηκα στο Φάληρο να ενισχύσω στην προσπάθεια αλλά για να καθαριστεί η περιοχή θέλει δέκα αιώνες και κάτι μήνες οπότε πήγα για τσίπουρα – πρωινιάτικα; - επίσης είναι παγκόσμια ημέρα ελεύθερου λογισμικού, - Linux καλεί Mozilla- over! Πριν πενήντα τέσσερα χρόνια εγκαινιάστηκε στην Θεσσαλονίκη το φεστιβάλ Κινηματογράφου. Ο Γιάννης Σμαραγδής είναι ο τελευταίος Πρόεδρος του φεστιβάλ, ο οποίος και παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στα γυρίσματα της νέας του ταινίας με θέμα την Αμφίπολη έπειτα από προτροπή του καλού του φίλου Αντώνη....το σενάριο θα γράψει ο Άδωνις & την μουσική επιμέλεια η Ευγενία...(θα μπορούσαν όλα αυτά να ισχύουν μη το γελάτε). Μία μέρα σαν και αυτή γεννήθηκε η Σοφία Λόρεν ενώ μία μέρα σαν και αυτή μας ''άφησε'' ο Γιώργος Σεφέρης....
''...Στα λιμάνια την Κυριακή σαν κατέβουμε να ανασάνουμε, βλέπουμε να φωτίζονται στο ηλιόγερμα σπασμένα ξύλα, από ταξίδια που δεν τέλειωσαν σώματα που δεν ξέρουν πια πως να αγαπήσουν...''
Σήμερα στην παράγραφο ''cult & classic'', θα σας προτείνω την πιο φιλόδοξη παραγωγή που ''γέννησε'' ποτέ το κίνημα του γερμανικού εξπρεσιονισμού, την ταινία ''Metropolis'', περισσότερες πληροφορίες για την ταινία όταν την δείτε! Δείτε και κάτι μόνοι σας όλα εγώ θα σας τα λέω!
Μην ξεχάστε να ψηφίστε την καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς! Η ώρα του People's choice award έφτασε για την ευρωπαϊκή ακαδημία κινηματογράφου , όπου μπορείτε να συμμετάσχετε και εσείς για να αναδείξατε την καλύτερη ταινία. Επίσης να πάτε στην ταινιοθήκη της Ελλάδος σήμερα 20/09 και ώρα 21.00 να δείτε την ''Επέλαση των Απάτσι'' και μετά για βρώμικο στην πλατεία! Δύο εκκεντρικοί καλλιτέχνες επιστρέφουν! Ο Ένας από την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου στην Ακτή Πειραιώς σας παρουσιάζει το '' Guantanamo Club'', Ο Τζίμης Πανούσης θα σχολιάσει και θα σατυρίσει όσους πάτε να τον δείτε, και ο άλλος στις 5 Δεκεμβρίου στο γήπεδο Tae KwoDo θα σου πει πολύ απλά ''World peace is none of your business'', O Morrissey σε μεγάλα κέφια! Bigmouth strikes again....
Ατάκα της εβδομάδας που πέρασε: Παιδιά πολλές ατάκες διεκδικούν την ατάκα της εβδομάδας! Ίσως η ατάκα ''Άνγκελα, ο Αλέξης προηγείται δέκα μονάδες, τι να κάνω;'' θα μπορούσε σε έναν ''φανταστικό''κόσμο να είναι πρώτη με διαφορά! Καλό Σαβ/κο, καλά να περάσετε σε ότι και αν κάνετε και καλές νύχτες κινηματογραφικές σε όλους σας.

Π. Πόντικας.

Μόμπι

το όνειρο είναι πάντα το ίδιο. κάθομαι σε ένα πράσινο παγκάκι κάπου σε μια παραλία. δίπλα μου κάθεται μια ξανθιά. τα νύχια της είναι υπερβολικά μακριά και υπερβολικά ροζ. κρατάει ένα κουτάκι μπίρας. χτυπάει το νύχι του δείκτη πάνω στο κουτάκι σαν μετρονόμο. πινγκ-πινγκ.
στο διπλανό παγκάκι δύο ηλικιωμένοι παίζουν ντάμα. ο ένας καπνίζει άφιλτρα, κρατάει  το κόκκινο πακέτο με τη ζωγραφιά της κοπέλας με τις ξανθιές μπούκλες. έχει φυλακόβια τατού στα μπράτσα και μια άσχημη ουλή στο δεξί του μάγουλο. έρχεται μια δεύτερη ξανθιά. έχει βγάλει τον σκύλο της βόλτα. είναι ένας από αυτούς τους μαλλιαρούς σκύλους με τη μπλε γλώσσα.
 η καινούργια ξανθιά κάθεται δίπλα στη ξανθιά-μετρονόμο. ο σκύλος ξαπλώνει κάτω από το παγκάκι.
ο ηλικιωμένος ανάβει τα άφιλτρα το ένα μετά το άλλο. είναι αγχωμένος με τη τροπή της παρτίδας ή με κάτι άλλο. η ξανθιά-μετρονόμος κάνει ένα κλικ προς εμένα για να κάνει χώρο για τη φίλη της. τα γόνατα μας αγγίζονται. η ξανθιά γυρίζει και με παρατηρεί για πρώτη φορά. χαμογελάει και μου συστήνεται ως Τζένη. μου συστήνει τη φίλη της ως Μέλανι. μου συστήνει και τον σκύλο.
-Μό-μπι, έτσι το λέει σπάζοντας τις συλλαβές. είναι τσοου-τσόου. θέλεις μια μπίρα? Μό-μπι σαν τον μουσικό, τον Νεουορκέζο. αυτόν που έχει γράψει το porcelain από το Beach με τον ΝτιKάπριο. ήταν η τελευταία βιντεοκασσέτα που είχαμε νοικιάσει στο εξοχικό των γονιών μου ένα καλοκαίρι. αυτή και το Ποκαχόντας.
η Τζένη μιλούσε με την ταχύτητα του ήχου, ίσως και λίγο πιο γρήγορα. χωρίς το νύχι της να χάνει ούτε ένα μπιτ πάνω στο κουτάκι.πινγκ-πινγκ.
-η Μέλανι λάτρεψε το τραγούδι. είχαμε πάρει και το Λεόν με την Νάταλι Πόρτμαν και τον Ζαν Ρε-νό. όταν νοίκιαζες δύο βιντεοκασσέτες έπαιρνες μια δώρο. εμείς θέλαμε να πάρουμε τον "Ψαλιδοχέρη" με τον Τζόνι Ντεπ. η Μέλανι κι εγώ λατρεύουμε Τζόνι Ντεπ. ο Μίλτος που δούλευε στο βίντεο κλαμπ επέμενε να πάρουμε το Λεόν. ο Μίλτος ήταν καψούρης μαζί μου. πινγκ-πινγκ.
-πολύ καψούρης. έβαζε τις βιντεοκασσέτες σε μια τσάντα και έριχνε μέσα πέντε-έξι σακουλάκια Haribo χωρίς να μας χρεώνει. έτσι εκδήλωνε τον εφηβικό του έρωτα ο γλυκούλης Μιλτιάδης. θέλει να γίνει σηνοθέτης, είχε διαβάσει ότι ο Ταραντίνο πριν γίνει ... you know ο Ταραντίνο δούλευε σε βίντεο κλαμπ. πινγκ-πινγκ. θα γυρίσει μια ταινία μικρού μήκους και μου ζήτησε να παίξω. ο Μίλτος, όχι ο Ταραντίνο. είπε ότι πρέπει να κάνω μια γυμνή σκηνή. μέσα σε μια μπανιέρα. είπε ότι οι ρώγες μου θα κρύβονται από το αφρόλουτρο. θα είναι πολύ καλλιτεχνικό, σαν το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι. δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό.
  ο γέρος με τα τατού έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τη ντάμα και είχε στρέψει όλη τη προσοχή στην ιστορία της Τζένης. απο τον ιδρώτα που σχηματίζοταν στο κούτελο του είμαι σίγουρος ότι την φαντάζοταν στη μπανιέρα χωρίς το αφρόλουτρο.
-δεν με πειράζει λατρεύω το στήθος μου. θα το κάνω, όχι τίποτε άλλο να βγάλω και την υποχρέωση για όλα τα haribo. η Μέλανι κι εγώ λατρεύουμε haribo.
η Μέλανι είναι κωφάλαλη ή πολύ ντροπαλή. είχε βγάλει ένα μπλοκάκι και κάτι σχεδίαζε. κάθε τόσο χάιδευε το τεράστιο κεφάλι του Μο-μπι. προσπαθησα να της αποσπάσω τη προσοχή αλλά ήταν αφοσιωμένη στο σχέδιο της. η Τζένη συνεχίζει ακάθεκτη.
- ο Μίλτος εκνευρίζεται όταν τον λέω Μίλτο. (μιμείται αντρική φωνή) Μιλτιάδη με λένε. είναι λέει ένας ένδοξος αρχαίος στρατηγός ή συνταγματάρχης. δεν θυμάμαι. και μένα με λένε Τζένη. δεν θα μπορούσα όμως να κάνω καριέρα ως Ευγένια. εκτός αν γινόμουν νοσοκόμα ή ... αρχαιόλογος. θα γίνω χορεύτρια, σαν την Νάταλι Πόρτμαν σε εκείνη τη ταινία με τους κύκνους που έχει τη σκύλα μάνα και τρελαίνεται στο τέλος. δεν με πειράζει να αρχίσω με τον κινηματογράφο όμως. ο Μίλτος λέει ότι θα πάμε στο φεστιβάλ της Δράμας. δεν ξέρω που είναι αυτό αλλά ο Μίλτος λέει  ότι θα μου αρέσει είναι βόρια και έχει χιόνι.  η Μέλανι κι εγώ λατρεύουμε χιόνι. σήκω Μέλανι, πρέπει να πηγαίνουμε.
σαν υπάκουο στρατιωτάκι η Μέλανι σηκώθηκε σέρνωντας το λουράκι του Μόμπι. αυτό το κορίτσι με είχε ξετρελάνει με την κατατονική της γοητεία. ήρθε και μου έσφιξε το χέρι  χωρίς καν να σηκώσει  το βλέμμα της. η χειραψία της όμως ήταν σφιχτή και σταθερή, σχεδόν αντρίκια. πήγα να σφίξω και το χέρι της Τζένης και αυτή μου έδωσε το άδειο κουτάκι της μπίρας.
ο γέρος έρχεται και στέκεται δίπλα μου. η Τζένη καθώς απομακρύνονται συνεχίζει να αναπτύσει τις θεωρίες της για τη τέχνη, τους άντρες, τα πολύχρωμα ζελεδάκια, το σύμπαν. ένα σύμπαν που σίγουρα δημιουργήθηκε για να την υπηρετεί και να την ακούει. η Μέλανι δίπλα της βαδίζει σιωπηλή με απαλά βήματα σαν να μην θέλει να πληγώσει τη γή που πατάει. βήματα χορευτικά που ακολουθούν ένα ρυθμό που μόνο αυτή ακούει. δεν αντέχω να την βλέπω να χάνεται. θέλω να τρέξω ξοπίσω της, να της πω ότι λατρεύω κι έγω το χιόνι, να της ζουλήξω το μπράτσο με δύναμη για να ακούσω κάποιο ήχο να βγαίνει από το στόμα της. δεν το κάνω. κάποιες γυναίκες είναι για να χάνονται. για να έχεις μετά μια ζωή να μετανιώνεις που τις άφησες να χαθούν.
κοιτάω τη παλάμη μου και βλέπω το χαρτάκι που ζωγράφιζε η Μέλανι. πριν προλάβω να το ξεδιπλώσω, να διαβάσω το χρησμό της βουβής μάγισσας, ο γέρος το αρπάζει και το κάνει μια μπουκιά. θέλω να τον αρπάξω από το λαιμό να τον αναγκάσω να το φτύσει αλλά το έχει καταπιεί ήδη.

ξυπνάω και κατευθύνομαι στη κουζίνα. πετάω στο μπλέντερ σταφύλια, ένα καρότο και στύβω ένα ρόδι. είναι άγουρο και δεν έχει ακόμα αυτό το έντονο χρώμα πηχτού αίματος. η ματιά μου πέφτει στο τραπέζι. στη μέση του το κόκκινο πακέτο με τα τσιγάρα του γέρου. έχω τέσσερα χρόνια να βάλω τσιγάρο στο στόμα μου αλλά αυτή τη στιγμή λαχταράω ένα. ανοίγω το πακέτο. μέσα του βρίσκω διπλωμένο το χαρτάκι της Μέλανι.
"θα με θυμάσαι όταν ξυπνήσεις?"

Γιώργος Τρίκερι

Καθαριότητα

Η δασκάλα έλεγε
Πάντα
Πως η καθαριότητα
Είναι
Μισή αρχοντιά
Η μαμά σας
Θα κόβει τα νύχια
Ο κουρέας τα μαλλιά
Όσο για το μυαλό σας
Μου δώσαν ειδικό ψαλίδι
Να σας το παίρνω
Πάντα σύρριζα.

Αργύρης Μαρνέρος

Ο Αργύρης Μαρνέρος γεννήθηκε στο Δοξάτο της Δράμας. Τέλειωσε το γυμνάσιο του χωριού του το 1960 και την άλλη χρονιά -σχεδόν με το πρώτο μεταναστευτικό κύμα- φεύγει για τη Δυτ. Γερμανία. Δουλεύει σε διάφορα εργοστάσια και το βράδυ παρακολουθεί μαθήματα γλώσσας. Το 1968 αρχίζει σπουδές Γερμανικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ο χώρος του Πανεπιστημίου και οι λογοτεχνικοί κύκλοι τον φέρνουν για πρώτη φορά σε μια ουσιαστική επαφή με τα ελληνικά λογοτεχνικά ρεύματα. Το 1972 τυπώνει την πρώτη του ποιητική συλλογή «ΚΑΣΤΑΝΑ», και τρία χρόνια αργότερα τον «ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΘΑΛΑΜO». Αμέσως μετά ακολουθεί ο «ΥΠΟΝΟΜΟΣ». Γρήγορα καταλαβαίνει πως τα βιβλιοπωλεία πουλάνε μόνο αυτά που θέλουν τα γνωστά κυκλώματα, γι' αυτό κατεβάζει τα βιβλία του στο πεζοδρόμιο, σε συναυλίες, σε μπουάτ. Το 1977 παίρνει το πτυχίο της Γερμανικής φιλολογίας. Τυπώνει την τέταρτη ποιητική συλλογή του «ΔΙΑΣΤΟΛΗ» και κατεβαίνει στην Αθήνα. Φοιτά στην ανωτέρα σχολή ξεναγών, από την οποία παίρνει το δίπλωμά του το 1978. Από τότε, μέχρι σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα σαν ξεναγός. Την άνοιξη του 198Ο, τυπώνει το «ΗΟΜΟ TOURISTICUS» και την ίδια χρονιά, το φθινόπωρο, την έκτη ποιητική συλλογή του «ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΤΕ». Το 1985 κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή «ΟΙ AΡΧΟΝΤΕΣ». 

βιογραφικό σημείωμα από το www.doxato-athina.gr

ευχαριστώ Φίλη.