έχω έναν ατίθασο πόθο που θέλει να περπατήσει κάτω από τα ρούχα σου, στις υγρές ρωγμές σου.
όταν γράψω την ιστορία της ζωής μου εσύ θα είσαι η ηδονή, η χαρά κι όλα τα νησιά από τα οποία δεν ήθελα να φύγω.
φόρεσε τα πιο όμορφα κουρέλια σου και τα πανάρχαια στολίδια σου
έλα να παρελάσουμε στους έρημους δρόμους
να βρούμε έναν θερινό κινηματογράφο και να χορέψουμε
στην ερειπωμένη οθόνη του
σε μια σεμνή ταράτσα με απλωμένα λευκοσέντονα να αποκοιμηθούμε.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου