-Τα δάκρυα σου φτιάχνουν ωκεανούς. Κολυμπώ και πνίγομαι. Δεν αντέχω να σε βλέπω να πονάς.
-Γιατί με πληγώνεις?
-Γιατί με πληγώνεις?
-Γιατί μ’αγαπάς?
-Γιατί σ’ αγαπώ?
-Με τους άλλους δεν είναι το ίδιο.
-Εσύ μ’ αγαπάς?
-Αλήθεια σ’ αγαπώ.
-Σταμάτα να μας σκοτώνεις.
-Γιατί με σκέφτεσαι τα βράδια?
-Γιατί σε σκέφτομαι τα βράδια?
-Κάθε αναστεναγμός σου με βαραίνει.
-Θέλω να φύγεις.
-Γιατί με χρειάζεσαι?
-Γιατί σε χρειάζομαι?
-Ζεις μέσα μου, ταξιδεύεις.
-Εσύ με χρειάζεσαι?
-Αλήθεια σε χρειάζομαι.
-Θέλω να μην υπάρχεις πια.
-Στο τέλος της μέρας μόνο εσύ έχεις σημασία.
-Γιατί είμαι μονάχα ένα καπρίτσιο σου?
-Γιατί είσαι μονάχα ένα καπρίτσιο μου?
-Δε μπορώ να μην σε λατρεύω.
-Γιατί σ’ αγαπώ?
-Με τους άλλους δεν είναι το ίδιο.
-Εσύ μ’ αγαπάς?
-Αλήθεια σ’ αγαπώ.
-Σταμάτα να μας σκοτώνεις.
-Γιατί με σκέφτεσαι τα βράδια?
-Γιατί σε σκέφτομαι τα βράδια?
-Κάθε αναστεναγμός σου με βαραίνει.
-Θέλω να φύγεις.
-Γιατί με χρειάζεσαι?
-Γιατί σε χρειάζομαι?
-Ζεις μέσα μου, ταξιδεύεις.
-Εσύ με χρειάζεσαι?
-Αλήθεια σε χρειάζομαι.
-Θέλω να μην υπάρχεις πια.
-Στο τέλος της μέρας μόνο εσύ έχεις σημασία.
-Γιατί είμαι μονάχα ένα καπρίτσιο σου?
-Γιατί είσαι μονάχα ένα καπρίτσιο μου?
-Δε μπορώ να μην σε λατρεύω.
-Φεύγω
-Mείνε ...
-Mείνε ...
missA insanE
Very lovely and inspiring poetry.
ΑπάντησηΔιαγραφή