ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΛΕΝΕ ΣΤΗ ΖΩΗ...ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ...ΚΑΙ Μ'ΕΝΑ ΑΧ..ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΙΑΤΙ...ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΜΑΤΩΝΟΥΝ....ΚΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΟΝΤΕ'ΡΘΟΥΝ...ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΣΕ ΣΦΑΖΟΥΝ...ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ ΜΕΣ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ...ΠΟΥ ΑΙΜΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑΖΟΥΝ...ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ...ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΟΝΗ...ΚΑΙ ΤΣΙ ΒΡΑΔΙΕΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ...ΠΩΣ ΠΙΑ ΔΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...ΚΙ ΝΥΧΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΟΝΙΑΣ...ΜΕΣΑ ΣΤΟΥ ΝΟΥ ΤΗ ΣΚΕΨΗ...ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ...ΖΗΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ..
{Ε.Κ.}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου