Κάτι μέσα μου ξεχάστηκε στο δρόμο
κι έμεινε πίσω.
Κάτι μέσα μου είναι ακόμα δεκαοχτώ χρονών
και δεν προσαρμόζεται.
Κοιτάζει γύρω και δεν ακούει.
Και η καρδιά ένα τηλέφωνο που χτυπά
σε ακατοίκητο σπίτι..
ΚΛΕΙΣΤΟ μαγαζί της Κυριακής είμαι.
Απαραίτητος ο καθρέφτης
Να ελέγχω αν είμαι εγώ που μλάω
αν διαβάζω τα χείλη μου σωστά..
Μου είπαν..
προέχει η καρδιά..
Και την σταμάτησαν..
το καλώδιο του τηλεφώνου κόπηκε..
Ο καθρέφτης θρύψαλα
και με κυνηγούν οι βαλίτσες μου..
Αναχώρηση..
Ρουθ Χρυσοχού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου