changes

Μερικές φορές θέλω να επιτεθώ σε κάποιον. Δεν με νοιάζει ποιόν. Κάποιον άγνωστο.
Να τον ρίξω κάτω, και να του φωνάζω «ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ?»... και μετά σκέφτομαι.. γιατί τι?
Επειδή μπορώ και κάθομαι αυτή τη στιγμή ήρεμη στην καρέκλα μου? Επειδή αύριο όποτε το θελήσω μπορώ να πάω μια βόλτα στη θάλασσα? Επειδή μπορώ να βλέπω, να μυρίζω, να ακούω, να νιώθω?
Και μετά τα ξεχνάω όλα, τα πάντα.
Και κοιτάω έξω. Έχει ήλιο... ωραία είναι. Τη γαλήνη του μεσημεριού σπάει μόνο το τιτίβισμα των πουλιών. Και η ηλεκτρική σκούπα της γειτόνισσας, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει πολύ.
Μερικές φορές θέλω να αγκαλιάσω κάποιον. Δεν με νοιάζει ποιόν. Κάποιον άγνωστο.

missA insanE