η πρώτη μου συνταγή

ήθελα τόσο να φάω παγωτό.
αλλά επειδή σταμάτησα το κάπνισμα έχω πάρει μερικά κιλάκια (τα κιλάκια παρ' ότι ακούγονται τόσο χαριτωμένα έχουν το ίδιο βάρος με τα κιλά) επειδή πήγα κι ένα ταξίδι (δεν θα αναφέρω που γιατί θα πεταχτούν τα κορίτσια και θα πουν "αμάν μας έπρηξες μ' αυτή τη Ν.. Υ...."αλλά εσείς από τα αρχικά κάτι θα καταλάβετε και ναι ήταν υπέροχα και ξαναγεύτηκα αυθεντικό Ν..Υ....... κινέζικο και αυθεντική Ν..Υ........ πίτσα και αυθεντικό Ν..Υ........ τσίζκέικ και πήρα μερικά αυθεντικά κιλάκια παραπάνω.
   οπότε τώρα προσέχω τη διατροφή μου.
οι σκληροί άντρες ποτέ δεν κάνουν δίαιτα. τώρα νομίζω οι σκληροί άντρες δεν γράφουν συνταγές στα μπλογκ τους αλλά πρέπει να το κοιτάξω στο καταστατικό.
   anyway (το anyway καταλαβαίνετε από που μου έμεινε κατάλοιπο) ήθελα κάτι γλυκό και δροσερό. πήρα λοιπόν (προσοχή από εδώ αρχίζει η συνταγή) μια μπανάνα και την έκοψα ροδέλες, δυο φέτες πεπόνι και τις έκοψα κυβάκια, τα έβαλα σε ένα βαθύ πιάτο. πήρα ένα κεσεδάκι πρόβειο γιαούρτι (οι σκληροί άντρες μόνο πρόβειο γιαούρτι τρώνε. τοτάλ, κομπλέτ, παρλαπίπ κ.τ.λ δεν θεωρούνται γιαούρτια.) το έριξα πάνω στο μπανανοπέπονο. πρόσθεσα δύο κουταλιές μαρμελάδα φράουλα (δυο βαζάκια έχουν μείνει στο ψυγείο, ένα μαρμελάδα κι ένα μουστάρδα, όποτε η επιλογή ήταν εύκολη). θρυμμάτισα μια (σκληρή, αντρίκια) χούφτα καρύδια από πάνω και χιόνισα λίγη κανέλα. το έβαλα στη κατάψυξη όση ώρα μιλούσα με τη Χριστίνα στο τηλέφωνο, κανένα δεκάλεπτο υπολογίζω.
   αυτό ήταν, σκόπευα να το βγάλω φωτογραφία αλλά το έφαγα. οπότε έβαλα τη φωτογραφία ενός σκληρού άντρα (πόσο σκληρός? ρωτάς. το 1972 έδειρε τον Τσακ Νόρις).

αυτά, πάω να δω 30Rock.

Γιώργος Τρίκερι