σβήνω το φως και ψάχνω στο φεγγάρι να σε βρω.
έχω κορνιζάρει το γέλιο σου να μου κρατάει συντροφιά.
στο τηλέφωνο δεν τολμώ να ξεστομίσω τις ρομαντικές μου αηδίες που σε εκνευρίζουν. εδώ όμως είμαι ελεύθερος, εγώ και οι λέξεις να χορεύουμε στο ρυθμό της απουσίας σου μέχρι οι άνεμοι της λογικής να μας σκορπίσουν στους σκοτεινούς δρόμους της λήθης.
το κορίτσι των ονείρων μου εξαφανίζεται το πρωί όταν ξυπνάω ...
sleepless in soulpie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου