Echo and Narcissus. John William Waterhouse |
Υπάρχουν έρωτες σαν γρανιτένια βουνά
σαν πάρκα ατέλειωτα με ανθρώπους να πηγαινοέρχονται με σφεντόνες παιδικές στα χέρια.
Σαν κάστρα τόσο ψηλά που τα σύννεφα αγκαλιάζουν
σαν βαρκούλες χάρτινες που κολυμπούν αμέριμνα.
Κι άλλοτε σαν θάλασσες μεσόγειες ή ατλαντικές.
Σαν κινούμενη άμμος που τρώει όλα που χεις στο κρανίο φυλαγμένα.
Είναι πολλά τα πρόσωπα του έρωτα
αλλοίμονο αν ήταν ένα!
Κι αλλοίμονο και σε σένα αν με ένα πρόσωπο σου θες να τους γευτείς.
Αν όμως πέφτεις από τον ένα στον άλλο ώσπου να σβήσεις το τσιγάρο σου
αν όλους αυτούς λες, βαθιά τους ερωτεύτηκα
τότε ανάγκη είναι να ανοίξεις το παράθυρο να μπεί αέρας νέος..
Και να κοιτάξεις μέσα σου ,αν τελικά μονάχα με τον έρωτα είσαι βαθιά ερωτευμένος
ή με σωσίες σου φεγγαρόφωτους που διψάνε για μέλι...
Θέλω απλά να πω
από τους κόκκους τους άπειρους της άμμου ένας θα διαλέξει να θαμπώσει τα μάτια σου
ή έναν θα διαλέξεις...
Πόπη Συνοδινού
επισκεφτείτε τον κόσμο της Πόπης: http://popsyn.blogspot.com/
ο προσδιορισμός του γρανίτη τι θέλει να αποδώσει?
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτα απο ολα ευχαριστω πολυ τον Γιωργο μου για την ζεστη φιλοξενια του παλι. Δευτερον αχ, ειμαι τοσο ασχετη να παρει ,που δεν ξερω να απαντησω εκει, για αυτο θα πω στην Εμιλυ απο εδω πως ηθελα να αποδωσω την εννοια της δυναμης χρησιμοποιωντας την λεξη γρανιτης...φιλια Γιωργο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή