Μάγισσες

Μια φορά κι έναν καιρό ήσουν εσύ. Μια φορά ήσουν εσύ κι εγώ έναν καιρό περιμένοντας. Δεν έχει συνέχεια το παραμύθι.. ή μήπως έχει; Άνθισε από τα πόδια μου και προς τα πάνω αναρριχώμενη σαν κισσός η αφεντιά σου κι είναι σαν να σε έχω αγκαλιά.. έτσι άρα θα μυρίζεις; Σε άγγιξαν κι εσένα οι μάγισσες που ξεμυαλίζουν τα κορίτσια; Μόλις σε είδα ένιωσα στον σβέρκο μου ένα παγωμένο υγρό ραβδί και μια ανάγκη ανυπόφορη να πέσω μέσα στα μάτια σου σαν σε κενό... μόλις σε είδα άρχισε να τρέμει το σώμα μου σαν φύλλωμα στου καιρού το ανέμισμα.. μόλις σε είδα..
Περιμένεις τις λέξεις μου..
περιμένω εσένα..
η προσμονή σου σε ομορφαίνει άραγε κι άλλο;
Κι εγώ που δεν μπορώ να σταματήσω να σου γράφω;
Φτιάξε μου ένα τσάι να σου χαρίσω το φιλί μου...
κι όποια μεθύσει περισσότερο..
κερνάει..

Δ.Π.Β.