SOULPIE

κάθε φορά που ξυπνάω ανοίγω τα μάτια.
Να βεβαιωθώ οτι υπάρχει ο κόσμος γύρω μου. Όπως έχω δηλώσει, σκοπεύω να ζήσω για πάντα. Απλώς έχω ψιλοεπηρεαστεί απ΄ ολη την επικρατούσα καταστροφοπαπαρολογία.
Έρχεται το 2012 ... έρχεται τσουνάμι ... πτωχεύει η Ελλάδα (ο πατέρας μου έλεγε "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, μόνο οι έλληνες." και μετά πέθανε στην αγκαλιά μου, αφηνόντας πίσω ένα χαμόγελο κληρονομιά να το μοιραστώ με τα αδέλφια μου).
Μη μου αγχώνεστε.
Τίποτα δεν πάει χαμένο σ΄ αυτο το απέραντο σύμπαν.
Ένα παγουράκι με τον Snoopy που μου είχε φέρει η θειά μου απο την Αμέρικα που το παράτησα, αφηρημένος, κατω απο ένα δέντρο στην Επίδαυρο σε μια σχολική εκδρομή, το βρήκα σε πάγκο μικροπωλητή στο Μοναστηράκι.
Την πρώτη μου μεγάλη αγάπη, την είδα μετά απο χρόνια στη πλατεία Νέας Σμύρνης να  σπρώχνει ένα καρότσι με δίδυμα πιτσιρίκια κι έναν άντρα που την κοιτούσε στα μάτια.
Ή ξέχασα τι ήθελα να πω ή το είπα ήδη.

Γιώργος Τρίκερι.