Jazzmine says...........Tα Στοιχεία.

Κομήτες απ τη μυθική Ρωσία εκρηγνύονται μέσα μου σταγόνα - σταγόνα.

Τα χείλη μου καίνε σαν τη φωτιά που χουν ανάψει οι τσιγγάνοι πέρα απ' τις γέφυρες..

Τα χέρια σου στις τσέπες καθώς σκύβεις πάνω μου να μεταλάβεις το μερτικό σου απο τις φλόγες.

Τι ήθελα να πω ξέχασα, τι κρατούσα, στο πάτωμα κυλούν τα κλειδιά μου, το κινητό, το μπουφάν..

Είμαι κομμάτια, κομμάτια που ξανακολλάς σα Θεός στο μισοσκόταδο..

Κάθε φορά ευγνωμονώ τη σιωπή που μας σκέπασε, για τα τόσα που δεν είπαμε..

Κάθε φορά που με φιλάς ζωντανεύεις μια ιστορία όλων αυτών που δεν πρόλαβαν να συναντηθούν, μια ιστορία τόσο δική τους όσο και δική μας.

Κάθε φορά που μ' ακουμπάς τινάζεις από πάνω μας ένα βότσαλο χρόνου και μας ξαναβαφτίζεις στις ζωοδόχες πηγές..

Στο αγιασμένο Νερό.

Στο Μέταλλο.

Στην Απουσία.

Στο ζωντανό Ξύλο.

Στο Νοτιά.
Στην Ανάσα σου.

Στην παλλόμενη Γη.

Στη Φωτιά.

Πάντα, τελικά, στη Φωτιά.

Αυτό είμαι για σένα.

Φως χωρίς όρους και χωρίς ορισμό.

Jazzmine, just a flower