25

Μαθε να ερωτεύεσαι το τίποτα και θα ερωτευθείς τα πάντα.                                                 
                                                              Γιάννης Λιάτσικας

(για τις Χριστίνες, τους Χρίστους, τις Μανωλίες, τους Μανώληδες κι όλους εμάς που χρησιμοποιούμε ακόμα νερομπογιές κι ακούμε το κρυφό τραγούδι της φυσαρμόνικας.)

   Τι κι αν τα μαλλιά μου είναι απαίσια, τι κι αν δεν βρίσκω τα κλειδιά μου?
Έβαλα λίγο μέλι πίσω απο τα αυτιά και μια χούφτα γιασεμιά μέσα στο μποξεράκι. Φόρεσα κάλτσες σιδερωμένες χωρίς τρύπες, μέρα που είναι.

   Γιώργο με λένε και Γιώργη και Γιαννάκη.

Μπήκα στο τραμ με τις χοντρούλες και μετά στο μετρό με τους χιονάνθρωπούς. Σε ένα ζαχαρένιο τούνελ μπήκαμε και χάθηκα ολότελα.

Ένα αόρατο μπλου τουθ μου ψιθύριζε «βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση» «βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση».
Δεν καπνίζω πια, τα ναρκωτικά τα χρειάζομαι όσο χρειάζεται ο θεός τα χρήματα που του δίνετε. Σεξ κάνω μόνο κάτω απο δέντρα και μέσα σε λίμνες με γυναίκες πολύχρωμες σαν πεταλούδες, αργές σαν σαλιγκάρια, σκοτεινες σαν ...
«βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση».
Επέμεινε η αόρατη φωνή.
Το μόνο προσωπικό μου αντικείμενο είναι ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που ξέχασα να τραβήξω ότα τα μαλλιά μου ήταν πανέμορφα και μεταξένια. Όταν μου έπλεξες εκείνο το πουλόβερ που πιάστηκε στην αγριοτριανταφυλλιά και μου έσωσες τη ζωή.
   Ένα ευγενικό παλληκάρι σε αναπηρική καρέκλα μου έτεινε το χέρι του. Μου πρόσφερε μια φωτογραφία του στην οποία ήταν ντυμένος Ζορρό.
  Ένα ωμέγα κι ένα ήτα ήταν κεντημένα στο καπέλο του δίπλα στο ζήτα.
   Κάπως έτσι λύθηκε η εξίσωση. Χωρίς να κάνω επιβεβαίωση γιατί μ’ αρέσει να ζω επικινδύνως , κάθησα και στα έγραψα να τα διαβάσεις εκεί στη κρύα γη που έισαι, να μετανοιώσεις που δεν χτύπησες το δικό μου όνομα τατού αλλά να χαρείς που τα λαγόνια μου μυρίζουν γιασεμί.

Γιώργος Τρίκερι

Υ.Γ. zorro σημαίνει αλεπού. Γιώργο με λένε και Γιώργη και Γιαννάκη ...

νόστος

είσαι μια άλλη Ελλάδα
αρχαία
με βράχους ιερούς
χάλκινα δάκρυα
κοσμούν τα μαλλιά σου
ήλιοι μακρινοί προσκυνούν την ομορφιά σου.
περπάτησα τα λιμάνια σου
σαν αδέσποτος σκύλος
σαν μεθυσμένος ναύτης
δεν γνωρίζω γράμματα
δεν μπόρεσα να διαβάσω
το "καλημέρα, σ'αγαπώ"
που έγραψες στην άμμο 
εκείνο το καλοκαίρι.
τώρα σε γαίες ξένες
παλεύω με τους χειμώνες.

Γιώργος Τρίκερι.

Diola Lune

Δεν έχουμε ζήσει ούτε όταν το ρεμπέτικο γεννήθηκε, ούτε όταν το swing και το tango έδινε ρέστα στα βινύλια 78 στροφών. Ψάξαμε να βρούμε τι θέλουμε να πούμε. Να ξεσκονίσουμε μουσικές βιβλιοθήκες; Ή να δούμε πως γεννιέται μέσα από τα παλιά το νέο, το φρέσκο, το δικό μας;
Έτσι λοιπόν κατέληξε ο Βαμβακάρης να συνοδεύει τον Αττικ και χέρι χέρι να μας οδηγούν σε ένα ξέφρενο πέρασμα στον χρόνο από το 1900 μέχρι το 1950- αποκλειστικά.
Δεκαετία τη δεκαετία, τραγούδι το τραγούδι. 
Καθένα με την ιστορία του. 
Καθένα μια ιστορία.
Frank Sinatra και Δανάη Στρατηγοπούλου, Edith Piaf και Τόνυ Μαρούδας. Όλοι μαζί στο ίδιο καζάνι βράζουν. Όλοι έλεγαν για έναν ΕΡΩΤΑ. Και μιαν ΑΓΑΠΗ. Αυτά που άφησαν και σε μας για να τους τραγουδάμε στο σήμερα.
Diola Lune: Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου- Ιωάννα Λέκκα
Ακορντεόν: Αντώνης Σταύρου
Κιθάρα: Μιχάλης Μαζής

Ted...

... Αλήθεια πως θα σας φαινόταν ένα άτακτο, αθυρόστομο, χνουδωτό αρκουδάκι που πίνει, ''χουφτώνει'' και καπνίζει μαριχουάνα; 
Αποτέλεσμα μιας ευχής που έκανε ο John, ένα παιδάκι μοναχικό και αδύναμο να ενταχθεί σε οποιαδήποτε παρέα, είναι ένας αρκούδος, ο Ted, που μεγαλώνει μαζί με το παιδάκι, που γίνεται άντρας και συνεχίζει να έχει τις αδυναμίες που είχε και όταν ήταν μικρός!
Ένα ''παραμύθι'' που συνδυάζει live action και CGI για όλους όσοι δεν θέλουν να ξεχάσουν το σκανδαλιάρικο παιδί μέσα τους και να θυμηθούν λίγο την εφηβεία τους!
Καταιγιστικοί ρυθμοί, ''βρώμικοι'' διάλογοι, και μια πολύ εύστοχη κριτική ματιά πάνω στα τεκταινόμενα της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας!
Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ''ενήλικες'' κωμωδίες εδώ και καιρό, και σίγουρα μια εξαιρετική κινηματογραφική επιλογή για μια πολύ ευχάριστη χριστουγεννιάτικη βραδιά...
Από τον Σεθ ΜακΦάρλεν, δημιουργό της πολυβραβευμένης με ΕΜΜΥ τηλεοπτικής σειράς Family Guy, μια ανατρεπτική κωμωδία φαινόμενο με τους Μαρκ Γουόλμπεργκ στο ρόλο ενός αιώνιου έφηβου και της ''καυτής'' Μίλας Κούνις στο ρόλο της υπομονετικής συντρόφου!!
...Thunder buddies for life, right, Johnny? … Fucking right...
Π. Πόντικας...

recycled orchestra

In Cateura, Paraguay, a town built on a landfill, the music teacher and orchestra director set up a music program for kids, but they had a problem: no instruments. That problem was solved when they were shown a violin made out of garbage. Today, they have an entire orchestra made from recycled instruments. To find out more, check out the Landfill Harmonic Movie page.

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Αξιοποίηση και Χρήση του Παραμυθιού στην εκπαιδευτική διαδικασία»,
Εργαστήριο για εκπαιδευτικούς στη Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου



Ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με θέμα: «ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ: Αξιοποίηση και Χρήση του Παραμυθιού στην εκπαιδευτική διαδικασία», διοργανώνει η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π. Φάληρο, είσοδος από οδό Πεντέλης 11).

Το πρόγραμμα που επιμελείται ο κ. Γιώργος Ευγενικός, είναι βιωματικό και πραγματώνεται με «εργαλείο» το ίδιο το παραμύθι.  Απευθύνεται σε νηπιαγωγούς, δασκάλους, αφηγητές, ηθοποιούς, αλλά και σε κάθε φίλο του παραμυθιού. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επιλέξουν μία από τις παρακάτω ημερομηνίες:
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 16:30 – 20:30 ή Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 11:00 – 15:00

Στόχος του προγράμματος είναι να προσφέρει στους συμμετέχοντες γνώσεις σχετικές με την αξιοποίηση του παραμυθιού στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ένας απ’ τους βασικούς άξονες εργασίας θα είναι η μορφολογία του παραμυθιού και η βήμα προς βήμα πορεία από την επινόηση ιστοριών, στην αφήγηση και τη δραματοποίησή τους.

Σημειώνεται ότι η είσοδος είναι ελεύθερη, απαραίτητη είναι όμως η δήλωση συμμετοχής (και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων) στα τηλέφωνα της Βιβλιοθήκης 210 9469631 και 632 (Δευτέρα έως Πέμπτη 09:00–20:00, Παρασκευή και Σάββατο 09:00–16:00).

Στους συμμετέχοντες θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης.

(Ο κ. Γιώργος Ευγενικός είναι ηθοποιός, αφηγητής, διευθυντής της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών και δάσκαλος θεάτρου και αφήγησης)

http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=400

a cure for melancholy

I've always spent more time with a smile on my face than not, the thing is, I don't write about it.

Robert Smith

love affair loop

it's you
it's you
it's only you
you know it's only you
it will always be you
only-only you
I promise
I swear
I double-promise
it's you.
ok
I lied
it wasn't really you
don't leave
it could be you.

Giorgos Trikeri

hello friend

   
I have returned to a strange Greek reality which I m trying to decipher. but it is a familiar reality, soothing in a way. the funeral was a lovely affair which I am certain my mother would have enjoyed (or did she?). schoolmates of hers from seventy years ago showed up, boys who were in love with her still carried their adoration in their old eyes. Trikeri has now become the home she never had.
   Athens is a sad poor city. Its children still find the strength to smile and dance. I swim, I write, I do something that doesn't sound like singing but is. my friend George still insists that his guitar, a cello and my voice could change the weather. you know maybe I am the one who should stand up and do something about it. miss your laughter.

Giorgos Trikeri

charliemj94@gmail.com

I'm looking for ...

Αυτά τα μποτάκια τα φόρεσα τόσο πολύ που κατέληξαν τρύπια στα σκουπίδια, διότι δεν έπαιρναν πλέον άλλη επιδιόρθωση.
Περπάτησαν στο ΑΝ, σε αμέτρητες συναυλίες, σε όλη την Ελλάδα πήγαν και με κράτησαν όρθια μεθυσμένη πάνω στη σκηνή, ταλαιπωρημένη, στενοχωρημένη, αποκαρδιωμένη.
Είχαν κάτι το μαγικό, τα φορούσα και ήμουν εγώ, λες και ήταν φτιαγμένα για μένα. Δεν ήξερα από που είχαν έρθει, δεν ήξερα αν ήταν της μόδας ή ακριβά.
Τις κοντές αυτές μπότες μου τις είχε χαρίσει η Τέτη, ήταν φτιαγμένες στο Mexico για χάρη μιας Τεξανής εταιρείας της NOCONA, που ακόμα φτιάχνει κάποιες από τις καλύτερες καουμπόικες μπότες στην Αμερική.
Όταν τις φορούσα πολλές ώρες πονούσαν οι καμάρες των ποδιών μου γιατί το καλούπι τους ήταν κάπως μυστήριο, σαν εμένα.

Τις ψάχνω, δεν φτιάχνονται πια, αλλά αν κάποιο παιδάκι έχει ένα ζευγάρι NOCONA 8,5 ή 9 νούμερο (39 δηλαδή ή 40), τις πήρα ήδη.
Δεν έχω φορέσει άλλο παπούτσι σαν κι αυτό, από τότε.

L Evi Hassapides Watson

Jazzmine says........piece of a wish

είσαι τόσο όμορφος που θέλω να σου θρυμματίσω την καρδιά
να τσακίσω τα μακριά σου δάχτυλα και να τα κάνω σκόνη
να κομματιάσω το αγγελικό σου γέλιο και να μην ξαναντηχήσει πουθενά στον κόσμο
 
θέλω να περπατήσουμε μαζί, πολύ μακριά και τα πόδια μας να τσαλαβουτάνε σ' ακτές σκεπασμένες πληγωμένα πουλιά.
 
να σκεπάζεις τα μάτια σου και τα φτερά να σου μαστιγώνουν τα πόδια
 
θέλω να με κρατάς όταν πίσω μας θα σβήνει το φως κι εγώ θα σ οδηγώ στο σκοτάδι.
 
δε θέλω την ευτυχία σου, τη χαρά σου, τη γαλήνη σου,
 
θέλω να είσαι ανήμπορος και χαμένος, 
χωρίς ανάμνηση καμιά, 
χωρίς ελπίδα, 
γατζωμένος απ' την απελπισία..
 
θέλω να σε πληγώσω τόσο βαθιά..ν' αφήσω μια πλατιά παλάμη έρεβος μέσα στην ψυχή σου με τ όνομα μου, 
έτσι που καμιά φωτιά ποτέ να μην σε ξαναζεστάνει..
 
θέλω να πληρώσεις για την αποκοτιά της λάμψης σου.
 
θέλω να τραυματιστείς θανάσιμα που σκόρπισες την ομορφιά σου τόσο ανενδοίαστα μπροστά μου.
 
θέλω να σε καταραστούν οι Θεοί,
που σ ερωτεύτηκα.




jazzmine @ dark

sleepless on the moon

write write !!
she says
wrong yoi got it all wrong.
you' re there dancing with your teddy bear all high and mighty stuck on each other, posing for your magazines.
I' ve been to the moon and let me tell you, it' s got a dark side.
lost sailors live here stoned on drugs you never heard of.
Mexican aslan it will get you horny if you' re with a girl, but if you' re in front of the mirror for too long you' ll discover the word Suicide slashed on your chest. you won't even know, it's your hand holding the razor.
clowns deported from earth for making the audience depressed live here. they had to leave wives and children behind.
Syd Barrett dropped in one time but it was too creepy, too bizarre for him so he flew back home.
Major Tom gave him a ride.

-how can you stand it here? he asked throwing stuff in his suitcase.
-a girl I knew, drowned in a river I dreamt one night
-oh, I see.
his eyes did shine like a deer's on headlights.
-you know I' ve been insane for so long. it never gets easier.
-you should try falling in love.
-i think that's how it started.
it was my turn to say "oh, I see".
loud bang on the door.
the Major entered, completely dazed but so handsome in his uniform.
-gentlemen, our vessel is ready to jitterbug earthbound and you are invited.
-I see you' ve been hanging out with the sailors, Major.
-yes, indeed. fine lads they are and very generous with their stash.
-you' re sure, you' re in a condition to travel, Major?
-hey, I don' t have to drive. all I gotta do is fly.
he blinked his green eye, his blue one smiling at me.
-will you be joining us?
-no sir. I gotta feed the clowns and make sure the sailors don' t take off their gravity boots when they start dancing.
-a man' s gotta do what a man gotta do. I 'll be back next month with the supplies. let' s go, Pink.
-I told you a thousand times not to call me that.
-don' t be a sourpuss. I' ll let you play with the lasers. I know you love it when they go crazy once we reach the speed of light.
Syd smiled.
I offered to help with the suitcase but he waved me off. he took a book out of his back pocket and handed it to me.
-a parting gift, he said in his shy voice. a turkish baglama player we jammed in Rabat with, gave it to me. they' re poems by a guy called Kavvadias. just don't read "the knife". it might put ideas in your head.
they walked off bickering like school boys.
I laid on the double bed and started reading about a man who bought a knife.

Giorgos Trikeri 
for Evi Hassapides Watson

to learn more about Nikos Kavvadias: http://en.wikipedia.org/wiki/Nikos_Kavvadias

the Erinyes wept

today I will do nothing.
I will look at the ladder but not climb it.
I will dip potato chips into honey, only because it's stupid.
I will not think of my favourite things because I will start thinking of you.
I will not sing, dance or cook.
I will drink the ginger ale my mother left behind,
a mother I might or might not see again.
I will not fall in love with a beach volley player
no matter how pretty, sensitive or sexy she is.
when I read the book of my life today will be an empty page.
neither happy nor sad
just empty.

Giorgos Trikeri

freewheeling

Artist Sue Austin has used a wheelchair since 1996. Instead of allowing her circumstances to hinder her art, she uses it as a vehicle — so to speak.

Austin has created, with the support of diving experts, an underwater wheelchair outfitted with a propeller and fins that allow her to steer. With it, she gracefully hovers through the deep ocean, mingling with fish and flying past coral reefs. The wheelchair is equipped with a clear fin, making the artificial device seem slightly less out of place in the serene ocean.

On her website, Austin discusses how she uses her art to challenge the perception of wheelchairs and disabilities:

“My studio practice has, for sometime, centered around finding ways to understand and represent my embodied experience as a wheelchair user, opening up profound issues about methods of self-representation and the power of self-narration in challenging the nexus of power and control that created the ‘disabled’ as other.”

Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρίν

Να θυμάσαι κάθε άνθρωπος που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά, κάτι έχει χάσει. Χρειάζεται πολλές πρόβες για να είναι ο εαυτός του. Μπορεί ο κόσμος να ξεκίνησε με τον άνθρωπο, αλλά μάλλον θα τελειώσει χωρίς αυτόν.
Κάθε άνθρωπος είναι μια παραλλαγή του εαυτού του. Ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει η ίδια η ζωή είναι ένας ανελέητος καθρέφτης του τρόπου που εσύ αντιμετωπίζεις τη ζωή. Αν έχεις χάσει την ψυχή σου, τότε ίσως έχει μείνει λίγο ακόμα ψυχή για να χάσεις...και το ξέρεις...
Ο Χριστός πέθανε, ο Μωάμεθ πέθανε, ο Ναπολέων πέθανε και εγώ εδώ που τα λέμε τώρα τελευταία δεν αισθάνομαι και πολύ καλά! Αν μπορούσα να κάνω τα μικρά ψάρια να μιλήσουν!Πως γίνεται να είστε όλοι ΤΟΣΟ λίγοι,και εγώ να είμαι ΤΟΣΟΙ πολλοί...Αν διέθετα λίγη ταπεινοφροσύνη...
Όλα πωλούνται. Η Αγάπη, η τέχνη, ο πολιτισμός, ο πλανήτης, εσείς, ΕΓΩ..Δεν έμαθα και τίποτα. Έτσι δεν έχω να ξεχάσω και τίποτα. - Πόσες μεραρχίες έχει ο Πάπας; - Έκανα παρέα με πολιτικούς, διανοούμενους, πόρνες, ποιητές, δεν με ενδιέφεραν τα μυστικά τους, αλλά οι εξομολογήσεις τους. Άραγε που θα βρω περισσότερες απαντήσεις; Το αίμα θα αποκαλύψει!
Έχω κάνει τόσα λάθη Κύριε Γκρίν, δεν χρειάζεται να σας δώσω συμβουλές. Δεν θα σας εξαναγκάσω! Κάποτε είδα ένα περιστέρι να πέφτει από το κλαρί...Να είμαι τόσο δυνατός, αλλά τόσο μόνος...Το Λίβερπουλ μπορεί να είναι πολύ μουντό και μοναχικό τα Σαββατόβραδα, και είναι ακόμη Πέμπτη πρωί κύριε Γκρίν...
Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται! Πείνασα! Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε. Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε! Οι επισκέπτες πάντα σας δίνουν χαρά, έτσι δεν είναι Κύριε Γκρίν; Μερικοί όταν έρχονται, άλλοι όταν φεύγουν. Αν δεν μπορείς να πεις κάτι καλό για αυτούς, παρακαλώ, να το ακούσω!
Πολιτικός δεν είμαι, ηθοποιός δεν είμαι, αλλά αποσύρθηκα εγκαίρως από την δουλειά μου. Η εμμονή με τη συνέχεια και τη συνέπεια επιβραδύνει την πρόοδο. Η γυναίκα μου έγινε φεμινίστρια σαν εναλλακτική λύση ώστε να γίνει μαζοχίστρια.

Δεν διαλέγουμε τα πράγματα που μας συγκινούν. Είναι μύθος, οι πελάτες ποτέ δεν ξέρουν τι θέλουν. Όποια πλευρά και αν διαλέξεις, να ξέρεις ότι θα κατηγορηθείς. Καλό, γρήγορο ή φθηνό. Πάντα διάλεγε δύο. Ένα είναι το σίγουρο, όσοι παραπλανιούνται, χάνονται. Ελάτε, ποτέ δεν είναι αργά να ανακαλύψουμε έναν καινούργιο κόσμο.
Θα τα πούμε την επόμενη Πέμπτη, μέχρι τότε να είστε καλά.

Π. Πόντικας.

still a drama queen

I envy young men.
their ability to fall in love.
their belief that lovesongs hold some universal truth.
their ability to be crushed by the love they fell into.
their innocence.
their anger.
their skin.
the way they look in the pictures holding their girl
like they will hold her forever.


I envy myself from thirty years ago.


Giorgos Trikeri
charliemj94@gmail.com 

Δίδυμες Φλόγες

Θαρρώ πώς οι δείκτες του ρολογιού έχουν κολλήσει. Τα απομεινάρια της μαρμελάδας φράουλας ίσως.

Κόκκινη.

Σαν το χρώμα της αγάπης. Κάποιες φορές είναι και μαύρη. Σαν άβυσσος που σε ρουφάει. Σου σκίζει το δέρμα, και σου συνθλίβει τα κόκκαλα. Πονάει η αγάπη. Πονάει να ξέρεις ότι το «είναι» σου μοιράζεται.

Οι δείκτες του ρολογιού με κοιτούν αυστηρά. Ίσως περιμένουν να τους μετακινήσω εγώ.

Σηκώνομαι στις μύτες. Δεν τους φτάνω.

Το τηλέφωνο χτυπάει. Δεν το προλαβαίνω. Ποτέ δεν το προλαβαίνω όταν πρέπει. Το κοιτάω. Δεν ξαναχτυπάει.

Λένε πώς υπάρχουν 3 είδη αδελφών ψυχών. Τα πρώτα δύο είναι συμβατά. Το τρίτο είδος εμφανίζεται λίγο πιο προβληματικό. Λένε πώς οι άνθρωποι που μοιράζονται αυτό το δεσμό, κάποτε ήταν ένα, και κάποια στιγμή διαιρέθηκαν σε 2 μέρη, πλήρως ίσα και αντίθετα μεταξύ τους.

Δυστυχώς είναι η πιο έντονη και δύσκολη μορφή αγάπης και συνήθως διαλύεται αφήνοντας και τα 2 μέρη… μισά.

Τα συμπεράσματα δικά σας (σου).

missA insanE

http://fragmentsofentropy.blogspot.gr/

thanx Vasilli

50 years ago, at the height of the Cuban Missile Crisis, second-in-command Vasilli Arkhipov of the Soviet submarine B-59 refused to agree with his Captain's order to launch nuclear torpedos against US warships and setting off what might well have been a terminal superpower nuclear war.

The US had been dropping depth charges near the submarine in an attempt to force it to surface, unaware it was carrying nuclear arms. The Soviet officers, who had lost radio contact with Moscow, concluded that World War 3 had begun, and 2 of the officers agreed to 'blast the warships out of the water'. Arkhipov refused to agree - unanimous consent of 3 officers was required

His story is finally being told - the BBC is airing a documentary on it.

Raise a glass to Vasilli Arkhipov - the Man Who Saved the World.

Source: The Idealist

The Ring..

Μια αμερικάνικη ιστοσελίδα προκήρυξε προ καιρού διαγωνισμό για την πιο ωραία ιστορία απαλλαγής από βέρα, μετά από διαζύγιο.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι υποψηφιότητες περιλάμβαναν βιαιοπραγίες κατά της βέρας.

Η μόνη από την οποία απουσίαζε η δριμύτητα, ήταν εκείνη μιας κοπέλας που έδεσε τη βέρα της σε ένα μπαλόνι με ήλιο και το άφησε ελεύθερο να αναληφθεί στους ουρανούς..

Ήταν πολύ θετική η σκέψη της να εξοστρακίσει στους αιθέρες το πρώην σύμβολο αιώνιας δέσμευσης και νυν πόνου της, και συγχρόνως να το μεταβάλει σε γούρι για τον άγνωστο που θα το βρεί τυχαία κάπου, κάποτε στο έδαφος..

απόσπασμα απ' το άρθρο του Γιάννη Κωνσταντινίδη "Βέρα στο Δεξί. Ένα περίπλοκο ρεπορτάζ για ένα απλό δαχτυλίδι" στην Athens voice

μέσα στα μάτια

σαν σε κοιτάζω μέσα στα μάτια

γίνεται ο κόσμος τόσο πλάτυς

κ άλλες φορές είναι κομμάτια ,είναι σκοτάδι, είναι πληγή...

μέρες που τρέξαν μεσ'τα δωμάτια

στίγμες που γίναν φωτιά και σιωπή ,μα μεσ΄τα χέρια σου εγώ ανασαίνω

κι άλλοτε πάλι μου φεύγει η πνοή...

Μαζί σ'ενα σώμα υπάρχουμε ακόμα,

υπάρχουμε ακόμα σαν τέλος κι αρχή,

μα πες μου σταλήθεια αν τα δεσμά μας

είναι τα καράβια που χες ονειρευτεί

κ αν οδηγούν στης ψυχής τα παλάτια

ή μήπως έχουν κ αυτά γελαστεί.

Μέσα στα μάτια είναι τα παλάτια,

που γίναν κομμάτια και ψάχνουν μορφή...

Άννα Τσαμ Αναστο.

(19 και κάτι μηνών)

dirty love

dirty love on a table on the grass

dirty love and a cup of tea on a table on the grass

dirty love, a cup of tea and my pocket knife on a table on the grass

dear friends enjoy their tea and biscuits* on the grass. dirty love is unspoken but omnipresent

* "bisküvi petit beurre kakaolu" courtesy of my friend Medet Zorer.

... to be continued

what my camera saw in New York

da house

terrible storm last night, pumpkins falling out of the sky in millions. nice and sunny today

a harmless way to worship the devil. eat his donuts.

σαβουρογάμης ή σαβουρομπήχτης.

   

σαβουρογάμης και σαβουρομπήχτης. Προσοχη δεν ειναι το ιδιο,υπαρχει λεπτη εννοιολογικη διαφορά:

Σαβουρογάμης ή αλλιως σαβουρογαμόσαυρος: αυτός που γαμεί μεν, ευτελείς γκόμενες δε. Η λέξη σαβούρα έχει στην αργκό δύο κυρίως σημασίες: «άσχημη γκόμενα» και «πτώση φαρδύπλατη στο έδαφος», πεζή ή από δίκυκλο. Σε τυπικά ελληνικά σημαίνει «έρμα» (πλοίου), «σκουπίδια, σωρός από αχρείαστα καλαμπαλίκια» και «ευτελούς αξίας και ποιότητας».Η τρίτη αυτή σημασία, της «ευτέλειας» (απ' όπου και η σαβουρογκόμενα άλλωστε), είναι ίσως η πιο συνηθισμένη, και σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα συγκεκριμένα για την αργκό. Καταρχήν, η ευτέλεια μπορεί είναι οικονομικής, κοινωνικοπολιτικής ή πολιτιστικής φύσης, συνεπώς η σαβούρα περιγράφει πράγματα της κοινωνίας που συγγενεύουν με την ασχήμια, το περιθώριο, την αρρώστια, τη βρομιά, και έτσι τροφοδοτούν και στηρίζουν διάφορες μορφές υποκουλτούρας –πάνω κάτω δηλαδή, αυτό που οι αμερικάνοι αποκαλούν τρας.

Σαβουρομπήχτης απο την αλλη χαρακτηρίζεται αυτός που οχι μονο γαμει αλλα τη βρίσκει κιολας να έχει σχέσεις με γυναίκες άσχημες ή όπως αλλιώς λέμε μπάζα, αν και είναι αρκετά όμορφος ή έστω συμπαθητικός.Το μόττο του: - ''Αν δε μπαζώσεις, σπίτι δε χτίζεις!''

Κι αμα τωρα εσυ φιλε του γουεμπ ξενογλωσσε με δεις ολο αυτο να στο μεταφρασω στα εγγλεζικα, εμενα να με χεσεις!

Ειρήνη Χαρίτου

Μπερδεμένες σκέψεις ενός ρομαντικού μυαλού

Υποσχέσεις μιας ζωής και αδαμάντινοι λόγοι , που με το πέρασμα του χρόνου αποδείχθηκαν λόγια του αέρα και χάρτινες κατασκευές στη βροχή.

Πόσες τέτοιες καταστάσεις να αντέξει κανείς;

Πως μπορούμε μετά από αυτές να εμπιστευτούμε κάποιον;

 Μα δεν τον εμπιστευόμαστε. Τα στοιχειά το παρελθόντος έχουν εγκατασταθεί στο μυαλό μας.

Πότε δεν βγαίνεις ο ίδιος από μια κατάσταση.

*****
Πολλοί τολμούν να ξεστομίσουν το “Για πάντα..” , μα είναι πολύ νωρίς για το πάντα (όπως λέει και ο αγαπημένος μου κ.Θανάσης).

 Άνθρωποι εκεί έξω , σας ρωτώ : Σκέφτεστε ποτέ πριν μιλήσετε; Αναρωτιέστε ποτέ για τις συνέπειες των λόγων σας ; Έχετε τεστάρει τον εαυτό σας να δείτε αν μπορείτε να πραγματοποιήσετε τα λεγόμενα σας και τις υποσχέσεις σας ; Άνθρωποι που είναι το μυαλό σας , 
για το οποίο υπερηφανεύεσθε ;

 Άνθρωποι μήπως καταντήσατε παγωμένες κούφιες μηχανές;

 άνθρωποι από το άνω + θρώσκω (κοιτάω ψηλά) , γιατί κοιτάτε το έδαφος;

 Άνθρωποι χάσατε πια ό,τι σας έκανε ξεχωριστούς.

Γι' αυτό ΞΥΠΝΗΣΤΕ.Αγαπηθείτε. Φωνάξτε. Γελάστε δυνατά. Τραγουδήστε. Χορέψτε.
Ερωτευτείτε όπως ποτέ άλλωτε...

Πλέον είμαι σίγουρη πως ανήκω στους ρομαντικούς της εποχής μου και κανένας από εσάς τους ανθρώπους – μηχανές δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώσει τον ρομαντισμό μου..μας όσων απομείναμε.

 Η δύναμη που πηγάζει από μέσα μας και από τα συναισθήματα μας , μέχρι και σίδερα λυγίζει.

Kate I.

http://1091101211.blogspot.gr/

Είναι μικρή

 

   Με ρωτάει πως είναι να είσαι ερωτευμένος. Τι αστείο. Κι εγώ μικρή είμαι. Αλλά είχα ερωτευτεί. Πως ήταν όμως? Ξέχασα. Ξέχασα τόσο γρήγορα. Ήταν σαν να μην το ένιωσα ποτέ. Δεν είναι σαν τις άλλες αναμνήσεις. Όταν το θυμάμαι είναι σαν να βλέπω ταινία. Δεν νιώθω αυτή την αγαλλίαση. Δεν συμμετέχω. Είμαι ένας απλός παρατηρητής.

Κι όμως ίσως έτσι γίνεται πάντα. Ίσως να μην πρέπει να θυμάσαι. Για να έχεις την επόμενη φορά που θα ερωτευτείς, την ίδια ενέργεια. Άλλωστε για να ερωτευτείς ξανά πρέπει να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά, να μην υπάρχει μέτρο σύγκρισης ξεχασμένο σε κάποιο μέρος του μυαλού σου. Να αφήσεις το παρελθόν.

Να αφήσεις το μέλλον. Ο έρωτας περιορίζεται μόνο στο τώρα. Ούτε καν στο σήμερα.

Ή ίσως ο έρωτας είναι μια ψευδαίσθηση. Και ίσως το χάπι αυτό που ονομάζεται καθημερινότητα μας γιατρεύει.

Και ίσως... ίσως είναι μια μορφή αυτοάμυνας. Ο οργανισμός μας διαγράφει αυτή την ανάμνηση εσκεμμένα. Γιατί ίσως έρωτας ισούται με ευτυχία. Και ίσως δεν υπάρχει πιο μίζερη ζωή, απο αυτή δίχως έρωτα.

Ή ίσως όλα αυτά που λέω είναι βλακείες.

 

Είναι κρίμα να θες να πεις τόσα πολλά και απλώς να στερείσαι

το ταλέντο να το κάνεις.

 

 

missA insanE

http://fragmentsofentropy.blogspot.com/

Λύπη που δε μιλιέται..

Ο αυγινός σπασμός της σιωπής

ελεύθερος στην πολιορκία του..

κι η ανάγκη φριχτή και μόνη

παραμιλάει ακόμα στα αδιέξοδα..

Μια τέλεια αποτυχία ίδρωσε πολύ

για να βγει στο φως….

Όλοι οι τάφοι που παράσταινα στα σκοτάδια

χάσκουν άρτια αχόρταγοι..

Λύνεται η ψυχή στα άγουρα χάδια

στο τέλος της στιγμής…

και το μυριστικό ξεχείλισμα της ηδονής στερεύει..

Όταν θα φύγω δε θα φταίω…

ΚΔαφνη

Η φωνή της λογικής

Και την πρώτη μέρα ο άνθρωπος δημιούργησε τον θεό!Κατ' εικόνα και ομοίωση του! Μη ανεκτικό, σεξιστή, βίαιο. Θρησκεία... Το μεγάλο Ίσως; Σίγουρα νεύρωση! Διαιρεί, ελέγχει, παραπλανά....

Ποια είναι η πιο λογική σκέψη; Η επιλογή ενός αυτοκινήτου ή ενός Θεού;

Τόσοι θρησκευτικοί πόλεμοι... Είναι σαν να μαλώνουν παιδιά για το ποιο έχει τον πιο δυνατό φανταστικό φίλο! Εξάλλου οι “πιστοί” δεν χρειάζεται να σκέφτονται. Και στην τελική γιατί να σκέφτεσαι; Μόνο επικίνδυνος μπορείς να γίνεις....

Είμαι αφελής; Γιατί πιστεύω ότι θα πάω στον παράδεισο μιας θρησκείας; Και αν διακινδυνέψω; Θα καταλήξω στην κόλαση μιας άλλης;

Π. Πόντικας

Όπως τότε...

Στην άλλη μεριά του πάρκου, υπάρχει ακόμα εκείνο το μικρό ρομαντικό καφέ και δίπλα του ένα μπαράκι παλιό,πάντα με λίγο κόσμο μέσα και έξω, να πίνουν και να μεθούν.
Άκου παίζει το τραγούδι μας...
Περνούσαμε τακτικά από εκείνο το πάρκο και καμιά φορά ξαποσταίναμε λίγη ώρα πριν συνεχίσουμε τις περιπλανήσεις μας στην πόλη. Καθισμένοι πάντα στο ίδιο παγκάκι, μαζί με τους ξηρούς καρπούς και μια σοκολάτα, που την κόβαμε στη μέση.
Χορεύαμε και κάναμε όνειρα. Ήμασταν αγκαλιά. Ονειρευόμασταν μια ζωή μαζί. Κανένας δεν μπορούσε να μας φοβίσει.
Όπως τώρα...

Π. Πόντικας