Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

25


Μαθε να ερωτεύεσαι το τίποτα και θα ερωτευθείς τα πάντα.                                                 
                                                              Γιάννης Λιάτσικας

(για τις Χριστίνες, τους Χρίστους, τις Μανωλίες, τους Μανώληδες κι όλους εμάς που χρησιμοποιούμε ακόμα νερομπογιές κι ακούμε το κρυφό τραγούδι της φυσαρμόνικας.)


   Τι κι αν τα μαλλιά μου είναι απαίσια, τι κι αν δεν βρίσκω τα κλειδιά μου?
Έβαλα λίγο μέλι πίσω απο τα αυτιά και μια χούφτα γιασεμιά μέσα στο μποξεράκι. Φόρεσα κάλτσες σιδερωμένες χωρίς τρύπες, μέρα που είναι.
   Γιώργο με λένε και Γιώργη και Γιαννάκη.

Μπήκα στο τραμ με τις χοντρούλες και μετά στο μετρό με τους χιονάνθρωπούς. Σε ένα ζαχαρένιο τούνελ μπήκαμε και χάθηκα ολότελα.
Ένα αόρατο μπλου τουθ μου ψιθύριζε «βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση» «βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση».
Δεν καπνίζω πια, τα ναρκωτικά τα χρειάζομαι όσο χρειάζεται ο θεός τα χρήματα που του δίνετε. Σεξ κάνω μόνο κάτω απο δέντρα και μέσα σε λίμνες με γυναίκες πολύχρωμες σαν πεταλούδες, αργές σαν σαλιγκάρια, σκοτεινες σαν ...
«βάλε λίγη απόλαυση στην εξίσωση».
Επέμεινε η αόρατη φωνή.
Το μόνο προσωπικό μου αντικείμενο είναι ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που ξέχασα να τραβήξω ότα τα μαλλιά μου ήταν πανέμορφα και μεταξένια. Όταν μου έπλεξες εκείνο το πουλόβερ που πιάστηκε στην αγριοτριανταφυλλιά και μου έσωσες τη ζωή.
   Ένα ευγενικό παλληκάρι σε αναπηρική καρέκλα μου έτεινε το χέρι του. Μου πρόσφερε μια φωτογραφία του στην οποία ήταν ντυμένος Ζορρό.
  Ένα ωμέγα κι ένα ήτα ήταν κεντημένα στο καπέλο του δίπλα στο ζήτα.
   Κάπως έτσι λύθηκε η εξίσωση. Χωρίς να κάνω επιβεβαίωση γιατί μ’ αρέσει να ζω επικινδύνως , κάθησα και στα έγραψα να τα διαβάσεις εκεί στη κρύα γη που έισαι, να μετανοιώσεις που δεν χτύπησες το δικό μου όνομα τατού αλλά να χαρείς που τα λαγόνια μου μυρίζουν γιασεμί.

Γιώργος Τρίκερι

Υ.Γ. zorro σημαίνει αλεπού. Γιώργο με λένε και Γιώργη και Γιαννάκη ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου