Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Η συνείδηση ΙΙ/ διάλογοι με το εκτοπλασματικό κορίτσι


[και πάλι, η ζωή που διαρκεί]


Oleg Oprisco


Η διάρκεια είναι μια έννοια δευτερογενής,

δίχως όρια

-λέει το εκτοπλασματικό κορίτσι-

υπόδουλη της γένεσης του χρόνου

και των ορισμών του.

Γι’ αυτό κάθε

εκδοχή του εγώ,

όσο αστραφτερή ή τιποτένια,

στη συνείδησή μας,

ή στην συνείδηση των άλλων,

υλοποιείται εξαντλητικά μες στο χρόνο,

σε ένα κύκλο διαστολής-συστολής,

μέχρι που συρρικνώνεται ξανά,

στην γενέθλια μήτρα/

Ζούμε πλήρως μια τέτοια ζωή με διάρκεια/

ενώ η μέτρησή της,

σε ανεξάρτητα ιδεατά σημεία ελέγχου,

δεν πραγματοποιείται ποτέ.

Και τι είναι η ζωή;

μια θυμέλη των ερειπωμένων θεάτρων,

μια θυμέλη του φαίνεσθαι.

Ενδημεί το ίδιο στη ζέστη

και στο κρύο,

αναπνέει σ’ αυτήν την αφηρημένη βροχή/

μα είναι μόνο μία εντύπωση/

κι όσα ζούμε με ήλιο ή με ξερό άνεμο ή με συντροφιές

ή με τόπους

αντλούνται και συλλαμβάνονται

περίπου σαν ένα στατικό,

ηχογραφημένο τραγούδι,

που δεν υπάρχει

αν δεν ακουστεί/



Κωνσταντίνος Λουκόπουλος


τις λέξεις που μας χαρίζει ο Κωνσταντίνος θα τις βρείτε εδώ: loukopk.wordpress.com



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου