Όλα αυτά που γράφω
τα "βρώμικα"
είναι ότι πιο ειλικρινές
μου συνέβη ποτέ
Η γυναίκα στον πόθο
Η γυναίκα στον έρωτα
θα 'πρεπε να τα κρατάω κρυφά
σαν πολύτιμα μπριλάντια
μα τι νόημα έχουν τα μπριλάντια
αν δεν τα φοράς ν' αστράφτεις;
Όλα αυτά που γράφω
τα "βρώμικα"
τα συμπύκνωσα
σε μια δυο νύχτες ηδονής
κι ύστερα ο ειδεχθής
έκοψε τη χαρά μου κομματάκια
Η διαστροφή μου
είναι που τα αναμασώ
αντί να πάω έξω
να τραφώ μ' ό,τι
έχω ανάγκη
Εκεί είναι
που θρονιάζεται
με εμμονή
η απουσία
αυτοαποκαλούμενη
Έρωτας
(τι ψέμα!
μπορεί
ο προδότης
ν' αγαπά;)
και τρέμοντας
άλλη μια προδοσία
εκδικείσαι γράφοντας
Αυτό που ο έρωτας
μου στέρησε
το αναζητώ αιματηρά
στην ποίηση
αυτή τη λάγνα
που εξασκώ
μόνο σ' αυτήν ψάχνω
μ' εμπιστοσύνη
πλέον
την έλλειψή μου
Βιολέτα Σαλβάγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου