ημερολόγιο επούλωσης (Ασκληπιείο)

κανείς δεν θέλει να πεθάνει καλοκαιριάτικα
ή έστω να ακρωτηριαστεί
να τρέχει στα επείγοντα
μέσα στη νύχτα 
την ώρα που οι νοσηλευτές  
πίνουν φτηνές μπίρες
και βλέπουν ποδόσφαιρο
στις οθόνες
που κολλούν τα έντομα
θυμάμαι κάποτε ένα άγριο σκυλί
μου έκλεψε το χέρι
τρία μερόνυχτα το ψάχναμε
ο Δημήτρης που είναι αισιόδοξο παιδί
μου έλεγε να μην ανησυχώ
και έκανε αστεία
για να μην χάνω το κουράγιο μου
βρήκαμε το χέρι κάτω από το μαξιλάρι σου
τυλιγμένο με ένα μεταξωτό μαντήλι 
όπως είχε τυλίξει η γιαγιά μου 
μια τούφα από τα μαλλιά του παππού
πριν φύγει μετανάστης στην Οδησσό 
θύμωσα μαζί σου 
όταν μου είπες
πως ήταν μοναχά ένας τρόπος να με γνωρίσεις
οφείλω να ομολογήσω πως κολακεύτηκα 
αλλά δεν το έδειξα για να μην πάρεις αέρα
περίμενα να φορέσεις ένα φόρεμα
και με συνόδευσες στα επείγοντα  
την ώρα που οι νοσηλευτές  
πίνουν φτηνές μπίρες
και βλέπουν ποδόσφαιρο
στις οθόνες
που κολλούν τα έντομα
καθώς μου έκαναν τα ράμματα
τύλιξες το μαντήλι 
γύρω από τον λαιμό
και μου κρατούσες το άλλο χέρι
είπες πως λέγεται πασμίνα
πως φτιάχνεται από τρίχα κατσίκας του Κασμίρ 
έβλεπα τα χείλη σου να κινούνται 
σαν εξωτικός χορός
ούτε άκουγα τι έλεγες 
ούτε ένιωθα τον πόνο της βελόνας που βυθιζόταν στη σάρκα
μετά πήγαμε για μαργαρίτες
είπες μια μέρα θα το θυμόμαστε και θα γελάμε
και αρχίσαμε να γελάμε
ευτυχώς ήταν φθινόπωρο 

 Γιωργος Τρίκερι  



αφιερωμένο στον Δημήτρη Γιαγκούλα που είναι αληθινός φίλος και πάντα με κρατάει από το χέρι όταν πονάω