σχεδον αυθεντικος διαλογος: θυροτηλέφωνο

-ποιος είναι;
-ναι, συγγνώμη.. μου ανοίγετε, σας παρακαλώ;
-ποιος;
-σας παρακαλώ, ανοίξτε μου. έχω ξεχάσει τα κλειδιά μου.
-που τα ξεχάσατε;
-ε; τι που; μέσα.. στο σπίτι μου.
-ε, γιατί δεν πάτε να τα πάρετε και χτυπάτε τα ξένα κουδούνια βραδιάτικα;
-μα αυτό θέλω να κάνω.
-ποιο αυτό; να χτυπάτε τα κουδούνια; αλήτης είστε;
-όχι, κυρία μου. να μπω μέσα θέλω, στο σπίτι μου και να πάρω τα κλειδιά μου.
-να τα κάνετε τι; να χαράζετε τα αυτοκίνητα, ε; καλά σας κατάλαβα.. είστε αλήτης. τώρα.. θα πάρω την αστυνομία.
-καλά, αφήστε το.. θα χτυπήσω αλλού.
-να μην χτυπήσετε πουθενά. εδώ είμαστε ήσυχοι άνθρωποι. δεν ενοχλούμε τους άλλους.
-μα το ξέρω. κι εγώ εδώ μένω.
-που μένετε;
-στον όγδοο.
-ποιον όγδοο;
-τον όροφο.
-έχουμε όγδοο όροφο; αφού το ασανσέρ μέχρι το 7 πάει.
-έχει ακόμα έναν μετά, αλήθεια.
-ναι, ε; και πώς πάτε μέχρι εκεί.
-με το ασανσέρ μέχρι τον έβδομο κι ύστερα με τις σκάλες..
-χμμ.. θα πάω να δω αν λέτε αλήθεια. αν είναι έτσι, θα σας ανοίξω. αν όχι, θα καλέσω την αστυνομία.
-όχι, μην μπαίνετε στον κόπο. αφήστε το.. εντάξει, μου ανοίξανε.
-ποιος;
-μια κοπέλα τώρα, εδώ.. που έβγαινε.
-έβγαινε; και που πήγαινε;
-ε, δεν ξέρω. δεν την ρώτησα.
-τα κλειδιά της τα πήρε ή θα μας χτυπάει μετά κι αυτή να της ανοίξουμε;

Γιάννης Αντάμης

για να διαβάσεις ολόκληρη την συλλογή των κωμικών αποσπασμάτων με τίτλο " Το Ηπειροκεάνιο" πάτησε εδώ.