μανιτάρια στη μέση του βρεγμένου οδοστρώματος
της Ακαδημίας
έπεσαν από κάποιο φορτηγό
ή έβρεξε μανιτάρια
λευκά σαν άγια πνεύματα
σπάω αμύγδαλα στη χούφτα μου
μια κοκκινομάλλα κυρία
ντυμένη ως ζέβρα
ή τίγρης σιβηρίας
ή παγωτό κασάτο
τραβάει φωτογραφίες τους περαστικούς
-πως τολμάς να είσαι τόσο όμορφος
και μπουκωμένος αμύγδαλα?
σίγουρα κάποτε ήσουν καπνιστής,
το ακούω στη φωνή σου
(δεν είχα πει κουβέντα
και ούτε πρόλαβα να πω)
ήρθα με καθυστέρηση στο ραντεβού μας
ως ηδονή
ως γοητεία
ως χειμωνιάτικο τραγούδι
με καλοκαιρινό ρεφραίν
έτσι θα θυμάμαι τη βιαστική συνουσία
που μου χάρισες
στον κόκκινο καναπέ
κι εκείνη τη φλούδα λεμονιού
που απαλλοτρίωσες από το ποτό μου.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου