σε γυμνά σεντόνια
σε γκρινιάρες κλίνες
σε συναντώ,
ως διάθλαση ηλιαχτίδας
πληροίς το φως της ημέρας
ασήμαντη λέξη το
σαγαπώ
ώσπου αγγίζει τα χείλη σου
χωρίς νόημα το σκοτάδι
που δεν κρύβει χάδια σου.
γεύομαι τις μοιρασμένες μας στιγμές
ως βαλλίζοντα υετό
προσμένω με εγκαρτέρηση
την επόμενη στάλα.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου